جهانی بودن اسلام: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'در درسهای گذشته' به 'در مباحث دیگر'
جز (جایگزینی متن - 'رده:مدخلهای درجه دو دانشنامه' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'در درسهای گذشته' به 'در مباحث دیگر') |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*جهانی بودن دعوت [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقه خاصی، از اصول روشن آیین این [[پیامبر]] الهی است و حتی کسانی هم که ایمان به آن ندارند میدانند که دعوت اسلام، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | *جهانی بودن دعوت [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقه خاصی، از اصول روشن آیین این [[پیامبر]] الهی است و حتی کسانی هم که ایمان به آن ندارند میدانند که دعوت اسلام، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصی نبوده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
*بهترین و معتبرترین مدرک برای اثبات مدعای بالا، قرآن کریم است که حقانیت و اعتبار آن در | *بهترین و معتبرترین مدرک برای اثبات مدعای بالا، قرآن کریم است که حقانیت و اعتبار آن در مباحث دیگر، واضح گردید. کسی که یک مرور اجمالی بر این کتاب الهی بکند با کمال روشنی در خواهد یافت که دعوت آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به قوم و نژاد و زبان معینی ندارد<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
*قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسانها {{متن قرآن|النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در آیات فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را برای همه مردم {{متن قرآن|النَّاسُ}} و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}} ثابت کرده است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا }}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیمدهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | *قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۲۱؛ نساء:۱و ۱۷۴؛ فاطر:۱۵.</ref> و {{متن قرآن|يَا بَنِي آدَمَ}}<ref>ر ک: اعراف: ۲۶ - ۲۸، ۳۱ و۳۵؛ یس:۶۰.</ref> مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسانها {{متن قرآن|النَّاسُ}}<ref>ر ک: بقره:۱۸۵ و ۸۷؛ آل عمران:۱۳۸؛ ابراهیم:۱و ۵۲؛ جاثیه:۲۰؛ زمر:۴۱؛ نحل:۴۴؛ کهف:۵۴؛ حشر:۲۱.</ref> و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}}<ref>ر ک: انعام:۹۰؛ یوسف:۱۰۴؛ تکویر:۲۷؛ قلم:۵۲.</ref> دانسته است. همچنین در آیات فراوانی [[رسالت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را برای همه مردم {{متن قرآن|النَّاسُ}} و {{متن قرآن|لِّلْعَالَمِينَ}} ثابت کرده است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا }}<ref> بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیمدهنده باشد؛ سوره فرقان، آیه:۱.</ref><ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | ||
*در آیه فوق، "آل" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان عربی، عمومیت را میرساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این آیه، بیم دهندگی قرآن کریم برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا رستاخیز میآیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاینرو قرآن، کتاب جاویدان الهی، و دین اسلام، دین ابدی، و [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}} کسی است که این کتاب و دین را از جانب خداوند برای همه انسانها ابلاغ فرموده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. | *در آیه فوق، "آل" بر جمعِ سالم "عالَمین" وارد شده است، و بنابراین قواعد زبان عربی، عمومیت را میرساند، یعنی "اَلعالَمِین" به معنای "همه جهانیان" است. لذا در این آیه، بیم دهندگی قرآن کریم برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا رستاخیز میآیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. ازاینرو قرآن، کتاب جاویدان الهی، و دین اسلام، دین ابدی، و [[پیامبر اکرم|رسول خدا]] {{صل}} کسی است که این کتاب و دین را از جانب خداوند برای همه انسانها ابلاغ فرموده است<ref>[[محمد تقی سبحانی|سبحانی، محمد تقی]] و [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]، [[معارف و عقاید ۱ (کتاب)|معارف و عقاید ۱]] ، ج۱، ص۲۵۵ - ۲۶۴.</ref>. |