تسلیم پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[تسلیم]] در برابر [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} در حقیقت زیر مجموعه [[تسلیم]] در برابر خداوند است؛ چرا که مشروعیّت [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان معصوم]]{{عم}} به امر خداوند است<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۴۱۸.</ref>.

*آن‌کس که در [[تسلیم]] ذات مقدّس ربوبی است، [[تسلیم]] دستورات خلفای او؛ یعنی همه پیامبران و امامان{{عم}} نیز هست<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۴۱۹.</ref>.

*حضرت [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "اگر جمعیّتی خدا را بپرستند، نماز را بپا دارند و زکات را بپردازند و روزه ماه رمضان و حج را بجا آورند، ولی نسبت به کارهایی که پیامبر انجام داده، با سوءظن بنگرند و یا بگویند: اگر فلان کار را انجام نداده بود، بهتر بود، آنان در حقیقت مؤمنان واقعی نیستند، سپس امام آیه{{متن قرآن| فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا }}<ref> سوگند به پروردگارت که ایمان نمی‌آورند مگر آن‌که در نزاعی که در میان آنان است تو را داور قرار دهند و از حکمی که تو می‌دهی، هیچ ناخشنود نشوند و به درستی، [[تسلیم]] آن گردند؛ سوره  نساء، آیه: ۶۵.</ref> تلاوت فرموده، چنین فرمود: بر شما باد به [[تسلیم]]"<ref>{{عربی|" لَوْ أَنَ‏ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‏ وَحْدَهُ‏ لَا شَرِيكَ‏ لَهُ‏ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ آتَوُا الزَّكَاةَ وَ حَجُّوا الْبَيْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ ثُمَّ قَالُوا لِشَيْ‏ءٍ صَنَعَهُ اللَّهُ تَعَالَى أَوْ صَنَعَهُ النَّبِيُّ ص أَلَّا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِي صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِكَ فِي قُلُوبِهِمْ لَكَانُوا بِذَلِكَ مُشْرِكِينَ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ  {{متن قرآن| فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا }}  ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّسْلِيم‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ اصول کافی، ج۱، ص۳۹۰، ح ۲.</ref><ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص۴۱۹.</ref>.