آیا می‌توان با امام مهدی صحبت کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«[[ملاقات]] با [[حضرت]] و [[گفت‌وگو]] با ایشان در زمان [[غیبت]] به عنوان یک رزق معنوی، با [[عنایت]] و توجّه ایشان صورت می‌گیرد و [[صالحین]]، [[اولیا]] و وابستگان به [[حق]] می‌توانند به [[دیدار]] ایشان نایل گشته و از صحبت با ایشان [[مستفیض]] گردند و هرکس به اندازه [[شایستگی]] خود به نوعی از [[عنایات]] آن [[حضرت]] بهره‌مند شود.

::::::۱. روایاتی که [[غیبت]] را تنها مستور بودن معرفی می‌کند: [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "در [[صاحب]] این امر سنّت‌هایی از [[پیامبران]] {{عم}} است. سنّتی از [[حضرت موسی|موسی بن عمران]]، سنّتی از [[حضرت عیسی|عیسی]]، سنّتی از [[حضرت یوسف|یوسف]]، سنّتی از [[پیامبر خاتم|محمد]] {{صل}}، امّا سنّتی که از [[حضرت موسی|موسی]] {{ع}} دارد، آن است که خائف و [[منتظر]] فرصت نشسته است. سنّتی که از [[حضرت عیسی|عیسی]] {{ع}} دارد آن است که درباره‌اش بگویند آن‌چه را که درباره [[حضرت عیسی|عیسی]] {{ع}} می‌گفتند. سنّتی که از [[حضرت یوسف|یوسف]] {{ع}} دارد، مستور بودن است. [[خداوند]] بین او و [[مردم]] حجابی قرار می‌دهد. به طوری‌که او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند. و امّا سنّتی که از [[پیامبر خاتم|محمد]] {{صل}} دارند این است که [[هدایت]] شده به [[هدایت]] او و سیرکننده به [[سیرت]] اوست"<ref>ابن بابویه قمى، کمال الدین،(بیروت، مؤسسه علمى)، ج ۲، باب ۳۳، ح ۴۶، ص ۳۲۹.</ref>.

::::::با توجه به این [[روایت]] و نظایر آن، زندگی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[دوران غیبت]]، به شکل طبیعی صورت می‌گیرد و حتّی [[مردم]] عادّی نیز به [[دیدار]] او [[توفیق]] می‌یابند؛ امّا از [[شناخت]] او ناتوان‏‌اند. با این [[تفسیر]]، [[غیبت]] آن بزرگوار، فقط به عنوان [[حجاب]] [[معرفت]] و مانع [[شناخت]] مطرح می‌شود که آن هم بر دیده و [[دل]] [[مردم]] کشیده شده است، نه بر وجود شریف آن [[حضرت]]، و بدین ترتیب می‌توان گفت که هرگاه آن [[حجاب]] و مانع، از چشم و دیده‏ [[مردم]] برداشته شود، او را خواهند دید و خواهند [[شناخت]].