بحث:جامعیت اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بحث:جامعیت اسلام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۵۱

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۰

جز

جایگزینی متن - 'سنت پیامبر' به 'سنت پیامبر'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 #'''[[دلیل عقلی]]:''' از طریق ملازمه [[خاتمیت]] و [[جامعیت]]: [[خداوند]] [[حکیم]]، [[انسان]] را برای [[سعادت]] [[حقیقی]] آفریده و باید هر آنچه برای [[هدایت]] او لازم است برایش بفرستد. از سوی دیگر، [[دین اسلام]]، [[دین خاتم]] است، در صورتی که [[دین اسلام]] جامع همه امور مربوط به [[هدایت]] [[انسان]] نباشد یعنی [[هدایت]] لازم، در [[اختیار انسان]]، قرار نگرفته و این [[نقص]] غرض [[الهی]] و خلاف [[حکمت]] است.
 #'''[[ادله]] [[نقلی]]:''' [[آیه]] ۸۹ سوره نحل می‌فرماید: [[قرآن کریم]]، "تبیان" نسبت به همه امور است و ازآنجاکه [[قرآن کریم]]، کتاب [[هدایت]] است، منظور از {{متن قرآن|لِّكُلِّ شَيْءٍ}} هر امری است که به [[هدایت مردم]] مربوط می‌شود. [[آیه]] ۳۸ سوره انعام نیز چنین می‌فرماید که: [[قرآن]] برای [[هدایت مردم]] از بیان هیچ‌چیز فروگذار نکرده است. [[پیامبر اکرم]] در [[خطابه]] [[حجةالوداع]] به [[مردم]] فرمودند: هر آنچه که شما را به [[خدا]] نزدیک می‌کند و از [[جهنم]] دور، شما را به آن امر کردم. [[امام صادق]] فرمود: [[خداوند]] در قرآن‌همه امور موردنیاز [[بشر]] را بیان کرده است... [[آیات]] متعددی در [[قرآن]] با استفاده از واژگانی چون {{متن قرآن|النَّاسِ}}، {{متن قرآن|الْعَالَمِينَ}}، {{متن قرآن|كَافَّةً}} و {{متن قرآن|جَمِيعً}}، بر [[عمومیت]] [[دعوت]] [[پیامبر اکرم|پیامبر اسلام]] تصریح دارد<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[ انسان‌شناسی (کتاب)|انسان‌شناسی]]، ص۱۷۳.</ref>
-*'''نکته نخست:''' مراد از [[جامعیت اسلام]] این نیست که همه امور باید مستقیماً از طریق [[قرآن]] [[کشف]] شود بلکه راه‌هایی که [[قرآن]] معرفی می‌کند مثل [[کلام]] و [[سنت]] [[پیامبر]] و [[امامان]] [[معصوم]]، بخشی از همین "تبیان" است. چنان‌که در [[آیه]] ۵۹ سوره نساء آمده است. [[قرآن]]، همه امور مربوط به [[دین]] را بیان کرده، که یا [[نص]] به آنها شده و یا به [[سنت]] احاله کرده است.
+*'''نکته نخست:''' مراد از [[جامعیت اسلام]] این نیست که همه امور باید مستقیماً از طریق [[قرآن]] [[کشف]] شود بلکه راه‌هایی که [[قرآن]] معرفی می‌کند مثل [[کلام]] و [[سنت پیامبر]] و [[امامان]] [[معصوم]]، بخشی از همین "تبیان" است. چنان‌که در [[آیه]] ۵۹ سوره نساء آمده است. [[قرآن]]، همه امور مربوط به [[دین]] را بیان کرده، که یا [[نص]] به آنها شده و یا به [[سنت]] احاله کرده است.
 *'''نکته دوم:''' لازم نیست همه امور مربوط به [[سعادت انسان]] در متون [[دینی]] موجود باشد بلکه ممکن است به [[عقل]] [[بشر]] واگذار شده باشد مانند [[نظام]] سازی در [[حوزه]] [[سیاست]] و [[اقتصاد]] و... که [[عقل]] می‌تواند با اصول کلی [[دین]] به [[تبیین]] آنها بپردازد .