اباحی‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''اباحی‌گری''' به معنای پای بند نبودن به [[ارزش‌های دینی]] است. اباحی‌گری از [[بی‌اعتقادی]] [[کافر]] یا سهل انگاری دیندار پدید می‌آید و در دو حوزه فردی و [[اجتماعی]]، نمود می‌یابد. این پدیده در حوزه فردی موجب می‌گردد تا [[آدمی]] وظایفی را که در برابر خود و [[خداوند]] دارد، ادا نکند و [[حرام]] را [[مباح]] شمارد و راه بی قیدی در پیش گیرد<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 55.</ref>.

*زیان‌های اباحی‌گری در حوزه [[اجتماعی]] نمودی بیش‌تر دارد و شخص با [[مباح]] شمردن نبایدهای [[اجتماعی]] دست به هر کاری که پسند [[دل]] است، می‌آلاید و هنجارهای [[زندگی]] جمعی را نادیده می‌انگارد. طرفداران اباحی‌گری معتقدند که اباحه، همانا عدم منع [[عقلی]] و شرعی از فعل یا ترک فعل است. در این مشرب [[فکری]]، اباحه به همه منهیات راه می‌یابد و تنها تعیین کننده منهیات و مکروهات و اصول [[اخلاقی]] و [[ارزش‌ها]] نه [[شرع]] [[مقدس]] بلکه [[عقل]] عملی و شرایط [[اجتماعی]] است و [[شرع]] [[مقدس]] در این میان سهمی ندارد. اباحه‌گران قلمرو این [[اندیشه]] را به حوزه‌های [[اجتماعی]]، [[سیاسی]]، [[فرهنگی]] و حتی [[اقتصادی]] می‌گسترانند و [[حدود الهی]] را کنار می‌گذارند و همه چیز را در دایره مباحات می‌گنجانند و در پی بیش‌ترین حد [[آزادی]] برای انسان‌اند <ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 55.</ref>.