نقش انتظار در آمادگی نظامی منتظران: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'حوزه' به 'حوزه'
جز (جایگزینی متن - '{{پرسمان انتظار فرج}} {{مدخل انتظار}}' به '{{پرسمان انتظار فرج}}') |
جز (جایگزینی متن - 'حوزه' به 'حوزه') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[انتظار]]، نخست یک [[آرمان]] و [[عقیده]] است و سپس در عمل و عینیت [[آشکار]] میگردد و [[انسان]] [[منتظر]] به [[مرزبانی]] و پاسداری از | [[انتظار]]، نخست یک [[آرمان]] و [[عقیده]] است و سپس در عمل و عینیت [[آشکار]] میگردد و [[انسان]] [[منتظر]] به [[مرزبانی]] و پاسداری از حوزه جغرافیایی و [[فرهنگی]] و ایدئولوژی خود و همکیشان و هم مسلکان خویش میپردازد و همواره در موضع دیدهبانی است و هوشیارانه و تیزنگرانه به افقهای دور و نزدیک مینگرد و هر تحرّک و تحول و [[نقل]] و انتقالی را در اردوگاههای [[دشمن]] زیر نظر میگیرد و در سنگر [[دفاع]] ایدئولوژیکی و زمینی و جغرافیایی، [[دشمن]] را از پیشروی باز میدارد، و در صورت فراهم بودن زمینه به تهاجم نیز دست مییازد. این است که [[جامعه منتظر]] همواره به [[آمادگی نظامی]] و دفاعی فرا خوانده شده است و تهیه ابزار [[جنگ]] و [[قدرت]] از هر مقوله و با هر کیفیت، [[تکلیف]] گشته است. [[فقها]] در کتاب [[جهاد]] بحثی را تحت عنوان "[[مرابطه]]" و "رباط" ذکر کردهاند، به این معنا که [[مؤمنان]] در مرزها اقامت گزینند و [[آمادگی]] کامل داشته باشند تا در هنگام حمله و تهاجم ناگهانی [[دشمن]]، [[دفاع]] کنند و [[کشور]] را [[نجات]] دهند. | ||
معنای دیگر [[مرابطه]] و رباط، پیوند و رابطه با [[امام]] و در [[خدمت]] [[امام]] زیستن و مرزبان دستورها و خواستههای [[امام]] بودن است. به این معنا که [[جامعه]] [[مؤمنان]] با [[امام]] خویش ارتباط برقرار کنند و به ریسمان [[ولایت]] [[امام]] چنگ زنند و با او هم [[پیمان]] شوند و به [[یاری]] [[امام]] [[متعهد]] گردند. این قسم از [[مرابطه]] بر هر فرد [[واجب]] عینی است، [[نیابت]] بردار نیست، و پایهای از پایههای [[ایمان]] است و عملی بدون آن پذیرفته نمیشود<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص۴۲۵.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>آل عمران، ۲۰۰.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|"إِصْبِرُوا عَلَي الْفَرائِضِ وَ صابِرُوا عَلَي الْمَصائِبِ وَ رابِطُوا عَلَي الْأَئِمَّةِ"}}<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، ج۱، ص۱۲۹.</ref>؛ در برابر مشکلات [[شکیبایی]] ورزید و در انجام تکلیفها و [[مسئولیتها]] پایدار باشید، و با [[امامان]] رابطه برقرار کنید. و در روایتی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که "رابطوا" به معنای حضور نزد [[امام]] است<ref>الغیبه، نعمانی، ص۱۹۹.</ref><ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸، ۸۹.</ref>. | معنای دیگر [[مرابطه]] و رباط، پیوند و رابطه با [[امام]] و در [[خدمت]] [[امام]] زیستن و مرزبان دستورها و خواستههای [[امام]] بودن است. به این معنا که [[جامعه]] [[مؤمنان]] با [[امام]] خویش ارتباط برقرار کنند و به ریسمان [[ولایت]] [[امام]] چنگ زنند و با او هم [[پیمان]] شوند و به [[یاری]] [[امام]] [[متعهد]] گردند. این قسم از [[مرابطه]] بر هر فرد [[واجب]] عینی است، [[نیابت]] بردار نیست، و پایهای از پایههای [[ایمان]] است و عملی بدون آن پذیرفته نمیشود<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص۴۲۵.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>آل عمران، ۲۰۰.</ref>، فرمود: {{متن حدیث|"إِصْبِرُوا عَلَي الْفَرائِضِ وَ صابِرُوا عَلَي الْمَصائِبِ وَ رابِطُوا عَلَي الْأَئِمَّةِ"}}<ref>تفسیر علی بن ابراهیم، ج۱، ص۱۲۹.</ref>؛ در برابر مشکلات [[شکیبایی]] ورزید و در انجام تکلیفها و [[مسئولیتها]] پایدار باشید، و با [[امامان]] رابطه برقرار کنید. و در روایتی دیگر از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که "رابطوا" به معنای حضور نزد [[امام]] است<ref>الغیبه، نعمانی، ص۱۹۹.</ref><ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸، ۸۹.</ref>. |