مظلومیت علی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تشييع شبانه و قبر مخفی
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*[[خوارج]]، [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[اسوه]] [[تقوا]] و [[اخلاص]] را [[کافر]] می‌دانستند و همواره [[خون]] به [[دل]] او می‌کردند. هنگام صحبت بر فراز [[منبر]]، قصد برهم زدن [[کلام]] او را داشته و چون او را [[مسلمان]] نمی‌دانستند به او [[اقتدا]] نمی‌کردند. مستقیم و با کنایه او را به [[شرک]] و [[کفر]] متهم ساخته و از او [[اقرار]] به [[گناه]] و [[توبه]] می‌خواستند. اما [[امام علی]]{{ع}} همواره حلیمانه با آنها برخورد می‌کرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[مشکلات علی (کتاب)|مشکلات علی]]، ج ۱۶ ص ۶۰۳؛ ج ۲۲، ص ۲۴۹.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | *[[خوارج]]، [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[اسوه]] [[تقوا]] و [[اخلاص]] را [[کافر]] می‌دانستند و همواره [[خون]] به [[دل]] او می‌کردند. هنگام صحبت بر فراز [[منبر]]، قصد برهم زدن [[کلام]] او را داشته و چون او را [[مسلمان]] نمی‌دانستند به او [[اقتدا]] نمی‌کردند. مستقیم و با کنایه او را به [[شرک]] و [[کفر]] متهم ساخته و از او [[اقرار]] به [[گناه]] و [[توبه]] می‌خواستند. اما [[امام علی]]{{ع}} همواره حلیمانه با آنها برخورد می‌کرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[مشکلات علی (کتاب)|مشکلات علی]]، ج ۱۶ ص ۶۰۳؛ ج ۲۲، ص ۲۴۹.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | ||
== | ==[[تشییع]] شبانه و [[قبر]] مخفی== | ||
*در سحرگاه ۱۹ رمضان سال ۴۱ هجری در حالی که [[امام علی]] {{ع}} نماز صبح را در مسجد کوفه اقامه می‌کرد، ابن ملجم | *در [[سحرگاه]] ۱۹ [[رمضان]] [[سال]] ۴۱ [[هجری]] در حالی که [[امام علی]]{{ع}} [[نماز صبح]] را در [[مسجد کوفه]] اقامه می‌کرد، [[ابن ملجم مرادی]]، از باقی‌ماندگان [[خوارج]] [[شمشیر]] زهرآلود خود را بر فرق آن [[حضرت]] کوبید. در اثر این ضربه [[امام علی]]{{ع}} در بستر [[بیماری]] افتاد و پس از دو روز در نیمه شب ۲۱ [[رمضان]] به [[شهادت]] رسید. [[فرزندان]] او و عدۀ کمی از [[شیعیان]] خاص در حدود شش یا هفت نفر، مخفیانه او را [[غسل]] داده و در [[تاریکی]] [[شب]] در نقطه‌ای که [[امام علی]]{{ع}} [[تعیین]] کرده بود [[دفن]] کردند. ایشان محل [[دفن]] را به هیچ‌کس اطلاع ندادند، زیرا [[بیم]] آن بود که [[خوارج]] [[قبر]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را نبش کرده و پیکر او را بیرون بیاورند. حتی [[امام حسن]]{{ع}}، صورت جنازه‌ای ساخته و عده‌ای را [[مأمور]] انتقال آن به [[مدینه]] کرد تا [[گمان]] کنند [[امام علی]]{{ع}} در [[مدینه]] [[دفن]] شده است. | ||
*تا زمان [[امام صادق]] {{ع}} که همواره خطر هتک حرمت به قبر [[امام علی|علی]]{{ع}} از سوی خوارج وجود داشت، فقط فرزندان [[امام علی|علی]] {{ع}} و برخی شیعیان خاص از محل دفن ایشان مطلع بودند؛ اما در زمان [[امام صادق]] {{ع}} و پس از انقراض | *تا زمان [[امام صادق]]{{ع}} که همواره خطر [[هتک حرمت]] به [[قبر]] [[امام علی|علی]]{{ع}} از سوی [[خوارج]] وجود داشت، فقط [[فرزندان]] [[امام علی|علی]]{{ع}} و برخی [[شیعیان]] خاص از محل [[دفن]] ایشان مطلع بودند؛ اما در زمان [[امام صادق]]{{ع}} و پس از انقراض [[خوارج]]، ایشان به مردی به نام صفوان [[دستور]] دادند تا علامت و سایبانی در آنجا بسازد و [[مردم]] پس از یک قرن از محل [[دفن]] [[امام علی|علی]]{{ع}} [[آگاه]] شدند<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[مشکلات علی (کتاب)|مشکلات علی]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، ص ۶۱۴؛ و [[انسان کامل (کتاب)|انسان کامل]]، ج ۲۳، ص ۱۸۰.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]]، ص ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | ||
==هتک حرمت پس از شهادت== | ==هتک حرمت پس از شهادت== | ||