دعای ندبه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'صحاح سته' به 'صحاح سته'
جز (جایگزینی متن - 'امام معصوم' به 'امام معصوم') |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
===[[امامت]] و [[فضائل]] امیرالمؤمنین علی{{ع}} و مظلومیت‌های [[خاندان رسالت]]=== | ===[[امامت]] و [[فضائل]] امیرالمؤمنین علی{{ع}} و مظلومیت‌های [[خاندان رسالت]]=== | ||
*در بخش بعدی [[دعا]] به [[امامت]] و [[فضائل]] [[امیرالمؤمنین]] و مظلومیت‌های این [[خاندان]] اشاره شده و شروع آن با [[نصب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به [[امامت]] و [[ولایت]] او اشاره دارد، در فراز: {{متن حدیث|فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیا}}، با اشاره به [[سنت الهی]] در آیۀ {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>«تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد» سوره رعد، آیه ۷.</ref> یعنی وجود ([[هادی]]) در هر زمان، [[ماجرای غدیر]] [[خم]] را تاکید می‌‌شود که در آن ماجرا [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در جمع [[عظیم]] [[حجاج]] فرمود: {{متن حدیث|مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاه}}، سپس در [[حق]] او [[دعا]] کرد و به درگاه [[الهی]] اینچنین [[دعا]] کردند: «خدایا! [[دوست]] بدار هر که را که [[علی]] را [[دوست]] دارد و [[دشمن]] بدار هر که را که با او [[دشمنی]] می‌‌کند و [[یاری]] نما هر آن کس که او را [[یاری]] نماید و [[خوار]] گردان هر کس را که او را [[خوار]] گرداند»<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ کبیری، محسن، بررسی مفاهیم سیاسی دعای ندبه، ص ۱۳۷. </ref>. | *در بخش بعدی [[دعا]] به [[امامت]] و [[فضائل]] [[امیرالمؤمنین]] و مظلومیت‌های این [[خاندان]] اشاره شده و شروع آن با [[نصب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به [[امامت]] و [[ولایت]] او اشاره دارد، در فراز: {{متن حدیث|فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیا}}، با اشاره به [[سنت الهی]] در آیۀ {{متن قرآن|إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ}}<ref>«تو، تنها بیم‌دهنده‌ای و هر گروهی رهنمونی دارد» سوره رعد، آیه ۷.</ref> یعنی وجود ([[هادی]]) در هر زمان، [[ماجرای غدیر]] [[خم]] را تاکید می‌‌شود که در آن ماجرا [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در جمع [[عظیم]] [[حجاج]] فرمود: {{متن حدیث|مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاه}}، سپس در [[حق]] او [[دعا]] کرد و به درگاه [[الهی]] اینچنین [[دعا]] کردند: «خدایا! [[دوست]] بدار هر که را که [[علی]] را [[دوست]] دارد و [[دشمن]] بدار هر که را که با او [[دشمنی]] می‌‌کند و [[یاری]] نما هر آن کس که او را [[یاری]] نماید و [[خوار]] گردان هر کس را که او را [[خوار]] گرداند»<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ کبیری، محسن، بررسی مفاهیم سیاسی دعای ندبه، ص ۱۳۷. </ref>. | ||
*در ادامه [[دعا]]، بیش از سی منقبت از [[مناقب]] [[حضرت علی]] {{ع}} ذکر شده است که هیچ کس در این [[مناقب]] شریک و همتای او نیست و قریب به اتفاق این [[فضائل]] در [[صحاح]] | *در ادامه [[دعا]]، بیش از سی منقبت از [[مناقب]] [[حضرت علی]] {{ع}} ذکر شده است که هیچ کس در این [[مناقب]] شریک و همتای او نیست و قریب به اتفاق این [[فضائل]] در [[صحاح سته]] [[اهل سنت]] آمده است<ref>ر.ک: صحیح بخاری، کتاب المناقب باب مناقب علی بن ابی طالب با بیش از ۸ حدیث؛ صحیح مسلم، کتاب فضائل الصحابه، باب فضائل علی بن ابی طالب، با بیش از ۹ حدیث؛ سنن ترمذی، کتاب المناقب، باب مناقب علی بن ابی طالب{{ع}} با بیش از ۲۷ حدیث؛ سنن ابن ماجه، کتاب المقدمه، باب فضل علی بن ابی طالب، با بیش از ۹ حدیث. </ref>.<ref>ر.ک: اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۹۵-۹۶. </ref> اما تمام این [[فضائل]] توسط [[دشمنان]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به علت اینکه آن [[حضرت]] به هیچ وجه از [[فرمان خدا]] به خاطر ملامت دیگران [[سرپیچی]] نمی‌کرد مورد [[انکار]] قرار گرفت، چنانکه جملات: {{متن حدیث|وَ لَا تَأْخُذُهُ فِی اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِم.... حَتَّی قَتَلَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِین}} نشان دهندۀ همین مطلب است<ref>ر.ک: اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۹۷. </ref>. در این بخش از [[انتقام‌گیری]] [[امام زمان]] از خون‌های به ناحق ریختۀ [[اهل بیت]] و احیاگری او نسبت به [[دین خدا]] و اعادۀ [[شکوه]] [[مکتب]] و [[قبله]] و [[نبرد]] با [[بدعت‌ها]] و تحریف‌ها و تجدید [[عدالت]] [[علوی]] سخن به میان می‌آید. از این جهت [[دعای ندبه]] را می‌توان منشور خط [[علوی]] و [[مظلومیت شیعه]] دانست که به فلسفۀ [[غیبت امام زمان]]{{ع}} و [[اعتقاد]] به [[ظهور منجی]] و احیای کتاب و [[سنّت]] گره می‌خورد<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۹ ـ ۲۳۱؛ کبیری، محسن، بررسی مفاهیم سیاسی دعای ندبه، ص ۱۳۷.</ref>. | ||
*نکتۀ مهم این است، کسی که این فرازهای [[دعا]] را می‌‌خواند نباید فقط در پی [[خواندن]] و تمام کردن [[دعا]] باشد، بلکه لازم است به ریشه‌های این [[ظلم و ستم]] و از سوی دیگر، سرچشمه [[سستی]] و [[غفلت]] [[مردم]] در [[دفاع]] از [[حریم]] [[اهل بیت]]{{ع}} توجه داشته باشد تا خدای ناکرده درباره "[[حجت]] حیّ" زمان خود، همانند [[مردم مدینه]] و [[کوفه]] [[رفتار]] نکند<ref>ر.ک: اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۹۷-۱۰۲.</ref>. | *نکتۀ مهم این است، کسی که این فرازهای [[دعا]] را می‌‌خواند نباید فقط در پی [[خواندن]] و تمام کردن [[دعا]] باشد، بلکه لازم است به ریشه‌های این [[ظلم و ستم]] و از سوی دیگر، سرچشمه [[سستی]] و [[غفلت]] [[مردم]] در [[دفاع]] از [[حریم]] [[اهل بیت]]{{ع}} توجه داشته باشد تا خدای ناکرده درباره "[[حجت]] حیّ" زمان خود، همانند [[مردم مدینه]] و [[کوفه]] [[رفتار]] نکند<ref>ر.ک: اباذری، محمود، ادعیه و زیارات مهدوی، ص ۹۷-۱۰۲.</ref>. | ||
===بی قراری [[منتظران]]=== | ===بی قراری [[منتظران]]=== | ||