رؤیت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{نبوت}} ==مقدمه== *«رؤیت» به معنی مطلق دیدن با چشم سر بلکه ق...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رؤیت در قرآن]] | [[رؤیت در حدیث]] | [[رؤیت در کلام اسلامی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | |||
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[رؤیت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*«رؤیت» به معنی مطلق دیدن با چشم سر بلکه [[قلب]] است. اگر دیدن توأم با احاطه کامل باشد، «[[ادراک]]» نامیده میشود. از امور اضافی رؤیت میتوان به «مشاهده»، «نظر» و «لقاء» اشاره کرد. برخی، رؤیت را هم به معنای «ابصار» به حاسه [[بصر]]، و هم [[اعتقاد]] و [[تدبر]] در امر میدانند. گاهی از [[رؤیا]] به [[خواب]] هم تعبیر شده است. {{متن قرآن|يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ}}<ref>«گفت: پسرکم! خوابت را برای برادرانت باز مگو که برای تو نیرنگی سخت اندیشند؛ بیگمان شیطان، برای آدمی دشمنی آشکار است» سوره یوسف، آیه ۵.</ref>. فراهیدی، میگوید رؤیت نظر با چشم و [[قلب]] است. (العین، ج ۸، ص ۳۱۰). ابن منظور: در لسان العرب میگوید «رؤیت با چشم به یک مفعول متعدی میشود و به معنای [[علم]] به دو مفعول متعدی میشود. (ابن منظور، لسان العرب،. ج ۵، ص ۸۵.)». اما در این مدخل منظور کلیه خطابهای [[قرآنی]] است که به [[پیامبر]] با این کلمه میشود که اعم از دیدن با [[حس]] است و یا با غیر [[حس]] و با واژه: «تَرَی» آمده است، خواه [[پیامبر]] در این وقایع حضور داشته باشد و یا نداشته باشد و خواه این خطابها در باره حوادث گذشته پیش از زمان [[عصر پیامبر]] باشد، یا مربوط به وقایع [[آینده]] وحتی [[قیامت]] و [[بهشت]]، [[جهنم]]؛ زیرا مراد [[خداوند]] از تکیه بر این دیدن، الزاما به معنای رؤیت با چشم نیست و به حضورطلبیدن [[پیامبر]] برای [[گواهی]] برحقیت این حقایق و [[تشویق]] به [[تفکر]] و [[تأمل]] است و از سویی [[دلیل]] بر [[عظمت]] [[مقام پیامبر]] در اشاره به حقایقی از هستی که [[گواه]] گرفته میشود. نکته دیگر، [[خداوند]] [[پیامبر]] را به [[شهادت]] و دیدنی خاصطلبیده، تا در وقایعی که با چشم ظاهری ندیده، ولی با غیر چشم ظاهری و [[قلب]] و [[کشف]] دیده، در جهت تثبیت [[قلب]] و [[ایمان]] خود و دیگر مخاطبان آن قرار گیرد، زیرا [[خداوند]] خواسته که [[پیامبر]] در سائر زمانها حضور داشته باشد و این در [[عالم مثال]] و [[رؤیا]] شدنی و ممکن است. [[انسانی]] که در [[خواب]] حوادث گذشته و یا [[آینده]] را با زبان مخصوص خود میبینید، واقعاً آن را مشاهده و [[درک]] و دریافت میکند، هر چند وقوع حوادث غیبیه با [[اراده خداوند]] باشد، اما مهم حضور و [[ایمان]] [[پیامبر]] به وقوع این حوادث [[قلبی]] و غیبی و ملکوتی است، که آن را [[تصدیق]] میکند. اما روشن است که همه آنچه [[پیامبر]] در عالم [[وحی]] دیده، از قبیل [[رؤیا]] نیست، زیرا برخی از آنها را تعبیر به [[وحی]] میکند و برخی را تعبیر به رؤیت. اکنون ببینیم که این رؤیتها بر چند قسم هستند. | *«رؤیت» به معنی مطلق دیدن با چشم سر بلکه [[قلب]] است. اگر دیدن توأم با احاطه کامل باشد، «[[ادراک]]» نامیده میشود. از امور اضافی رؤیت میتوان به «مشاهده»، «نظر» و «لقاء» اشاره کرد. برخی، رؤیت را هم به معنای «ابصار» به حاسه [[بصر]]، و هم [[اعتقاد]] و [[تدبر]] در امر میدانند. گاهی از [[رؤیا]] به [[خواب]] هم تعبیر شده است. {{متن قرآن|يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ}}<ref>«گفت: پسرکم! خوابت را برای برادرانت باز مگو که برای تو نیرنگی سخت اندیشند؛ بیگمان شیطان، برای آدمی دشمنی آشکار است» سوره یوسف، آیه ۵.</ref>. فراهیدی، میگوید رؤیت نظر با چشم و [[قلب]] است. (العین، ج ۸، ص ۳۱۰). ابن منظور: در لسان العرب میگوید «رؤیت با چشم به یک مفعول متعدی میشود و به معنای [[علم]] به دو مفعول متعدی میشود. (ابن منظور، لسان العرب،. ج ۵، ص ۸۵.)». اما در این مدخل منظور کلیه خطابهای [[قرآنی]] است که به [[پیامبر]] با این کلمه میشود که اعم از دیدن با [[حس]] است و یا با غیر [[حس]] و با واژه: «تَرَی» آمده است، خواه [[پیامبر]] در این وقایع حضور داشته باشد و یا نداشته باشد و خواه این خطابها در باره حوادث گذشته پیش از زمان [[عصر پیامبر]] باشد، یا مربوط به وقایع [[آینده]] وحتی [[قیامت]] و [[بهشت]]، [[جهنم]]؛ زیرا مراد [[خداوند]] از تکیه بر این دیدن، الزاما به معنای رؤیت با چشم نیست و به حضورطلبیدن [[پیامبر]] برای [[گواهی]] برحقیت این حقایق و [[تشویق]] به [[تفکر]] و [[تأمل]] است و از سویی [[دلیل]] بر [[عظمت]] [[مقام پیامبر]] در اشاره به حقایقی از هستی که [[گواه]] گرفته میشود. نکته دیگر، [[خداوند]] [[پیامبر]] را به [[شهادت]] و دیدنی خاصطلبیده، تا در وقایعی که با چشم ظاهری ندیده، ولی با غیر چشم ظاهری و [[قلب]] و [[کشف]] دیده، در جهت تثبیت [[قلب]] و [[ایمان]] خود و دیگر مخاطبان آن قرار گیرد، زیرا [[خداوند]] خواسته که [[پیامبر]] در سائر زمانها حضور داشته باشد و این در [[عالم مثال]] و [[رؤیا]] شدنی و ممکن است. [[انسانی]] که در [[خواب]] حوادث گذشته و یا [[آینده]] را با زبان مخصوص خود میبینید، واقعاً آن را مشاهده و [[درک]] و دریافت میکند، هر چند وقوع حوادث غیبیه با [[اراده خداوند]] باشد، اما مهم حضور و [[ایمان]] [[پیامبر]] به وقوع این حوادث [[قلبی]] و غیبی و ملکوتی است، که آن را [[تصدیق]] میکند. اما روشن است که همه آنچه [[پیامبر]] در عالم [[وحی]] دیده، از قبیل [[رؤیا]] نیست، زیرا برخی از آنها را تعبیر به [[وحی]] میکند و برخی را تعبیر به رؤیت. اکنون ببینیم که این رؤیتها بر چند قسم هستند. |