نشانههای حتمی ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
←نشانههای حتمی ظهور
(←مقدمه) |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==[[نشانههای حتمی ظهور]]== | ==[[نشانههای حتمی ظهور]]== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول ={{وسطچین}}'''[[علائم و نشانههای حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)|علائم و نشانههای حتمی ظهور امام مهدی چیست؟]]'''{{پایان}} | |||
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[مهدویت (پرسش)|(پرسمان نشانههای ظهور)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پسزمینه=#F8FBF9| گیومه نقلقول =| تراز منبع = وسط}} | |||
*در ذیل به بررسی مختصر [[علائم حتمیه]] پرداخته میشود: | *در ذیل به بررسی مختصر [[علائم حتمیه]] پرداخته میشود: | ||
# '''[[خروج سفیانی]]:''' در [[روایات]] آمده است پیش از [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، مردی از [[نسل]] [[ابوسفیان]] در منطقه [[شام]] [[خروج]] میکند و با تظاهر به [[دینداری]]، گروه زیادی از [[مسلمانان]] را [[فریب]] میدهد و بخش گستردهای از [[سرزمینهای اسلامی]] را به [[تصرف]] خود در میآورد. او بر مناطق پنجگانۀ-شام، [[حمص]]، [[فلسطین]]، [[اردن]]، قنسرین و منطقه عراق-سیطره مییابد و در [[کوفه]] و [[نجف]]، به [[قتل عام شیعیان]] میپردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین میکند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص۶۵۱</ref> مدت [[حکومت]] او نه ماه است<ref>کتاب الغیبة، ص۴۴۹</ref> وی آنگاه که از [[ظهور]] [[حضرت حجت]] {{ع}} [[آگاه]] میگردد، با سپاهی عظیم به [[جنگ]] وی میرود و در منطقۀ "[[بیداء]]" بین [[مکه]] و [[مدینه]] با [[سپاه امام]] برخورد میکند و به امر [[خدا]]، همۀ [[لشکریان]] وی-به جز چند نفر-در [[زمین]] فرو میروند و هلاک میشوند<ref>الغیبة، ص۲۷۹، ح ۶۷؛ همچنین ر. ک: کتاب الفتن، ص۱۶۸</ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹؛ [[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، ظهور، ص۲۵۲-۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص۱۷۳-۱۷۷</ref> | # '''[[خروج سفیانی]]:''' در [[روایات]] آمده است پیش از [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}، مردی از [[نسل]] [[ابوسفیان]] در منطقه [[شام]] [[خروج]] میکند و با تظاهر به [[دینداری]]، گروه زیادی از [[مسلمانان]] را [[فریب]] میدهد و بخش گستردهای از [[سرزمینهای اسلامی]] را به [[تصرف]] خود در میآورد. او بر مناطق پنجگانۀ-شام، [[حمص]]، [[فلسطین]]، [[اردن]]، قنسرین و منطقه عراق-سیطره مییابد و در [[کوفه]] و [[نجف]]، به [[قتل عام شیعیان]] میپردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین میکند<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص۶۵۱</ref> مدت [[حکومت]] او نه ماه است<ref>کتاب الغیبة، ص۴۴۹</ref> وی آنگاه که از [[ظهور]] [[حضرت حجت]] {{ع}} [[آگاه]] میگردد، با سپاهی عظیم به [[جنگ]] وی میرود و در منطقۀ "[[بیداء]]" بین [[مکه]] و [[مدینه]] با [[سپاه امام]] برخورد میکند و به امر [[خدا]]، همۀ [[لشکریان]] وی-به جز چند نفر-در [[زمین]] فرو میروند و هلاک میشوند<ref>الغیبة، ص۲۷۹، ح ۶۷؛ همچنین ر. ک: کتاب الفتن، ص۱۶۸</ref>.<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۲۲۶-۲۲۹؛ [[مهدی علیپور|علیپور، مهدی]]، ظهور، ص۲۵۲-۲۶۲؛ پژوهشگران مؤسسۀ آیندۀ روشن، [[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص۳۸۴؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج ۱، ص۱۷۳-۱۷۷</ref> |