پرش به محتوا

حضرت خدیجه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱٬۱۰۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حضرت خدیجه' به 'حضرت خدیجه')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==[[نسب]] [[خدیجه]]{{س}}==
*[[همسر]] بزرگوار [[حضرت محمّد]]{{صل}}. وی دختر خُوَیلِد و از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] بود. زنی [[عاقل]]، [[دانا]] و [[شریف]] بود و مردان، با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌کردند. [[پیامبر خدا]] در سنّ بیست و پنج سالگی، از سوی [[خدیجه]] به [[تجارت]] [[شام]] رفت و پس از چند [[ماه]] از بازگشت، با [[خدیجه]] که آن هنگام [[چهل]] سال داشت، [[ازدواج]] نمود.
*[[خدیجه]] "دختر [[خویلد بن اسد]] بن عبدالعزی بن قصی بن [[کلاب]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۰۶؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۸۹؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۸، ص۹۹.</ref> و نام مادرش "[[فاطمه]] بنت زائدة بن اصم" است<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۱ و ص۱۰۶؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۸۹؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۳۹۶؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۴، ص۱۸۱۷.</ref>. بنابر روایتی در سال پانزده پیش از [[عام الفیل]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد و اولین و شایسته‎‌ترین [[همسر رسول خدا]] بود<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۲؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸-۹۹.</ref>.<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص ۱۰۸.</ref>
*[[خدیجه]] نخستین زنی بود که [[مسلمان]] شد و به تعبیر [[پیامبر اکرم]]، یکی از چهار [[زن]] [[برگزیده]] خداست، یعنی: [[مریم]]، [[آسیه]]، [[خدیجه]] و [[فاطمه]]{{س}}. [[خدیجه]] همه [[ثروت]] خویش را به [[پیامبر]] داد تا در راه [[ترویج]] [[اسلام]] صرف کند. وی پیش از [[ازدواج]] با [[محمد]]{{صل}} نیز به [[مردم]] بینوا [[کمک]] می‌کرد.
==[[ازدواج با پیامبر]]{{صل}}==
*[[حضرت زهرا]]{{س}} ثمره [[ازدواج پیامبر]] با اوست. [[حضرت خدیجه]]، در [[مکه]] سه سال پیش از [[هجرت]] درگذشت و در [[قبرستان]] [[ابوطالب]] [[دفن]] شد. هنگام [[وفات]]، ۶۵ سال داشت. [[حضرت محمد]]{{صل}} در سوگ او [[اندوهگین]] شد و پیوسته تا پایان [[عمر]]، از وفا و [[حمایت]] و خوبی‌های [[خدیجه]] یاد می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۶.</ref>.
*[[خدیجه]]{{س}} از [[زنان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] و زنی [[عاقل]]، [[دانا]] و [[شریف]] بود و مردان با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌‎کردند. [[خدیجه]]{{س}} زمانی که [[راستگویی]] و [[امانتداری]] [[رسول خدا]]{{صل}} را شنید از ایشان درخواست کرد تا برای [[تجارت]] به [[شام]] سفر کند و ایشان هم قبول کردند. در این [[سفر تجاری]] [[میسره]]، [[غلام]] [[خدیجه]]{{س}} همراه ایشان بود که پس از بازگشت از سفر برای [[خدیجه]]{{س}} اتفاقات پیش آمده را گزارش داد و او هم که زنی [[دانا]] و [[شریف]] بود برای [[پیامبر]]{{صل}} پیغام فرستاد و برای [[ازدواج]] با ایشان ابراز [[آمادگی]] کرد، [[پیامبر]]{{صل}} نیز موضوع را با عمو‎‎های خود مطرح کرد و سپس به [[اتفاق]] [[ابوطالب]] و چند تن از عمو‎‎های خود نزد [[ورقة بن نوفل]]، پسر عموی [[خدیجه]]{{س}} رفتند و ایشان را از او خواستگاری کردند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۵، ص۳۷۴.</ref>.<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص ۱۰۸.</ref> مهریه‌ای که برای ایشان در نظر گرفته شد، [[دوازده]] اوقیه [[طلا ]](هر اوقیه معادل [[چهل]] درهم)<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۳؛ دولابی، محمد بن احمد، الذریة الطاهره، ص۲۸.</ref> یا بیست ماده شتر [[جوان]]<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۰.</ref> بود و بعد از [[عقد]]، ایشان به منزل [[رسول خدا]]{{صل}} رفتند<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۰.</ref>. این [[ازدواج]]، دو [[ماه]] پس از بازگشت [[پیامبر]]{{صل}} از سفر [[شام]] به وقوع پیوست<ref>مجمل التواریخ والقصص، ص۲۳۸؛ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۲۷۱.</ref>.
*پس از [[ازدواج]]، [[خدیجه]]{{س}} برای درهم شکستن نقشۀ [[پلید]] [[قریشیان]] که [[یتیمی]] و [[فقر]] [[رسول خدا]]{{صل}} را دستاویز قرار داده بودند و [[پیامبر]]{{صل}} را [[تحقیر]] ‎می‎‎کردند به پسر عمویش، [[وکالت]] داد تا تمامی دارایی‎‌هایش را به [[محمد]]{{صل}} هدیه دهد و به همگان اعلام کند تمامی [[اموال]] از این پس، [[ملک]] [[محمد]]{{صل}} است و او می‎‌تواند هر گونه که بخواهد در آن [[تصرف]] کند. سپس یادآور شد که از قول من به [[محمد]]{{صل}} بگو: خودم و همۀ [[ثروت]] و سرمایه‎‌ام و تمام عمال و کارگزارانی که امر [[تجارت]] مرا سامان می‌‎دادند، همه و همه را به او بخشیدم. ورقه هم در میان جمعیت حاضر در کنار [[کعبه]] با صدایی بلند، این مطلب را به اطلاع عموم رسانید و آنان را بر این امر [[شاهد]] گرفت<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار{{ع}}، ج۱۶، ص۷۱.</ref>.<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۵ـ۳۰۶.</ref>
*بنابر آنچه در کتب بیشتر [[مؤرخان]] ثبت شده است، [[خدیجه]]{{س}} در زمان [[ازدواج]]، [[چهل]] سال و [[پیامبر]]{{صل}} بیست و پنج سال سن داشت<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج۱، ص۹۸؛ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۲۸۰.</ref>.
==[[فرزندان خدیجه]]{{س}}==
*[[مؤرخان]] و نسب‎‌شنا‎سان ثمرۀ [[ازدواج خدیجه]]{{س}} با [[پیامبر]]{{صل}} را دو پسر و چهار دختر دانسته‎‌اند: قاسم و [[عبدالله]] معروف به طیب و [[طاهر]]، [[زینب]]، [[ام‌کلثوم]]، [[رقیه]] و [[فاطمه]]{{س}}. دربارۀ بعضی از [[فرزندان]] منتسب به [[خدیجه]]{{س}}  از جمله [[رقیه]] و [[زینب]] گفته شده اینها دختر خوانده‏‎های [[پیامبر]]{{صل}} بودند و چون [[عرب]] ربیبه را دختر شخص می‎‌دانستند، این دختران را به [[حضرت رسول]]{{صل}} منسوب می‌‎کردند و مؤیداتی نیز این مطلب را [[تأیید]] می‎‌کند<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ازدواج پیامبر با خدیجه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۱۵.</ref>.
==اوصاف [[خدیجه]]{{س}}==
*اوصافی برای [[حضرت خدیجه]]{{س}} بیان شده است که برخی از آنها عبارت‌اند از:
#اولین [[زن]] [[مسلمان]] و اولین [[زن]] [[نمازگزار]]<ref>دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۱، ص ۳۲۷ـ ۳۲۹.</ref>؛
# [[همدلی]] و [[حمایت]] عملی از امر [[رسالت]]<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۶ـ۳۰۷.</ref>؛
#حمایت‎های [[اقتصادی]] در امر [[رسالت]]<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۷ـ ۳۰۸.</ref>؛
#عدم [[اعتراض]] به اقامت‎‌های [[پیامبر]]{{صل}} در [[غار حراء]]<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۱۱ـ۳۱۲.</ref>؛
# [[راوی حدیث]] از [[رسول خدا]]{{صل}}<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۱۲. </ref>؛
*اوصافی نیز از زبان [[رسول اکرم]]{{صل}} در مورد [[حضرت خدیجه]]{{س}} بیان شده است، مانند:
#بانوی [[برگزیدۀ الهی]]: به تعبیر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[خدیجه]]{{س}} یکی از چهار [[زن]] برگزیدۀ خداست؛ [[مریم]]، [[آسیه]]، [[خدیجه]] و [[فاطمه]]{{س}}<ref>ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ‎نامه دینی، ص۹۶.</ref>.
# [[سلام]] [[خداوند]] و [[جبرئیل]] بر [[خدیجه]]{{س}}: از [[رسول خدا]]{{صل}} [[روایت]] شده که [[جبرئیل]] بر من نازل شد و گفت: «هم اکنون [[خدیجه]]{{س}} با ظرفی از [[غذا]] و نوشیدنی بر تو وارد می‎‌شود. پس هرگاه آمد، [[سلام]] [[خدا]] و من را به او برسان»<ref> عسقلانی، ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۹، ص۱۰۱؛ بیهقی، ابوبکر، دلائل النبوة فی احوال صاحب الشریعه، ص۳۵۱ـ۳۵۲؛ این کثیر، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۴۱.</ref>.
#زنی [[زیبا]] و [[عاقل]] و فرزانه: [[رسول خدا]]{{صل}} فرمودند: «[[خدیجه]]{{س}} در [[زیبایی]] یکی از نیکو‎ترین [[زنان]] و در خرد‎ورزی از کامل‎‌ترین [[زنان]] و در [[فرزانگی]] از دانا‎ترین [[زنان]] بود. او عفیف‎‌ترین، متد‎ین‎‌ترین، با‎حیا‎ترین، با شخصیت‎‌ترین و برازنده‎‎‌ترین [[زنان]] بود»<ref>انصاری زنجانی خوئینی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهرا{{س}}، ج۱۲، ص۳۷۰.</ref>.  
==[[وفات خدیجه]]==
*[[خدیجه]]{{س}} زمان کوتاهی پس از محاصرۀ [[اقتصادی]] در [[سال دهم بعثت]] در سن ۶۵ سالگی درگذشت. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} او را با دستان خویش [[غسل]] داد و در [[قبر]] نهاد. [[مصیبت]] [[مرگ]] [[خدیجه]]{{س}}، اندک زمانی پس از [[رحلت]] [[ابوطالب]]، [[عموی گرامی پیامبر]]، سنگینی از [[حزن]] و [[اندوه]] را بر سینۀ [[پیامبر]] فرو آورد از این‎‌رو آن سال را [[عام الحزن]] نام نهادند<ref>ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۱، ص ۳۲۷ـ ۳۲۹.</ref>.  
==[[رسول خدا]]{{صل}} بعد از [[وفات خدیجه]]{{س}}==
*[[شخصیت]] ممتاز [[حضرت خدیجه]]{{س}}، محبت‌ها، حمایت‌های بی‌دریغ او از [[رسول خدا]]{{صل}} و نیز اوصاف ممتاز و ارزنده‎‌اش چنان جاذبه‌‎ای در [[رسول خدا]]{{صل}} ایجاد کرده بود که ایشان حتی سال‌ها بعد از [[وفات]] وی نیز با تمام وجود به او اظهار [[عشق]] و علاقه می‎‌کرد. برخی از مواردی که نشان دهندۀ [[عشق]] و علاقۀ بی‎‎نهایت [[پیامبر]]{{صل}} به [[خدیجه]]{{س}} است عبارت‌اند از: استقبال از تداعی کنندۀ نام و یاد ایشان؛ یاد کردن از [[خدیجه]]{{س}} با تمام وجود<ref>سید بن طاووس، الطرائف، ج۱، ص۲۹۹؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۳، ص۱۲۸؛ مقریزی، تقی الدین، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة والمتاع، ج۲، ص۲۲۶؛ العینی، عمدة القاری، ج۱۶، ص۲۸۰.</ref>؛ [[گریه]] برای [[خدیجه]]{{س}}<ref>مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الاطهار، ج۴۳، ص۱۳۱.</ref>؛ هدیه به [[دوستان]] [[خدیجه]]{{س}}<ref>نویری، نهایة الارب فی فنون الأدب، ج۱۸، ص۱۷۲؛ نیشابوری، مسلم، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۳۴؛ ابن اثیر، عزالدین، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۶ ص۸۴ ـ ۸۵؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۲۳، ص۱۲؛ دولابی، احمد بن محمد، الذریة الطاهره، ص۶۵.</ref> و...<ref>ر.ک: حسینی ایمنی، سید علی اکبر، حضرت خدیجه، فرهنگ‎نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۳۰۹ـ۳۱۰.</ref>.


==[[فرزندان حضرت خدیجه]]==
== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==


۱۱۳٬۲۵۵

ویرایش