سلاح امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی'
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه' به ']]، ص') |
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
*افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با [[تکامل]] خارق العاده [[علم]] در آن زمان، ممکن است سلاحهایی فراهم آید که هرگز در تصور انسانهای امروز قابل [[درک]] نباشد. بنابراین [[علم]] آن به اهلش واگذاشته شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۶۱ - ۲۶۳.</ref>. | *افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با [[تکامل]] خارق العاده [[علم]] در آن زمان، ممکن است سلاحهایی فراهم آید که هرگز در تصور انسانهای امروز قابل [[درک]] نباشد. بنابراین [[علم]] آن به اهلش واگذاشته شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۶۱ - ۲۶۳.</ref>. | ||
==شمشیر امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان== | ==شمشیر امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان== | ||
*زمانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نماید [[شمشیر رسول خدا]]{{صل}} را بر دوش خواهد داشت. در روایاتی نام [[شمشیر]] آن [[حضرت]] را [[ذوالفقار]] گفتهاند. این [[شمشیر]] از امانتهای [[امامت]] است که از | *زمانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نماید [[شمشیر رسول خدا]]{{صل}} را بر دوش خواهد داشت. در روایاتی نام [[شمشیر]] آن [[حضرت]] را [[ذوالفقار]] گفتهاند. این [[شمشیر]] از امانتهای [[امامت]] است که از امامی به [[امام]] دیگر میرسد و اکنون در نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} است. [[ذوالفقار]] شمشیری بود که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگها]] از آن استفاده مینمود و شمشیری اعجابانگیز بود. در نحوه پیدایش این [[شمشیر]] و [[علت]] نامگذاری آن سخنها بسیار متفاوت است. [[رسول خدا]]{{صل}} در [[جنگ احد]] زمانی که [[شمشیر]] [[امیرالمؤمنین]] بر اثر ضربات بسیار [[شکست]]، آن را به ایشان بخشید. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] به [[ابوبصیر]] فرمودند: ای ابامحمد... زمانی که حضرت [[قائم]]{{ع}} [[ظهور]] نماید... [[زره]] و [[شمشیر]] [[ذوالفقار]] [[حضرت]] را از نیام کشیده و بر دوش مینهد و تا هشت [[ماه]] پیاپی [[کشتار]] و [[جنگ]] خواهد نمود...<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۰۷.</ref>. | ||
*[[امام]] [[محمد]] جواد{{ع}} [[روایت]] میکند که [[رسول خدا]] فرمود: هنگامی که زمان قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} فرا رسد، [[شمشیر]] آن [[حضرت]] به [[اذن]] [[خدا]] از نیام بیرون میآید و به سخن آمده و میگوید: ای [[ولی خدا]]! [[قیام]] کن که دیگر وانهادن [[دشمنان]] [[خدا]] سزاوار نیست. آنگاه [[حضرت]] [[قیام]] خواهد کرد و [[دشمنان]] [[خدا]] را به [[قتل]] رسانده و [[احکام الهی]] را به [[اجرا]] خواهد گذاشت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۱.</ref>. ۲ روز [[شنبه]] یکی از روزهایی است که به عنوان [[روز قیام حضرت مهدی]] [[عالیة]] تعیین شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۴.</ref>. | *[[امام]] [[محمد]] جواد{{ع}} [[روایت]] میکند که [[رسول خدا]] فرمود: هنگامی که زمان قیام [[حضرت مهدی]]{{ع}} فرا رسد، [[شمشیر]] آن [[حضرت]] به [[اذن]] [[خدا]] از نیام بیرون میآید و به سخن آمده و میگوید: ای [[ولی خدا]]! [[قیام]] کن که دیگر وانهادن [[دشمنان]] [[خدا]] سزاوار نیست. آنگاه [[حضرت]] [[قیام]] خواهد کرد و [[دشمنان]] [[خدا]] را به [[قتل]] رسانده و [[احکام الهی]] را به [[اجرا]] خواهد گذاشت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۱.</ref>. ۲ روز [[شنبه]] یکی از روزهایی است که به عنوان [[روز قیام حضرت مهدی]] [[عالیة]] تعیین شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۴.</ref>. | ||