بایستههای ظهور: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی'
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی') |
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
*تعبیر {{متن حدیث|وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ<ref>در بعضی از نقلها {{متن حدیث|وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ}} دارد.</ref> فِي غَيْبَتِهِ}} گویای [[لزوم]] سنخیت و همگونی میان [[امام]] و [[پیروان]] آن [[حضرت]] و ایجاد پیوند [[معنوی]] از طریق عمل به مقتضای [[دین]] و [[همراهی]] با [[دوستان]] و [[برائت]] از [[دشمنان]] [[امام]]{{ع}} است. | *تعبیر {{متن حدیث|وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ<ref>در بعضی از نقلها {{متن حدیث|وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ}} دارد.</ref> فِي غَيْبَتِهِ}} گویای [[لزوم]] سنخیت و همگونی میان [[امام]] و [[پیروان]] آن [[حضرت]] و ایجاد پیوند [[معنوی]] از طریق عمل به مقتضای [[دین]] و [[همراهی]] با [[دوستان]] و [[برائت]] از [[دشمنان]] [[امام]]{{ع}} است. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "هرکس [[آرزو]] دارد که از جمله [[اصحاب حضرت قائم]] باشند باید [[منتظر]] او باشند و در این حال [[انتظار]] براساس [[تقوی]] و [[اخلاق]] [[نیک]] [[رفتار]] نمایند. پس جدی باشید و پافشاری کنید در [[آراستگی]] [[اخلاقی]] و [[رفتاری]] خودها و [[چشم به راه]] آمدن [[حضرت]] باشید که بر شما گوارا [[باد]] این [[انتظار]] و [[چشم به راهی]] ای گروه اهل [[رحمت]] و [[نجات]]"<ref>{{متن حدیث|مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ... فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}؛ الغیبه نعمانی، ص۲۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص۱۴۶؛ معجم الاحادیث الامام المهدی، ج۳، ص۲۱۷.</ref>. طبق این [[حدیث]] تنها راه قرار گرفتن در صف [[یاران مهدی]]{{ع}} [[الگوپذیری]] عملی و [[اخلاقی]] از او در [[عصر انتظار]] است. | *[[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: "هرکس [[آرزو]] دارد که از جمله [[اصحاب حضرت قائم]] باشند باید [[منتظر]] او باشند و در این حال [[انتظار]] براساس [[تقوی]] و [[اخلاق]] [[نیک]] [[رفتار]] نمایند. پس جدی باشید و پافشاری کنید در [[آراستگی]] [[اخلاقی]] و [[رفتاری]] خودها و [[چشم به راه]] آمدن [[حضرت]] باشید که بر شما گوارا [[باد]] این [[انتظار]] و [[چشم به راهی]] ای گروه اهل [[رحمت]] و [[نجات]]"<ref>{{متن حدیث|مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ... فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِيئاً لَكُمْ أَيَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَةُ}}؛ الغیبه نعمانی، ص۲۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص۱۴۶؛ معجم الاحادیث الامام المهدی، ج۳، ص۲۱۷.</ref>. طبق این [[حدیث]] تنها راه قرار گرفتن در صف [[یاران مهدی]]{{ع}} [[الگوپذیری]] عملی و [[اخلاقی]] از او در [[عصر انتظار]] است. | ||
*در ذیل [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>"ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید" سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref>، [[امام باقر]]{{ع}} در توضیح [[آیه]] میفرماید: "معنای [[آیه]] این است که در انجام [[واجبات]] [[دینی]] مقاوم و [[استوار]] باشید و در مقابل دشمنانتان محکم و با | *در ذیل [[آیه شریفه]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>"ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید" سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref>، [[امام باقر]]{{ع}} در توضیح [[آیه]] میفرماید: "معنای [[آیه]] این است که در انجام [[واجبات]] [[دینی]] مقاوم و [[استوار]] باشید و در مقابل دشمنانتان محکم و با امامی که در [[انتظار]] او نشستهاید، پیوند [[معنوی]] ایجاد نمایید"<ref>{{متن حدیث|اصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّكُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَكُمُ الْمُنْتَظَرَ}}؛ الغیبه نعمانی، ص ۳۴ و ص۲۰۶؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج۵، ص۶۶.</ref>. | ||
*همچنین سفارش اصلی خود [[امام عصر]]{{ع}} به [[پیروان]] و [[منتظران]] ظهورش، جز [[ولایتپذیری]] و عمل به [[احکام]] و [[دستورات الهی]]، چیزی دیگری نیست. [[حضرت]] در توقیعی به [[شیخ مفید]] صادر فرموده است، به [[شیعیان]] توصیه نموده است که: "پس عمل کنید هر کدام از شما به آنچه موجب نزدیکی و جلب [[محبت]] ما [[اهل بیت]] میگردد. و دوری گزینید از کارهای که [[ناراحتی]] و [[خشم]] و موجبات رنجش ما میگردد"<ref>{{متن حدیث|فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ بِمَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ يَتَجَنَّبُ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهَتِنَا وَ سَخَطِنَا}}؛ الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۳.</ref>. در ادامه میفرماید: "زیرا [[فرمان]] [[ظهور]] دفعی و ناگهانی است آن وقت [[توبه]] برای کسی سودی نخواهد داشت و نیز [[پشیمانی]] کسی از کار [[زشت]] وی را از مجازات ما [[نجات]] نخواهند داد"<ref>{{متن حدیث|فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ حِينَ لَا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لَا يُنْجِيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَةٍ}}</ref>؛ یعنی خود را با [[عمل صالح]] و [[اخلاق نیکو]]، آماده نگهدارید و [[منتظر]] امر [[ظهور]] باشید. | *همچنین سفارش اصلی خود [[امام عصر]]{{ع}} به [[پیروان]] و [[منتظران]] ظهورش، جز [[ولایتپذیری]] و عمل به [[احکام]] و [[دستورات الهی]]، چیزی دیگری نیست. [[حضرت]] در توقیعی به [[شیخ مفید]] صادر فرموده است، به [[شیعیان]] توصیه نموده است که: "پس عمل کنید هر کدام از شما به آنچه موجب نزدیکی و جلب [[محبت]] ما [[اهل بیت]] میگردد. و دوری گزینید از کارهای که [[ناراحتی]] و [[خشم]] و موجبات رنجش ما میگردد"<ref>{{متن حدیث|فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِئٍ مِنْكُمْ بِمَا يَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ يَتَجَنَّبُ مَا يُدْنِيهِ مِنْ كَرَاهَتِنَا وَ سَخَطِنَا}}؛ الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۳.</ref>. در ادامه میفرماید: "زیرا [[فرمان]] [[ظهور]] دفعی و ناگهانی است آن وقت [[توبه]] برای کسی سودی نخواهد داشت و نیز [[پشیمانی]] کسی از کار [[زشت]] وی را از مجازات ما [[نجات]] نخواهند داد"<ref>{{متن حدیث|فَإِنَّ أَمْرَنَا بَغْتَةٌ فُجَاءَةٌ حِينَ لَا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لَا يُنْجِيهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَةٍ}}</ref>؛ یعنی خود را با [[عمل صالح]] و [[اخلاق نیکو]]، آماده نگهدارید و [[منتظر]] امر [[ظهور]] باشید. | ||
*و نیز در دعای [[معروف]] خود -{{متن حدیث|اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۱۹۳ (دعای امام زمان{{ع}}).</ref>- [[توفیق]] [[بندگی]] و عمل بر طبق [[دستورات]] [[دینی]] و نیز دوری از [[معصیت]] و [[گناه]] را به عنوان نخستین خواسته [[انسان]] از پیشگاه [[خداوند]] برای [[شیعیان]] و [[منتظران]] ظهورش [[تعلیم]] فرموده است. | *و نیز در دعای [[معروف]] خود -{{متن حدیث|اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ...}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۱۹۳ (دعای امام زمان{{ع}}).</ref>- [[توفیق]] [[بندگی]] و عمل بر طبق [[دستورات]] [[دینی]] و نیز دوری از [[معصیت]] و [[گناه]] را به عنوان نخستین خواسته [[انسان]] از پیشگاه [[خداوند]] برای [[شیعیان]] و [[منتظران]] ظهورش [[تعلیم]] فرموده است. |