بحث:ابعاد فکری و اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بحث:ابعاد فکری و اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۵۰
، ۵ ژوئن ۲۰۲۰جایگزینی متن - 'جامعۀ بشری' به 'جامعۀ بشری'
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
جز (جایگزینی متن - 'جامعۀ بشری' به 'جامعۀ بشری') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]]== | ==ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]]== | ||
*ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] به شرح ذیل هستند: | *ابعاد [[فکری]] و [[اعتقادی]] [[انتظار]] به شرح ذیل هستند: | ||
#بعد [[توحید]]: یکی از ابعاد مهم [[انتظار]]، که پیوسته باید مورد توجه باشد، بعد [[توحیدی]] آن است. [[انتظار]] در ماهیت خود، انسانِ [[منتظر]] را متوجه مبداء عالم، و خدای [[جهان]] میکند. [[انسان]] [[منتظر]]، همواره، [[چشم به راه]] فرجی است که به [[قدرت]] مطلقۀ [[الهی]] تحقق خواهد یافت. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] [[مهدی]] {{ع}} هستند. [[مهدی]] {{ع}} کیست؟ بندۀ [[خدا]] و وظیفۀ [[ولی خدا]] در [[زمین]]، که به [[قدرت خدا]] زنده است [[عبادت]] [[خدا]] و گرداندن اوضاع [[جهان]] است و روزی به امر [[خدا]]، برای استقرار بخشیدن به [[دین خدا]]، و [[نجات]] جامعۀ بشری ظاهر خواهد شد<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. [[منتظران]] باید همیشه متوجه درگاه کبریای [[الهی]] باشند و روی [[دل]] به سوی [[خدا]] کنند و از پیشگاه لایزال، طلب [[گشایش]] و [[فرج]] نمایند. این [[تعلیم]] را [[پیشوایان]] یاد دادهاند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} میفرماید: «[[بهترین]] [[اعمال امت]] من، [[انتظار]] رسیدن [[فرج]] است از نزد خدای [[عزیز]] [[جلیل]]»<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۸ و ۱۳۱.</ref> [[حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: «[[بهترین]] [[عبادات]] [[مؤمن]]، [[چشم به راه]] [[فرج]] خدایی داشتن است»<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ عِبَادَةِ الْمُؤْمِنِ انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۱.</ref>. | #بعد [[توحید]]: یکی از ابعاد مهم [[انتظار]]، که پیوسته باید مورد توجه باشد، بعد [[توحیدی]] آن است. [[انتظار]] در ماهیت خود، انسانِ [[منتظر]] را متوجه مبداء عالم، و خدای [[جهان]] میکند. [[انسان]] [[منتظر]]، همواره، [[چشم به راه]] فرجی است که به [[قدرت]] مطلقۀ [[الهی]] تحقق خواهد یافت. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] [[مهدی]] {{ع}} هستند. [[مهدی]] {{ع}} کیست؟ بندۀ [[خدا]] و وظیفۀ [[ولی خدا]] در [[زمین]]، که به [[قدرت خدا]] زنده است [[عبادت]] [[خدا]] و گرداندن اوضاع [[جهان]] است و روزی به امر [[خدا]]، برای استقرار بخشیدن به [[دین خدا]]، و [[نجات]] [[جامعۀ بشری]] ظاهر خواهد شد<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. [[منتظران]] باید همیشه متوجه درگاه کبریای [[الهی]] باشند و روی [[دل]] به سوی [[خدا]] کنند و از پیشگاه لایزال، طلب [[گشایش]] و [[فرج]] نمایند. این [[تعلیم]] را [[پیشوایان]] یاد دادهاند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} میفرماید: «[[بهترین]] [[اعمال امت]] من، [[انتظار]] رسیدن [[فرج]] است از نزد خدای [[عزیز]] [[جلیل]]»<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۸ و ۱۳۱.</ref> [[حضرت علی]] {{ع}} میفرماید: «[[بهترین]] [[عبادات]] [[مؤمن]]، [[چشم به راه]] [[فرج]] خدایی داشتن است»<ref>{{متن حدیث|"أَفْضَلُ عِبَادَةِ الْمُؤْمِنِ انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ"}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۱.</ref>. | ||
#بعد [[نبوت]]: بعد دیگر [[انتظار]]، توجه به [[پیامبران]] و [[مکتب]] [[پیامبران]]، و [[تجدید عهد]] با آنان است، همچنین توجه به [[مقام هدایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] کسی هستند که در او صفات و آثار [[پیامبران]] گرد آمده است و هنگامی که ظاهر گردد، آن آثار در او دیده خواهد شد. هر کس [[دوست]] دارد [[آدم]]، و شیث، و [[نوح]]، و [[ابراهیم]]، و [[موسی]]، و [[عیسی]]، و [[داوود]]، و [[سلیمان]]، و [[یوسف]] و... و [[محمد]] {{صل}} را ببیند، میتواند آنان را در [[مهدی]]{{ع}} ببیند. او میآید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را تحقق بخشد، و تا [[دین]] خدایی را بگستراند و ندای [[توحید]] را به همه سوی ببرد. او میآید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را محقق سازد. بنابراین در [[فرهنگ انتظار]]، [[منتظران]] [[مهدی]] {{ع}} رابطۀ ایمانی مستقیم با [[نبوت]] و [[پیامبری]] دارند<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. [[مهدی]] {{ع}} از [[اهل بیت پیامبر]] است. او [[فرزند علی]] {{ع}} و [[حسین]] {{ع}} است. او دوازدهمین [[وصی]] و [[جانشین پیامبر]] است. چون ظاهر گردد، [[پرچم پیامبر]] {{صل}} را در دست گیرد و به [[سنت پیامبر]] {{صل}} عمل کند. نخستین [[اصحاب]] او ۳۱۳ تن خواهند بود، به شماره [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ بدر]]. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آمدن او خبر داده، و دربارۀ او بسیار سخن گفته است. چون او آشگار گردد، [[دین]] جدش [[پیامبر]] {{صل}} را رواج دهد و [[حاکم]] سازد. همۀ این مطالب، توجه دادن به اصل [[نبوت]] و تأکید بر [[مقام]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است و همه یاد کردنِ [[اعتقادی]] و مکتبی [[پیامبری]] و [[پیامبران]] است. | #بعد [[نبوت]]: بعد دیگر [[انتظار]]، توجه به [[پیامبران]] و [[مکتب]] [[پیامبران]]، و [[تجدید عهد]] با آنان است، همچنین توجه به [[مقام هدایت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}}. [[منتظران]]، [[چشم به راه]] کسی هستند که در او صفات و آثار [[پیامبران]] گرد آمده است و هنگامی که ظاهر گردد، آن آثار در او دیده خواهد شد. هر کس [[دوست]] دارد [[آدم]]، و شیث، و [[نوح]]، و [[ابراهیم]]، و [[موسی]]، و [[عیسی]]، و [[داوود]]، و [[سلیمان]]، و [[یوسف]] و... و [[محمد]] {{صل}} را ببیند، میتواند آنان را در [[مهدی]]{{ع}} ببیند. او میآید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را تحقق بخشد، و تا [[دین]] خدایی را بگستراند و ندای [[توحید]] را به همه سوی ببرد. او میآید تا [[آرمان]] [[پیامبران]] را محقق سازد. بنابراین در [[فرهنگ انتظار]]، [[منتظران]] [[مهدی]] {{ع}} رابطۀ ایمانی مستقیم با [[نبوت]] و [[پیامبری]] دارند<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. [[مهدی]] {{ع}} از [[اهل بیت پیامبر]] است. او [[فرزند علی]] {{ع}} و [[حسین]] {{ع}} است. او دوازدهمین [[وصی]] و [[جانشین پیامبر]] است. چون ظاهر گردد، [[پرچم پیامبر]] {{صل}} را در دست گیرد و به [[سنت پیامبر]] {{صل}} عمل کند. نخستین [[اصحاب]] او ۳۱۳ تن خواهند بود، به شماره [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ بدر]]. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از آمدن او خبر داده، و دربارۀ او بسیار سخن گفته است. چون او آشگار گردد، [[دین]] جدش [[پیامبر]] {{صل}} را رواج دهد و [[حاکم]] سازد. همۀ این مطالب، توجه دادن به اصل [[نبوت]] و تأکید بر [[مقام]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است و همه یاد کردنِ [[اعتقادی]] و مکتبی [[پیامبری]] و [[پیامبران]] است. | ||
#بعد [[قرآن]]: امر مهم دیگری که هر منتظری باید متوجه آن باشد، [[کتاب خدا]] و [[قرآن کریم]] است. [[حضرت مهدی]] {{ع}}، زنده کنندۀ همۀ [[احکام]] [[قرآن]] است. [[انسان]] [[منتظر]]، همواره، این [[آرمان]] را در [[دل]] زنده میدارد، که روزی با [[ظهور مهدی]] [[آل محمد]] {{صل}} و آخرین خلیفۀ آورندۀ [[قرآن]]، [[احکام]] [[قرآن]] جاری شود و [[قرآن]] در سراسر [[جهان]] [[حاکمیت]] باید و [[کتاب آسمانی]]، برنامه [[زندگی]] [[انسان]] زمینی گردد. بدینگونه، توجه به [[قرآن کریم]] و [[نورانیت]] و [[هدایت]] [[قرآن]] نیز، جزء مسائل عمدۀ [[انتظار]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. | #بعد [[قرآن]]: امر مهم دیگری که هر منتظری باید متوجه آن باشد، [[کتاب خدا]] و [[قرآن کریم]] است. [[حضرت مهدی]] {{ع}}، زنده کنندۀ همۀ [[احکام]] [[قرآن]] است. [[انسان]] [[منتظر]]، همواره، این [[آرمان]] را در [[دل]] زنده میدارد، که روزی با [[ظهور مهدی]] [[آل محمد]] {{صل}} و آخرین خلیفۀ آورندۀ [[قرآن]]، [[احکام]] [[قرآن]] جاری شود و [[قرآن]] در سراسر [[جهان]] [[حاکمیت]] باید و [[کتاب آسمانی]]، برنامه [[زندگی]] [[انسان]] زمینی گردد. بدینگونه، توجه به [[قرآن کریم]] و [[نورانیت]] و [[هدایت]] [[قرآن]] نیز، جزء مسائل عمدۀ [[انتظار]] است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۷۹-۸۴؛ مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۹۷-۲۰۰.</ref>. |