رابطه انتظار با عقلانیت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' بدست ' به ' به‌دست '
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' بدست ' به ' به‌دست ') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
::::::مطلب بعدی اینکه یکی از مؤلفه‌های مهم [[انتظار]] [[معرفت]] به [[امام]] است، اصلا واژه و مفهوم [[انتظار]] قوامش به [[وجود امام]] و [[معرفت]] به او حاصل می‌‌شود، پس اولین و مهم‌ترین مؤلفه‌های [[انتظار]] [[امام‌شناسی]] است. بی‌شک یکی از راه‌های مهم [[خداشناسی]] [[امام‌شناسی]] است، یعنی [[منتظران]] با [[شناخت]] [[حجت الهی]] به [[شناخت]] و [[معرفت خدا]] می‌‌رسند. به تعبیر دیگر [[منتظران]] در این قسمت دو [[وظیفه]] دارند نخست [[معرفت]] به [[امام]] به عنوان [[حجت]] و [[ولی خدا]] دوم [[معرفت]] به [[امام]] جهت [[شناخت]] [[خدا]]. یعنی [[شناخت امام]] با دو رویکرد قابل توجه است، در رویکرد اول [[امام]] برای [[منتظران]] موضوعیت دارد و در رویکرد دوم [[شناخت امام]] برای آن‌ها طریقیت دارد. | ::::::مطلب بعدی اینکه یکی از مؤلفه‌های مهم [[انتظار]] [[معرفت]] به [[امام]] است، اصلا واژه و مفهوم [[انتظار]] قوامش به [[وجود امام]] و [[معرفت]] به او حاصل می‌‌شود، پس اولین و مهم‌ترین مؤلفه‌های [[انتظار]] [[امام‌شناسی]] است. بی‌شک یکی از راه‌های مهم [[خداشناسی]] [[امام‌شناسی]] است، یعنی [[منتظران]] با [[شناخت]] [[حجت الهی]] به [[شناخت]] و [[معرفت خدا]] می‌‌رسند. به تعبیر دیگر [[منتظران]] در این قسمت دو [[وظیفه]] دارند نخست [[معرفت]] به [[امام]] به عنوان [[حجت]] و [[ولی خدا]] دوم [[معرفت]] به [[امام]] جهت [[شناخت]] [[خدا]]. یعنی [[شناخت امام]] با دو رویکرد قابل توجه است، در رویکرد اول [[امام]] برای [[منتظران]] موضوعیت دارد و در رویکرد دوم [[شناخت امام]] برای آن‌ها طریقیت دارد. | ||
::::::[[امام باقر]]{{ع}} فرموده است:"به وسیله ما [[خدا]] [[بندگی]] می‌‌شود و به وسیله ما [[خدا]] شناخته می‌‌شود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌‌یابد و [[حضرت محمد]] [[حجاب]] [[خدای متعال]] است"<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مُحَمَّدٌ حِجَابُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى}}؛ اصول کافی، کتاب توحید، باب النوادر، ح ۱۰.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} منقول است: "[[اوصیای پیامبر]] اکرم هستند که درهای [[خدای متعال]] برای توجه به سوی او می‌‌باشند و اگر آن‌ها نبودند [[خدای عزوجل]] شناخته نمی‌شد وخدای [[متعال]] به وسیله ایشان [[حجت]] را بر خلق خود تمام کرده است"<ref>{{متن حدیث|الْأَوْصِيَاءُ هُمْ أَبْوَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِي يُؤْتَى مِنْهَا وَ لَوْلَاهُمْ مَا عُرِفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بِهِمُ احْتَجَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ}}؛ اصول کافی، کتاب الحجه، باب أن الأثمه خلفاء الله عز و جل، ح۲.</ref>. در این باره [[امام حسین]]{{ع}} در جواب مردی که از [[شناخت]] [[خدا]] و کیفیت تحقق آن سؤال می‌‌کند [[حضرت]] می‌‌فرماید: "آن‌گاه مردی از ایشان پرسید: [[پدر]] و مادرم فدای شما شوند ای پسر [[رسول خدا]]، [[معرفت خدا]] چیست؟ [[حضرت]] فرمودند: [[معرفت]] اهل هر زمانی [[امام]] خودشان را که [[اطاعت]] او بر ایشان [[واجب]] است" <ref>{{متن حدیث|فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ}}؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص۹۳.</ref> | ::::::[[امام باقر]]{{ع}} فرموده است:"به وسیله ما [[خدا]] [[بندگی]] می‌‌شود و به وسیله ما [[خدا]] شناخته می‌‌شود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌‌یابد و [[حضرت محمد]] [[حجاب]] [[خدای متعال]] است"<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مُحَمَّدٌ حِجَابُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى}}؛ اصول کافی، کتاب توحید، باب النوادر، ح ۱۰.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} منقول است: "[[اوصیای پیامبر]] اکرم هستند که درهای [[خدای متعال]] برای توجه به سوی او می‌‌باشند و اگر آن‌ها نبودند [[خدای عزوجل]] شناخته نمی‌شد وخدای [[متعال]] به وسیله ایشان [[حجت]] را بر خلق خود تمام کرده است"<ref>{{متن حدیث|الْأَوْصِيَاءُ هُمْ أَبْوَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِي يُؤْتَى مِنْهَا وَ لَوْلَاهُمْ مَا عُرِفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بِهِمُ احْتَجَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ}}؛ اصول کافی، کتاب الحجه، باب أن الأثمه خلفاء الله عز و جل، ح۲.</ref>. در این باره [[امام حسین]]{{ع}} در جواب مردی که از [[شناخت]] [[خدا]] و کیفیت تحقق آن سؤال می‌‌کند [[حضرت]] می‌‌فرماید: "آن‌گاه مردی از ایشان پرسید: [[پدر]] و مادرم فدای شما شوند ای پسر [[رسول خدا]]، [[معرفت خدا]] چیست؟ [[حضرت]] فرمودند: [[معرفت]] اهل هر زمانی [[امام]] خودشان را که [[اطاعت]] او بر ایشان [[واجب]] است" <ref>{{متن حدیث|فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ}}؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص۹۳.</ref> | ||
::::::بنابراین نتایجی که از مطالب مطرح شده | ::::::بنابراین نتایجی که از مطالب مطرح شده به‌دست می‌‌آید اینکه [[منتظران]] او با [[اعتقاد]] به [[انتظار]] به [[منتظر]] ([[امام مهدی]]) پی می‌‌برند و ثانیا از طریق [[امام مهدی]] به [[معرفت]] و [[شناخت]] [[خدا]] نایل می‌‌آیند، پس [[انتظار]] در تعالی و رشد [[خداشناسی]] که از مقوله [[عقل]] نظری است، تأثیرگذار است»<ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران (مقاله)|انتظار فعال و توانمندی عقلایی منتظران]]، ص ۳۲۴-۳۲۸.</ref>. | ||
{{پرسمان انتظار فرج}} | {{پرسمان انتظار فرج}} | ||