معصوم چگونه عالم به غیب می‌شود؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::# '''[[الهام]] و [[تحدیث]]:''' [[امام رضا]]{{ع}} در ضمن حدیثی مفصل درباره [[امامت]] فرمود: هنگامی که خداوند متعال کسی را به عنوان [[امام]] برای مردم برمی گزیند به او سعه صدر، عطا می‌کند چشمه‌های حکمت را در دلش قرار می‌دهد و علم را به وی الهام می‌کند تا برای جواب از هیچ سؤالی در نماند و در تشخیص حق، سرگردان نشود پس او معصوم و مورد تأیید و توفیق الهی بوده از خطاها و لغزش‌ها در امان خواهد بود و خدای متعال، این خصلت‌ها را به او می‌دهد تا حجت بر بندگان و شاهد بر آفریدگانش باشد. و این بخشش الهی است که به هر کس بخواهد می‌دهد. از حسین بن یحیی مدائنی نقل شده که از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: هنگامی که سؤالی از امام می‌شود چگونه و با چه علمی جواب می‌دهد؟ فرمود: گاهی به او الهام می‌شود و گاهی از فرشته می‌شنود و گاهی هر دو. از آنچه گذشت بدست می‌آید که علوم [[ائمه]]{{عم}} از دو طریق بوده است: یکی از طریق تعلیم پیامبر به امام و از آن حضرت به سایر [[ائمه]]{{عم}} نسل به نسل، و دیگری از طریق الهام. بنابراین علوم [[ائمه]]{{عم}} با علوم اکتسابی سایر انسان‌ها تفاوت‌هایی دارند به این بیان که آن بزرگواران علاوه بر علم معمولی با اذن پروردگار از علم غیب نیز برخوردارند و از همه چیز آگاهی دارند و گذشته و آینده را می‌دانند. البته [[علم غیب ذاتی چیست؟ (پرسش)|علم غیب ذاتاً مخصوص خدای متعال است]] و هیچ کس غیر از او عالم به چنین علمی نیست و لکن [[علم غیب]] که [[ائمه]]{{عم}} از آن برخوردار است ذاتی نیست بلکه عرضی و خدادادی است و فقط با اذن خدا از چنین آگاهی برخوردارند»<ref>[http://www.bayanemarefat.ir/?req=box&bid=4&brid=19 وبگاه بیان معرفت]</ref>.