صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
#صحیفه سجادیه از کتب [[شیعی]] است که [[محبوب]] [[اهل تسنن]] نیز هست، زمانی که [[آیت الله]] [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] نسخهای از صحیفه سجادیه را برای [[شیخ]] [[طنطاوی]] [[صاحب]] [[تفسیر]] و مفتی اسکندریه ارسال میکند، ایشان در جواب مینویسد: "این از [[بدبختی]] ماست که این گنجینه گرانبها تا کنون به دستم نرسیده و نتوانستم از آن استفاده کنم..."<ref>محمدتقی خلجی، اسرار خاموشان، ص۱۳۷.</ref>. | #صحیفه سجادیه از کتب [[شیعی]] است که [[محبوب]] [[اهل تسنن]] نیز هست، زمانی که [[آیت الله]] [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی]] نسخهای از صحیفه سجادیه را برای [[شیخ]] [[طنطاوی]] [[صاحب]] [[تفسیر]] و مفتی اسکندریه ارسال میکند، ایشان در جواب مینویسد: "این از [[بدبختی]] ماست که این گنجینه گرانبها تا کنون به دستم نرسیده و نتوانستم از آن استفاده کنم..."<ref>محمدتقی خلجی، اسرار خاموشان، ص۱۳۷.</ref>. | ||
#[[بیان]] حقایق [[علمی]]، چنانکه در این کتاب از وزن هوا و [[نور]]، میکروب و مانند آن صحبت به میان آمده است<ref>عقیقی بخشایشی، زندگینامه پیشوایان، ص۱۲۹.</ref>. | #[[بیان]] حقایق [[علمی]]، چنانکه در این کتاب از وزن هوا و [[نور]]، میکروب و مانند آن صحبت به میان آمده است<ref>عقیقی بخشایشی، زندگینامه پیشوایان، ص۱۲۹.</ref>. | ||
#[[صحیفه]] از نظر اسناد و [[روایات]] در اوج [[اتقان]] و در [[حد ]][[تواتر]] است<ref>سید علی خان مدنی شارح صحیفه سجادیه در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۸ مینویسد: «انتساب صحیفه شریفه به امام سجاد{{ع}} آنچنان مستفیض است که تا سرحد تواتر میرسد».</ref>. | #[[صحیفه]] از نظر اسناد و [[روایات]] در اوج [[اتقان]] و در [[حد]] [[تواتر]] است<ref>سید علی خان مدنی شارح صحیفه سجادیه در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۸ مینویسد: «انتساب صحیفه شریفه به امام سجاد{{ع}} آنچنان مستفیض است که تا سرحد تواتر میرسد».</ref>. | ||
#[[صحیفه]] از نظر [[بلاغت]] و [[فصاحت]] در [[حد]] کمال است<ref>سیدعلی خان مدنی در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۱ مینویسد:«بلاغت بیان صحیفه و قطعیت مضمونی آن به گونهای که ساحران سخن در برابر آن به سجده میافتند و بزرگان علم در برابر آن اعتراف به عجز میکنند».</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۳.</ref> | #[[صحیفه]] از نظر [[بلاغت]] و [[فصاحت]] در [[حد]] کمال است<ref>سیدعلی خان مدنی در ریاض السالکین، ج۱، ص۵۱ مینویسد:«بلاغت بیان صحیفه و قطعیت مضمونی آن به گونهای که ساحران سخن در برابر آن به سجده میافتند و بزرگان علم در برابر آن اعتراف به عجز میکنند».</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۵۳.</ref> | ||
#[[صحیفه]] راه [[راز و نیاز]] و گفتوگوی با [[خدا]] را به ما نشان میدهد<ref>شیخ سبط ابن الجوزی، پس از مطالعه و دقت در صحیفه سجادیه میگوید: «اگر علی بن الحسین زین العابدین{{ع}} و صحیفه او نبود، مسلمانان شیوه سخن گفتن و رویارویی با خداوند و رازگویی با پروردگار خویش و عرض حاجت با بارگاه ربوبی را نمیدانستند». (سید احمد سجادی، «بایستههای پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، بهار ۸۴، ۱۷۴).</ref>. | #[[صحیفه]] راه [[راز و نیاز]] و گفتوگوی با [[خدا]] را به ما نشان میدهد<ref>شیخ سبط ابن الجوزی، پس از مطالعه و دقت در صحیفه سجادیه میگوید: «اگر علی بن الحسین زین العابدین{{ع}} و صحیفه او نبود، مسلمانان شیوه سخن گفتن و رویارویی با خداوند و رازگویی با پروردگار خویش و عرض حاجت با بارگاه ربوبی را نمیدانستند». (سید احمد سجادی، «بایستههای پژوهشی درباره صحیفه سجادیه»، سفینه، ۶، بهار ۸۴، ۱۷۴).</ref>. |