دوست داشتن مردم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
*از سوی دیگر [[انسان]] با توجه به ویژگی‌های روحی و روانی خود خواهان آن است که با دیگران روابط خوبی داشته باشد. [[اسلام]]، [[وحدت]] [[جامعه اسلامی]] را براساس [[ایمان]] طرح‌ریزی کرده و رابطه اهل [[ایمان]] را رابطه "[[برادری]]" نامیده است<ref>احمد رضوانفر، فرهنگ اخلاقی معصومین{{عم}}، ص۱۱۴.</ref>. | *از سوی دیگر [[انسان]] با توجه به ویژگی‌های روحی و روانی خود خواهان آن است که با دیگران روابط خوبی داشته باشد. [[اسلام]]، [[وحدت]] [[جامعه اسلامی]] را براساس [[ایمان]] طرح‌ریزی کرده و رابطه اهل [[ایمان]] را رابطه "[[برادری]]" نامیده است<ref>احمد رضوانفر، فرهنگ اخلاقی معصومین{{عم}}، ص۱۱۴.</ref>. | ||
*یکی از دستورهای [[خداوند]] به اهل [[ایمان]] در زمینه رعایت [[فرهنگ]] [[برادری]]، دوری از [[نزاع]] و کشمکش است. داشتن [[دوستان]] و [[برادران دینی]] خوب و درستکار از دیدگاه [[ائمه]]{{عم}} آثار [[دنیوی]] و [[اخروی]] دارد. فرد [[مؤمن]] در [[دنیا]]، در کنار [[مؤمن]] احساس [[آرامش]]، [[امنیت]] و پشت گرمی می‌کند و در [[آخرت]]، می‌تواند شفیع [[مؤمن]] باشد. به تعبیر دیگر، [[مؤمن]]، [[یار]] و [[یاور]] است، هم در [[دنیا]] و هم در [[آخرت]].<ref>احمد رضوانفر، فرهنگ اخلاقی معصومین{{عم}}، ص۱۱۸ و ۱۲۴.</ref> | *یکی از دستورهای [[خداوند]] به اهل [[ایمان]] در زمینه رعایت [[فرهنگ]] [[برادری]]، دوری از [[نزاع]] و کشمکش است. داشتن [[دوستان]] و [[برادران دینی]] خوب و درستکار از دیدگاه [[ائمه]]{{عم}} آثار [[دنیوی]] و [[اخروی]] دارد. فرد [[مؤمن]] در [[دنیا]]، در کنار [[مؤمن]] احساس [[آرامش]]، [[امنیت]] و پشت گرمی می‌کند و در [[آخرت]]، می‌تواند شفیع [[مؤمن]] باشد. به تعبیر دیگر، [[مؤمن]]، [[یار]] و [[یاور]] است، هم در [[دنیا]] و هم در [[آخرت]].<ref>احمد رضوانفر، فرهنگ اخلاقی معصومین{{عم}}، ص۱۱۸ و ۱۲۴.</ref> | ||
*هر اندازه که روابط اعضای [[جامعه]] با هم دوستانه و صمیمی‌تر باشد و انس بیشتری با هم داشته باشند، به هم نزدیک‌تر خواهند بود و [[اهداف ]][[زندگی اجتماعی]] آنان بهتر تحقق پیدا می‌کند<ref>اخلاق در قرآن، ج۳، ص۲۱۲.</ref>. | *هر اندازه که روابط اعضای [[جامعه]] با هم دوستانه و صمیمی‌تر باشد و انس بیشتری با هم داشته باشند، به هم نزدیک‌تر خواهند بود و [[اهداف]] [[زندگی اجتماعی]] آنان بهتر تحقق پیدا می‌کند<ref>اخلاق در قرآن، ج۳، ص۲۱۲.</ref>. | ||
*در جمع، اصل بر این است که دوستی‌ها براساس [[ایمان]] و [[تقوا]] باشد؛ از [[معنویت]] مایه بگیرد و سببی برای رشد [[مودت]] و [[اخلاص]] و مایه‌ای برای نزدیک‌تر شدن به [[خدا]] باشد، نه به خاطر زرق و برق و دستیابی به رتبه و [[جاه و مقام]] و [[موقعیت]]<ref>اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۷۳ – ۱۷۴.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref>. | *در جمع، اصل بر این است که دوستی‌ها براساس [[ایمان]] و [[تقوا]] باشد؛ از [[معنویت]] مایه بگیرد و سببی برای رشد [[مودت]] و [[اخلاص]] و مایه‌ای برای نزدیک‌تر شدن به [[خدا]] باشد، نه به خاطر زرق و برق و دستیابی به رتبه و [[جاه و مقام]] و [[موقعیت]]<ref>اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۷۳ – ۱۷۴.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۲۸۵-۲۸۶.</ref>. | ||
*همچنین [[اسلام]]، [[دستورات]] دقیق بسیاری برای برقراری و تنظیم روابط بین [[مسلمانان]] دارد که از نزدیک‌ترین [[خویشاوندان]] تا دورترین افراد [[جامعه]] را در برمی‌گیرد<ref>محمد علی سادات، اخلاق اسلامی، ص۱۱۲.</ref>. | *همچنین [[اسلام]]، [[دستورات]] دقیق بسیاری برای برقراری و تنظیم روابط بین [[مسلمانان]] دارد که از نزدیک‌ترین [[خویشاوندان]] تا دورترین افراد [[جامعه]] را در برمی‌گیرد<ref>محمد علی سادات، اخلاق اسلامی، ص۱۱۲.</ref>. | ||