جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
*آن است که [[قلب]] [[آدمی]] تمامی آنچه [[گذشت]] را دریابد، و آن را بدون تردید در خود جای دهد. این مطلب در [[سلوک]] [[علمی]] و قلبی [[نافع]] بوده با [[رسوخ]] آن در زوایای [[قلب]]، [[آدمی]] در فضای معنویّت پر گشوده به اسماء بلند [[الهی]] و صفات والای او نظر می‌دوزد. | *آن است که [[قلب]] [[آدمی]] تمامی آنچه [[گذشت]] را دریابد، و آن را بدون تردید در خود جای دهد. این مطلب در [[سلوک]] [[علمی]] و قلبی [[نافع]] بوده با [[رسوخ]] آن در زوایای [[قلب]]، [[آدمی]] در فضای معنویّت پر گشوده به اسماء بلند [[الهی]] و صفات والای او نظر می‌دوزد. | ||
*پُر واضح است که [[رسوخ]] چیزی در [[قلب]]، غیر از [[رسوخ]] آن در [[عقل]] می‌باشد؛ و [[یقین]] قلبی نیز غیر از [[یقین]] [[عقلی]]، چه [[یقین]] اوّل از باب رؤیت قلبی و [[شهود]] می‌باشد، امّا [[یقین]] دوّم تنها از باب تعقُّل شمرده می‌شود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۳۸۱.</ref>. | *پُر واضح است که [[رسوخ]] چیزی در [[قلب]]، غیر از [[رسوخ]] آن در [[عقل]] می‌باشد؛ و [[یقین]] قلبی نیز غیر از [[یقین]] [[عقلی]]، چه [[یقین]] اوّل از باب رؤیت قلبی و [[شهود]] می‌باشد، امّا [[یقین]] دوّم تنها از باب تعقُّل شمرده می‌شود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۳۸۱.</ref>. | ||
*به تعبیری دیگر، [[یقین]] نخستین از [[باب ]][[علم حضوری]]، یعنی حضور معلوم نزد عالم است؛ در حالی که [[یقین]] دوّم از [[باب ]][[علم حصولی]]، یعنی دریافت صورت آن می‌باشد؛ | *به تعبیری دیگر، [[یقین]] نخستین از [[باب]] [[علم حضوری]]، یعنی حضور معلوم نزد عالم است؛ در حالی که [[یقین]] دوّم از [[باب]] [[علم حصولی]]، یعنی دریافت صورت آن می‌باشد؛ | ||
*و پُر واضح است که تفاوت میان این دو، از [[زمین]] است تا به [[آسمان]]!. | *و پُر واضح است که تفاوت میان این دو، از [[زمین]] است تا به [[آسمان]]!. | ||
*[[اهل دل]] این مرتبه را گاهی [[یقین]]، گاهی [[کشف]]، و گاهی [[شهود]] می‌خوانند. هرکس به وسیله ریاضت‌های شرعی - و از آن جمله و بلکه مهمتر از همه، تمسّک به [[ثقلین]] - به این مرتبه رسد، [[نور]] [[قرآن]] را دریافته قلبش به گونه حضوری [[حقیقت]] این [[آیه]] را به [[شهادت]] می‌گیرد: {{متن قرآن|قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ}}<ref>«به راستی، روشنایی و کتابی روشن از سوی خداوند نزد شما آمده است» سوره مائده، آیه ۱۵.</ref>. | *[[اهل دل]] این مرتبه را گاهی [[یقین]]، گاهی [[کشف]]، و گاهی [[شهود]] می‌خوانند. هرکس به وسیله ریاضت‌های شرعی - و از آن جمله و بلکه مهمتر از همه، تمسّک به [[ثقلین]] - به این مرتبه رسد، [[نور]] [[قرآن]] را دریافته قلبش به گونه حضوری [[حقیقت]] این [[آیه]] را به [[شهادت]] می‌گیرد: {{متن قرآن|قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ}}<ref>«به راستی، روشنایی و کتابی روشن از سوی خداوند نزد شما آمده است» سوره مائده، آیه ۱۵.</ref>. | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
*تمسّک به [[عترت]] نیز همچون تمسّک به [[قرآن کریم]]، از مراتبی چند برخوردار است؛ مراتبی که از سویه [[ضعف]] به سویه شدّت رو می‌نهد، و مرتبه کمال [[آدمی]] را معیّن می‌سازد. | *تمسّک به [[عترت]] نیز همچون تمسّک به [[قرآن کریم]]، از مراتبی چند برخوردار است؛ مراتبی که از سویه [[ضعف]] به سویه شدّت رو می‌نهد، و مرتبه کمال [[آدمی]] را معیّن می‌سازد. | ||
===مرتبه نخست=== | ===مرتبه نخست=== | ||
*گاه از [[باب ]][[علم الیقین]] می‌باشد. می‌توان ادّعا کرد که تمامی شیعیان دست‌کم به این مرتبه رسیده‌اند. سخنان، [[رفتار]]، مجالس [[عزاداری]]، [[زیارت‌ها]] و تجلیلی که از [[اهل بیت]]{{عم}} می‌نمایند، [[دلیل]] آشکاری است که نشان دهنده رسیدن آنان به این مرتبه می‌باشد. | *گاه از [[باب]] [[علم الیقین]] می‌باشد. می‌توان ادّعا کرد که تمامی شیعیان دست‌کم به این مرتبه رسیده‌اند. سخنان، [[رفتار]]، مجالس [[عزاداری]]، [[زیارت‌ها]] و تجلیلی که از [[اهل بیت]]{{عم}} می‌نمایند، [[دلیل]] آشکاری است که نشان دهنده رسیدن آنان به این مرتبه می‌باشد. | ||
*خدای را بر این [[نعمت]] بزرگ [[سپاس]] می‌گوئیم، و از او طلب می‌نمائیم که ما، [[پدران]] و مادرانمان را از دریای [[مغفرت]] خود بهره‌مند نماید!<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۴۰۳.</ref>. | *خدای را بر این [[نعمت]] بزرگ [[سپاس]] می‌گوئیم، و از او طلب می‌نمائیم که ما، [[پدران]] و مادرانمان را از دریای [[مغفرت]] خود بهره‌مند نماید!<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۴ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۴، ص ۴۰۳.</ref>. | ||
===مرتبه دوّم=== | ===مرتبه دوّم=== | ||