شکرگزاری در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ]]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - ':{{متن قرآن' به ': {{متن قرآن') |
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ' [[') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[شکر]] هر نعمتی هر چند بزرگ باشد، آن است که [[خداوند]] - عزَّ وجلّ! - را بر آن [[حمد]] گویند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ وَ إِنْ عَظُمَتْ أَنْ تَحْمَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا}}؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[شکر]] هر نعمتی هر چند بزرگ باشد، آن است که [[خداوند]] - عزَّ وجلّ! - را بر آن [[حمد]] گویند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ شُكْرُ كُلِّ نِعْمَةٍ وَ إِنْ عَظُمَتْ أَنْ تَحْمَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهَا}}؛ | ||
اصول کافی، ج۲، ص۹۵.</ref>؛ | اصول کافی، ج۲، ص۹۵.</ref>؛ | ||
#[[عمر بن یزید]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} گفتم: من از [[خداوند]] -عزّوجلَّ! - درخواست [[مال]] کردم و او به من [[مال]] بخشید، و درخواست [[فرزند]] کردم و او به من [[فرزند]] بخشید، و درخواست منزل کردم و او به من منزل بخشید، اکنون می‌‌ترسم که این نعمت‌بخشی‌های او از [[باب ]][[فرصت]] دادن برای انجام [[گناهان]] بیشتر، و پس از آن سلب [[نعمت]] و رو آوردن [[عذاب]] باشد؛ [[حضرت]] پاسخ دادند: به [[خدا]] قسم با [[حمد]] و [[سپاس]] از او هرگز این [[نعمت‌ها]] از این باب نخواهد بود" <ref>{{متن حدیث|عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَرْزُقَنِي مَالًا فَرَزَقَنِي وَ إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ يَرْزُقَنِي وَلَداً فَرَزَقَنِي وَلَداً وَ سَأَلْتُهُ أَنْ يَرْزُقَنِي دَاراً فَرَزَقَنِي وَ قَدْ خِفْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَعَ الْحَمْدِ فَلَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | #[[عمر بن یزید]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} گفتم: من از [[خداوند]] -عزّوجلَّ! - درخواست [[مال]] کردم و او به من [[مال]] بخشید، و درخواست [[فرزند]] کردم و او به من [[فرزند]] بخشید، و درخواست منزل کردم و او به من منزل بخشید، اکنون می‌‌ترسم که این نعمت‌بخشی‌های او از [[باب]] [[فرصت]] دادن برای انجام [[گناهان]] بیشتر، و پس از آن سلب [[نعمت]] و رو آوردن [[عذاب]] باشد؛ [[حضرت]] پاسخ دادند: به [[خدا]] قسم با [[حمد]] و [[سپاس]] از او هرگز این [[نعمت‌ها]] از این باب نخواهد بود" <ref>{{متن حدیث|عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَرْزُقَنِي مَالًا فَرَزَقَنِي وَ إِنِّي سَأَلْتُ اللَّهَ أَنْ يَرْزُقَنِي وَلَداً فَرَزَقَنِي وَلَداً وَ سَأَلْتُهُ أَنْ يَرْزُقَنِي دَاراً فَرَزَقَنِي وَ قَدْ خِفْتُ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَعَ الْحَمْدِ فَلَا}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} از [[مسجد]] خارج شدند در حالی که حیوان سواری ایشان گم شده بود. ایشان چون حیوان خویش را مفقود دیدند، فرمودند: اگر [[خداوند]] آن حیوان را به من بازگرداند او را آن‌گونه که [[شایسته]] [[شکر]] اوست [[شکر]] و [[سپاس]] می‌گویم. پس از آن لحظاتی بیش نگذشت که حیوان ایشان را نزدشان آوردند، آن [[حضرت]] نیز فرمودند: {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. کسی چون این سخن ایشان را شنید گفت: فدایت گردم! آیا شما نگفتید که [[خداوند]] را آن‌گونه که [[شایسته]] [[شکر]] اوست [[شکر]] و [[سپاس]] می‌گویم؟، آن [[حضرت]] فرمودند: آیا نشنیدی که گفتم: {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref><ref>{{متن حدیث|خَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} مِنَ الْمَسْجِدِ وَ قَدْ ضَاعَتْ دَابَّتُهُ فَقَالَ لَئِنْ رَدَّهَا اللَّهُ عَلَيَّ لَأَشْكُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ قَالَ فَمَا لَبِثَ أَنْ أُتِيَ بِهَا فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ لَيْسَ قُلْتَ لَأَشْكُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ{{ع}} أَ لَمْ تَسْمَعْنِي قُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ}}اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} از [[مسجد]] خارج شدند در حالی که حیوان سواری ایشان گم شده بود. ایشان چون حیوان خویش را مفقود دیدند، فرمودند: اگر [[خداوند]] آن حیوان را به من بازگرداند او را آن‌گونه که [[شایسته]] [[شکر]] اوست [[شکر]] و [[سپاس]] می‌گویم. پس از آن لحظاتی بیش نگذشت که حیوان ایشان را نزدشان آوردند، آن [[حضرت]] نیز فرمودند: {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref>. کسی چون این سخن ایشان را شنید گفت: فدایت گردم! آیا شما نگفتید که [[خداوند]] را آن‌گونه که [[شایسته]] [[شکر]] اوست [[شکر]] و [[سپاس]] می‌گویم؟، آن [[حضرت]] فرمودند: آیا نشنیدی که گفتم: {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ}}<ref>«سپاس، خداوند، پروردگار جهانیان را» سوره فاتحه، آیه ۲.</ref><ref>{{متن حدیث|خَرَجَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} مِنَ الْمَسْجِدِ وَ قَدْ ضَاعَتْ دَابَّتُهُ فَقَالَ لَئِنْ رَدَّهَا اللَّهُ عَلَيَّ لَأَشْكُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ قَالَ فَمَا لَبِثَ أَنْ أُتِيَ بِهَا فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ لَيْسَ قُلْتَ لَأَشْكُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُكْرِهِ فَقَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ{{ع}} أَ لَمْ تَسْمَعْنِي قُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ}}اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[روش پیامبر اکرم]]{{صل}} چنان بود که چون مطلبی که ایشان را شادمان می‌‌ساخت پیش می‌‌آمد، می‌‌فرمودند: [[خداوند]] را بر این [[نعمت]] [[حمد]] می‌کنم؛ و چون مطلبی روی می‌‌نمود که باعث [[اندوه]] ایشان می‌‌شد، می‌‌فرمودند: [[خداوند]] را بر هر حال و پیش‌آمدی [[حمد]] می‌کنم"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَسُرُّهُ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى هَذِهِ النِّعْمَةِ وَ إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَغْتَمُّ بِهِ قَالَ- الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[روش پیامبر اکرم]]{{صل}} چنان بود که چون مطلبی که ایشان را شادمان می‌‌ساخت پیش می‌‌آمد، می‌‌فرمودند: [[خداوند]] را بر این [[نعمت]] [[حمد]] می‌کنم؛ و چون مطلبی روی می‌‌نمود که باعث [[اندوه]] ایشان می‌‌شد، می‌‌فرمودند: [[خداوند]] را بر هر حال و پیش‌آمدی [[حمد]] می‌کنم"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَسُرُّهُ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى هَذِهِ النِّعْمَةِ وَ إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَغْتَمُّ بِهِ قَالَ- الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ}}؛ اصول کافی، ج۲، ص۹۷.</ref>؛ | ||