پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (لینک تصویر به صفحه)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[وحی و نبوت ۱ (کتاب)|وحی و نبوت]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[تجلی توحید در نظام امامت (کتاب)|تجلی توحید در نظام امامت]]'''</big></div>
[[پرونده:151726.jpg|بندانگشتی|150px
[[پرونده:13691.jpg|بندانگشتی|150px
|link=وحی و نبوت ۱ (کتاب)]]
|link=تجلی توحید در نظام امامت (کتاب)]]
'''وحی و نبوت'''، کتابی است به [[زبان فارسی]] که به بررسی [[تبیین]] [[عقلانی]] از [[اعتقاد]] به [[وحی]] و [[نبوت]] و به پاسخ‌گویی [[شبهات]] وارده بر موضوعات [[وحی]] و [[نبوت]] می‌پردازد. این کتاب به [[قلم ]] [[عبدالله جوادی آملی]] نوشته شده و توسط [[انتشارات نشر اسراء]] به چاپ رسیده است. در معرفی این کتاب آمده است: «تحقیقی [[قرآنی]] و [[روایی]] و [[عقلی]] درباره نسبت بین [[وحی]] و [[نبوت]] است. کتاب حاضر ضمن [[تبیین]] مبانی [[نبوت]] و [[رسالت]] و نیز [[جایگاه]] [[نبی]]، به بررسی ماهیت و ژرفای [[وحی]] از ابعاد مختلف پرداخته است. نگارنده به [[ضرورت نبوت]] از جانب [[خداوند]] اشاره کرده و همگانی و همیشگی بودن آن را بررسی می‏‌نماید؛ آن‌گاه [[بعثت]] و اعزام [[پیامبران]] به سوی [[خلق]] را جزء [[سنت‌‏های الهی]] ارزیابی کرده و نبودن [[نبوت]] را نقصانی برای [[معرفت]] [[بشر]] و موجب نرسیدن او به [[سعادت]] غایی تلقی می‏‌کند. در بخش دیگری از کتاب، نگارنده به بحث درباره [[ماهیت وحی]] می‌پردازد و [[خضوع]] [[عقل]] در پیشگاه [[وحی]] و [[برتری]] آن بر سایر [[معارف]] بشری و [[معجزه]] بودن آن را [[تبیین]] می‌‏کند».  
'''[[تجلی]] [[توحید]] در [[نظام]] [[امامت]]'''، کتابی است که با [[زبان فارسی]] به بررسی و بحث درباره [[امامت]] می‌پردازد. این کتاب اثر [[لطف‌الله صافی گلپایگانی]] است و  [[انتشارات بنیاد بعثت]] نشر آن را به عهده داشته‌ است. در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی [[اهداف]] [[ادیان الهی]] و [[تطبیق]] آن با [[نظام]] [[امامت]] است. نویسنده [[اهداف]] تمام [[ادیان الهی]] را [[توحید]] [[خالص]] و دوری از [[شرک]] و [[کفر]] دانسته و [[اسلام]] را در این میان، شاخص‏‌ترین [[دین]] که بیانگر کامل‌‏ترین [[درجه]] [[توحید]] است، معرفی می‏‌کند. وی یکی از شعبات [[توحید]] را [[امامت]] و [[ولایت]] شمرده است؛ چراکه اصل [[حکومت]] و [[ولایت]] از آن خداست و او این [[مقام]] را به برخی انسان‌‏های والا به عنوان [[امام]] و ولی واگذار کرده است و تمام حکومت‏‌هایی که ولایتشان از طرف [[خداوند]] تنفیذ نشده باشد، [[باطل]] و در [[حکم]] [[طاغوت]] هستند. به نظر وی، معنای [[توحید]] و [[شرک]] نورزیدن به [[خداوند]]، یعنی نپذیرفتن [[نظام]] دیگری غیر از [[نظام]] [[امامت]] که [[نظام]] [[الهی]] است. وی در ادامه به این دو [[پرسش]] پاسخ گفته است: آیا [[اذن الهی]] بر [[ولایت]] کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی [[تفویض]] شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در [[نظام]] [[امامت]] [[شیعه]] (۱۱ [[امام]] اول) [[توحید]] به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل [[ظهور]] و [[تجلی]] پیدا نکرد و [[تجلی]] کامل آن به عهده [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] گذارده شده است».  
<div class="readmoreButton">[[وحی و نبوت ۱ (کتاب)|'''ادامه''']]</div>
<div class="readmoreButton">[[تجلی توحید در نظام امامت (کتاب)|'''ادامه''']]</div>
۲٬۱۱۸

ویرایش