ضرورت نقلی امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

آیاتی که در [[قرآن کریم]] [[ضرورت نبوت]] را اثبات می‌‌کند، بر [[ضرورت امامت]] و استمرار [[هدایت الهی]] بعد از [[نبی اکرم]]{{صل}} هم دلالت دارد مانند [[آیه کریمه]]: {{متن قرآن|رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا}}<ref>«پیامبرانی نویدبخش و هشدار دهنده تا پس از این پیامبران برای مردم بر خداوند حجتی نباشد و خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره نساء، آیه ۱۶۵.</ref>. بدیهی است که در صورت عدم استمرار [[وظائف]] [[رسول]] و در فرض نبودن [[هادی]] [[الهی]]، [[حجت]] بر [[انسان‌ها]] تمام نخواهد شد بلکه آنها بر [[خداوند]] [[حجت]] خواهند داشت. در [[قرآن کریم]] آیاتی هم بر [[ضرورت امامت]] و [[جانشینی]] [[نبی گرامی اسلام]]{{صل}} دلالت دارد که به یک [[آیه]] اشاره می‌‌گردد: