عمار بن یاسر: تفاوت میان نسخه‌ها

*عمار بن یاسر مذحجی، ملقب به [[ابوالیقظان]] از صحابۀ بزرگ [[رسول خدا]]{{صل}} و از [[یاران]] با‎وفای [[امام علی]]{{ع}} و از جمله معدود [[تشییع]] کنندگان پیکر [[حضرت فاطمه]] [[زهرا]]{{س}} بود که بر پیکر ایشان [[نماز]] گزاردند<ref>ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۸۷ ـ ۵۸۸.</ref>. تقریباً ۴۴ سال قبل از [[بعثت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد<ref>ر.ک: موسوی بردکشکی، سید جواد، عمار، فرهنگ‌‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۱۰۲.</ref> و در [[نوجوانی]] همراه [[پیامبر]]{{صل}} [[شبانی]] می‎‌کرد. از او با عنوان [[مولی]] ابو‎‎‎‎‎حذیفه<ref>طبق قانون بردگی، چون مادرعمار، کنیز ابوحذیفه، بزرگ قبیلۀ بنی‎مخزوم بود او نیز بردۀ ابوحذیفه شد؛ ولی ابوحذیفه که شخص بلند‎نظری بود، وی را آزاد کرد از این رو عمّار را با عنوان مولی ابو‎‎‎‎حذیفه (غلام آزاد شده ابوحذیفه) یاد می‌‎کنند.</ref> نیز یاد می‌‎کنند<ref>عزالدین ابن اثیر، اسدالغابه فی معرفة الصحابه، ج۴، ص۶۹۱.</ref>، پدرش [[یاسر]] و مادرش [[سمیه]] بود<ref>ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۸۷ ـ ۵۸۸؛ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۷۴؛ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۸۵۰.</ref>.

*[[عمار]] از معدود کسانی است که [[خدا]]، [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[ائمه اطهار]]{{ع}}، دربارۀ [[درجه]] عالی و مرتبۀ رفیع ایمانش [[شهادت]] داده‎‌اند. از جمله: [[پیامبر]]{{صل}} فرمودند: «از سر تا قدم [[عمار]]، مَملو از [[ایمان]] است و [[ایمان]] با گوشت و [[خون]] او آمیخته است»<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۲، ص۱۱۳۷؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۰۳ـ۱۰۴.</ref>؛<ref>ر.ک: موسوی بردکشکی، سید جواد، عمار، فرهنگ‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۱۰۳؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۶۰.</ref> [[امام علی]]{{ع}} نیز در فرازی از [[نهج البلاغه]] در رثای [[یاران]] [[وفادار]] خویش از جمله عمار بن یاسر چنین فرمودند: «[[راستی]] برادرانمان که در [[نبرد صفین]] خونشان ریخته شد و شربت [[شهادت]] نوشیدند، هرگز ضرر ندیدند؛ زیرا امروز نیستند که شوکران غصه را سر کشند و شرنگ [[اندوه]] را به کامشان ریزند. به [[خدا]] [[سوگند]] به [[دیدار]] [[حق]] شتافتند و پاداششان را دریافت کردند و از ظلم‌آباد و غمستانی که در آن بودند در [[خانه]] [[امن]] و [[شادی]] جایشان دادند. آه کجایند برادرانم که در خط [[خدا]] حرکت کردند و تا آخرین لحظه [[حیات]]، مسیر [[حق]] را وانگذاشتند کجاست [[عمار]]؟ کجاست [[ابن تیهان]]؟ کجاست [[ذوالشهادتین]]؟...»<ref>{{متن حدیث|مَا ضَرَّ إِخْوَانَنَا الَّذِینَ سُفِکَتْ دِمَاؤُهُمْ وَ هُمْ بِصِفِّینَ أَلَّا یَکُونُوا الْیَوْمَ أَحْیَاءً یُسِیغُونَ الْغُصَصَ وَ یَشْرَبُونَ الرَّنْقَ، قَدْ وَ اللَّهِ لَقُوا اللَّهَ فَوَفَّاهُمْ أُجُورَهُمْ وَ أَحَلَّهُمْ دَارَ الْأَمْنِ بَعْدَ خَوْفِهِمْ. أَیْنَ إِخْوَانِیَ الَّذِینَ رَکِبُوا الطَّرِیقَ وَ مَضَوْا عَلَی الْحَقِّ؟ أَیْنَ عَمَّارٌ وَ أَیْنَ ابْنُ التَّیِّهَانِ وَ أَیْنَ ذُو الشَّهَادَتَیْنِ...}}؛ نهج البلاغه، خطبۀ ۱۸۲.</ref>.<ref>ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۲، ص ۵۸۷ ـ ۵۸۸.</ref>

*[[عمار]] بعد از [[مسلمان]] شدن همواره در [[خدمت]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بوده و برای پیشبرد [[اسلام]] تلاش می‌‎کرد. او در زمان [[هجرت پیامبر]]{{صل}} از [[مکه]] بیرون آمد و به سوی [[مدینه]] [[مهاجرت]] کرد. او آنچنان به [[پیامبر]]{{صل}} نزدیک بود که می‌‎گوید: «من همسال و دوشادوش [[رسول خدا]]{{صل}} بودم. هیچ کس مثل من به آن [[حضرت]] نزدیک نبود»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۰۳؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۳۶ـ۱۱۳۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۱۸۹ـ۱۹۰.</ref>. خود [[حضرت]] نیز فرمودند: «همانا [[عمار]]، پوست بین دو چشمان و بینی من است»<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۴۹۷؛ این ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۰۲.</ref>؛ یعنی پیوند و اختصاص [[عمار]] به من بسیار زیاد است<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۳، ص۱۷.</ref>.<ref>ر.ک: موسوی بردکشکی، سید جواد، عمار، فرهنگ‌‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۱۰۴.</ref>   

*برخی از خدمات [[عمار]] در زمان [[رسول اکرم]]{{صل}} و بعد از ایشان عبارت‌اند از: کمک در ساختن [[مسجد قبا]]؛ [[شرکت]] در [[جنگ‌های صدر اسلام]]؛ [[دفاع]] از حقّانیت [[علی]]{{ع}}؛ [[اعتراض]] به [[ماجرای سقیفه]]؛ فرمان‎‌روایی در [[کوفه]]؛ تلاش برای تحقق [[رهبری حضرت علی]]{{ع}} و تلاش‎‌های گوناگون در [[جنگ صفین]]<ref>ر.ک: موسوی بردکشکی، سید جواد، عمار، فرهنگ‌‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص ۱۰۴ـ ۱۰۸.</ref>.

*سرانجام [[عمار]] در [[جنگ صفین]] در صفر سال ۳۷ [[هجری]] در سن ۹۳ سالگی<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۲۰، ص۳۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۱؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۴، ص۴۷۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۰۰.</ref> و یا به قولی ۹۴ سالگی<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۱۹۶؛ بلاذری، احمد بن یحیی، الانساب الاشراف، ج۱، ص۱۷۰.</ref> با نیزه و ضربۀ [[دشمن]] به [[شهادت]] رسید. [[علی ]]{{ع}} او را بدون [[غسل]] و [[کفن]] [[دفن]] کرد<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۱۴۱؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۱۰۶.</ref>. [[مرقد]] آن مرد بزرگ در شمال [[سوریه]] در منطقه "[[رقه]]" است<ref>ر.ک: موسوی بردکشکی، سید جواد، عمار، فرهنگ‌‎نامۀ تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۲، ص۱۰۷ـ ۱۰۸.</ref>.

# [[پرونده:42439.jpg|22px]] [[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی بردکشکی، سید جواد]]، [[عمار (مقاله)|عمار]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲''']]

# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]