تعیین امام: تفاوت میان نسخه‌ها
←راه تعیین امام
جز (جایگزینی متن - 'دقیق' به 'دقیقه') |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
* پس در [[جری]] و متهم نمودن [[رقیب]] به [[بدعت]] باید [[وسواس]] و دقت خرج داد و صرف [[مخالف]] بودن [[رأی]] [[رقیب]] با [[رأی]] یا [[مذهب]] خود [[بدعت]] تلقی نمی‌‌شود. لذا مسئله [[امامت]] نیز انتظارش چنین است خصوصاً [[اهل سنت]] که آن را یک مسئله فرعی و [[علم فقه|فقهی]] تلقی نموده نباید [[صاحب رأی]] [[مخالف]] در یک مسئله [[علم فقه|فقهی]] را به [[بدعت]] متهم و محکوم نمایند. آنان مطابق مبنای خود، {{عربی|" للمخطی اجر و للمصیب أجران"}} باید [[شیعه]] و [[منکران]] [[خلافت]] [[سه خلیفه اول]] را نهایت به [[خطا]] در [[اجتهاد]] [[وصف]] نموده و به یک جر [[معتقد]] باشند، نه اینکه از [[بدعت]] و [[تکفیر]] [[سخن]] رانند. | * پس در [[جری]] و متهم نمودن [[رقیب]] به [[بدعت]] باید [[وسواس]] و دقت خرج داد و صرف [[مخالف]] بودن [[رأی]] [[رقیب]] با [[رأی]] یا [[مذهب]] خود [[بدعت]] تلقی نمی‌‌شود. لذا مسئله [[امامت]] نیز انتظارش چنین است خصوصاً [[اهل سنت]] که آن را یک مسئله فرعی و [[علم فقه|فقهی]] تلقی نموده نباید [[صاحب رأی]] [[مخالف]] در یک مسئله [[علم فقه|فقهی]] را به [[بدعت]] متهم و محکوم نمایند. آنان مطابق مبنای خود، {{عربی|" للمخطی اجر و للمصیب أجران"}} باید [[شیعه]] و [[منکران]] [[خلافت]] [[سه خلیفه اول]] را نهایت به [[خطا]] در [[اجتهاد]] [[وصف]] نموده و به یک جر [[معتقد]] باشند، نه اینکه از [[بدعت]] و [[تکفیر]] [[سخن]] رانند. | ||
* ناگفته پیداست این‌گونه اتهامات - چنان‌که ذکر شد - به عده قلیلی اختصاص داشته و امروزه [[اکثریت]] [[عالمان]] [[اهل سنت]] و [[امامیه]] خود را از هرگونه [[اتهام]] [[تکفیر]] و [[بدعت]] مبرا می‌‌دانند.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۷۰ - ۷۴.</ref>. | * ناگفته پیداست این‌گونه اتهامات - چنان‌که ذکر شد - به عده قلیلی اختصاص داشته و امروزه [[اکثریت]] [[عالمان]] [[اهل سنت]] و [[امامیه]] خود را از هرگونه [[اتهام]] [[تکفیر]] و [[بدعت]] مبرا می‌‌دانند.<ref>[[محمد حسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی، محمد حسن]]، [[امامت ۲ (کتاب)|امامت]]، ص۷۰ - ۷۴.</ref>. | ||
==[[تعیین خلیفه]] با [[خدا]] است== | |||
*[[طبری]] می‌نویسد: “یکی از رؤسای [[قبایل]] به نام [[اخنس]] [[بیعت]] و [[پیروی]] خود از [[رسول اکرم]]{{صل}} را مشروط به واگذاری [[زعامت]] بعد از آن [[حضرت]] به خودش کرد، [[پیامبر]]{{صل}} در پاسخ او فرمود: [[امر]] [[رهبری]] و [[زعامت]] مربوط به [[خدا]] است و [[خداوند]] هر کسی را [[شایسته]] ببیند به این [[مقام]] بر می‌گزیند، [[رئیس]] [[قبیله]] [[ناامید]] شد و برای [[پیامبر]]{{صل}} پیغام فرستاد که این قابل قبول نیست. من [[رنج]] و دشواری را [[تحمّل]] کنم و [[رهبری]] [[آینده]] از آن دیگری باشد”<ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۱۷۲.</ref>. | |||
*بنابراین [[پیامبر]]{{صل}} [[حق]] نداشت از طرف خود کسی را به عنوان [[خلیفه]] خود و زعیم [[مردم]] [[تعیین]] کند تا چه رسد به [[مردم]] که گروهی جمع شوند و این کار را بکنند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۱۴.</ref>. | |||
==[[راه تعیین امام]] == | ==[[راه تعیین امام]] == | ||