امام مهدی در حدیث: تفاوت میان نسخهها
←بشارت به حضرت مهدی{{ع}} در روایات
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
#[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر کس بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر ([[ظهور مهدی]]{{ع}}) باشد، مانند کسی است که با [[قائم]] در خیمهاش باشد، نه بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}}[در [[دفاع]] از [[اسلام]]] [[شمشیر]] زده باشد"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۱۷.</ref>. | #[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر کس بمیرد در حالی که [[منتظر]] این امر ([[ظهور مهدی]]{{ع}}) باشد، مانند کسی است که با [[قائم]] در خیمهاش باشد، نه بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}}[در [[دفاع]] از [[اسلام]]] [[شمشیر]] زده باشد"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۱۷.</ref>. | ||
#در سخن دیگری فرمود: "مردم امامشان را گم میکنند، پس در [[حجّ]] حضور دارد، [[مردم]] را میبیند در حالی که او را نمیبینند"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. | #در سخن دیگری فرمود: "مردم امامشان را گم میکنند، پس در [[حجّ]] حضور دارد، [[مردم]] را میبیند در حالی که او را نمیبینند"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. | ||
#[[عبدالعظیم الحسنی]] گوید: [[خدمت]] [[امام جواد]]{{ع}} رسیدم و میخواستم از او درباره [[قائم]] بپرسم که آیا همان [[مهدی]] است یا غیر او؟ خود [[حضرت]] شروع به سخن کرد و به من فرمود: "ای اباالقاسم! [[قائم]] از ما همان [[مهدی]] که [[واجب]] است در دوران غیبتش منظر او باشیم و در [[دوران ظهور]] [[مطیع]] او و او سوّمین نفر از [[فرزندان]] من است و [[سوگند]] به خدایی که [[محمّد]]{{صل}} را به [[نبوّت]] [[مبعوث]] فرمود و ما را به [[امامت]] اختصاص داد، اگر از [[دنیا]] باقی نمانده باشد مگر یک روز، [[خداوند]] آن روز را طولانی خواهد کرد تا در آن روز او [[خروج]] کند، آنگاه [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] میکند چنانکه پر از [[جور]] و [[ظلم]] شده باشد و خدای تبارک تعالی امر ([[فرج]]) او را در یک [[شب]] برایش [[اصلاح]] میکند، چنانکه امر کلیمش [[موسی]]{{ع}} را هنگامی که رفت تا برای خانوادهاش [[آتش]] بیاورد [[اصلاح]] کرد، پس در حالی برگشت که [[رسول]] و [[نبی]] بود، سپس | #[[عبدالعظیم الحسنی]] گوید: [[خدمت]] [[امام جواد]]{{ع}} رسیدم و میخواستم از او درباره [[قائم]] بپرسم که آیا همان [[مهدی]] است یا غیر او؟ خود [[حضرت]] شروع به سخن کرد و به من فرمود: "ای اباالقاسم! [[قائم]] از ما همان [[مهدی]] که [[واجب]] است در دوران غیبتش منظر او باشیم و در [[دوران ظهور]] [[مطیع]] او و او سوّمین نفر از [[فرزندان]] من است و [[سوگند]] به خدایی که [[محمّد]]{{صل}} را به [[نبوّت]] [[مبعوث]] فرمود و ما را به [[امامت]] اختصاص داد، اگر از [[دنیا]] باقی نمانده باشد مگر یک روز، [[خداوند]] آن روز را طولانی خواهد کرد تا در آن روز او [[خروج]] کند، آنگاه [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] میکند چنانکه پر از [[جور]] و [[ظلم]] شده باشد و خدای تبارک تعالی امر ([[فرج]]) او را در یک [[شب]] برایش [[اصلاح]] میکند، چنانکه امر کلیمش [[موسی]]{{ع}} را هنگامی که رفت تا برای خانوادهاش [[آتش]] بیاورد [[اصلاح]] کرد، پس در حالی برگشت که [[رسول]] و [[نبی]] بود، سپس [[امام جواد]]{{ع}} فرمود: "برترین [[اعمال شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] است"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۵۱.</ref>. | ||
#[[صقر بن ابی الف]] در [[حدیثی]] طولانی گوید:... از [[امام هادی]]{{ع}} درباره معنی این [[سخن پیامبر]]{{صل}} پرسیدم که میفرماید: "با ایام [[دشمنی]] نکنید که ایام با شما [[دشمنی]] خواهند کرد، [[حضرت]] فرمود: بله، ایام ما هستیم. به سبب ما [[آسمان]] و [[زمین]] بر پا است، پس [[شنبه]]: اسم [[رسول خدا]]{{صل}} است و یکشنبه [[امیرالمؤمنین]] و [[دوشنبه]] [[حسن]] و [[حسین]] و سه [[شنبه]] [[علی بن الحسین]] و [[محمد بن علی الباقر]] و [[جعفر بن محمد الصادق]] و چهارشنبه [[موسی بن جعفر]] و [[علی بن موسی]] و [[محمد بن علی]] و من و [[پنجشنبه]] فرزندم [[حسن]] و [[جمعه]] [[فرزند]] فرزندم و به گرد او گروه نیرومند [[حقّ]] [[اجتماع]] میکنند و او کسی است که [[زمین]] را از [[قسط و عدل]] پر میکند چنانکه از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده است؛ بنابراین معنای ایّام این است و در [[دنیا]] با آنها [[دشمنی]] نکنید که در [[آخرت]] با شما [[دشمنی]] کنند"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۵۵-۳۵۶.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۵۸-۱۶۱.</ref>. | #[[صقر بن ابی الف]] در [[حدیثی]] طولانی گوید:... از [[امام هادی]]{{ع}} درباره معنی این [[سخن پیامبر]]{{صل}} پرسیدم که میفرماید: "با ایام [[دشمنی]] نکنید که ایام با شما [[دشمنی]] خواهند کرد، [[حضرت]] فرمود: بله، ایام ما هستیم. به سبب ما [[آسمان]] و [[زمین]] بر پا است، پس [[شنبه]]: اسم [[رسول خدا]]{{صل}} است و یکشنبه [[امیرالمؤمنین]] و [[دوشنبه]] [[حسن]] و [[حسین]] و سه [[شنبه]] [[علی بن الحسین]] و [[محمد بن علی الباقر]] و [[جعفر بن محمد الصادق]] و چهارشنبه [[موسی بن جعفر]] و [[علی بن موسی]] و [[محمد بن علی]] و من و [[پنجشنبه]] فرزندم [[حسن]] و [[جمعه]] [[فرزند]] فرزندم و به گرد او گروه نیرومند [[حقّ]] [[اجتماع]] میکنند و او کسی است که [[زمین]] را از [[قسط و عدل]] پر میکند چنانکه از [[جور]] و [[ظلم]] پر شده است؛ بنابراین معنای ایّام این است و در [[دنیا]] با آنها [[دشمنی]] نکنید که در [[آخرت]] با شما [[دشمنی]] کنند"<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۵۵-۳۵۶.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امامشناسی ۵ (کتاب)|امامشناسی]]، ص:۱۵۸-۱۶۱.</ref>. | ||