اذن خیر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ویرایش غیرنهایی}}

==مقدمه==

*{{متن قرآن|وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«و می‌گویند او خوش‌باور است؛ بگو سخن نیوش خوبی برای شماست که به خداوند ایمان و مؤمنان را باور دارد» سوره توبه، آیه ۶۱.</ref>.

*از صفات نیکویی که [[قرآن کریم]] برای [[پیامبر اکرم]]{{صل}}، [[رهبر]] [[جامعه اسلامی]] ذکر می‌کند و او را بدان می‌ستاید، شنوندگی بسیار و ضریب [[تحمل]] بالا در سخن پذیری از افراد مختلف است که به [[زعم]] [[کفار]] و [[منافقان]] از [[عیوب]] بزرگ [[رهبران]] و [[حاکمان]] است که موجب فریب‌ خوردن و منحرف‌ شدن آنان با [[دروغ]] و [[سخن چینی]] و همچنین نزدیک‌ شدن خائنان و توطئه‌گران به آنها می‌شود؛ در حالی‌ که [[قرآن کریم]] [[پیامبراکرم]]{{صل}} را {{متن قرآن|أُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ}} [[لقب]] می‌دهد که به همه سخنان گوش فرا می‌دهد، امّا جز به [[حق]] عمل نمی‌کند<ref>محمد رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱۰، ص۵۱۷.</ref>.