احکام دین: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''سؤال:''' [[خداوند]] در [[درون انسان]] قوّه [[عقل]] را قرار داده است که [[حجّت]] [[باطنی]] است. در این صورت، چه مانعی وجود دارد که [[بشر]] با اخذ کلّیات از [[رسول باطنی]] و نیز بهره‌مندی از بیانات [[الهی]] در [[قرآن]]، [[راه هدایت]] را بپیماید؟ زیرا [[کلام الهی]] [[نور]] و تبیان کلّ شیء است و هدایتی مستقل است و [[هادی]] بشریّت به [[سعادت ابدی]] است. در این میان، اگر نیاز به [[تبیین]] و توضیحی در [[احکام]] و [[اعتقادات]] باشد، [[سنّت]] و [[سیره نبوی]] کافی است؛ خصوصاً با [[عنایت]] به [[رشد]] و [[بالندگی]] که [[امّت اسلام]] داشته است، خود می‌تواند با بهره‌گیری از سه عنصر [[عقل]]، [[سنّت]] و [[قرآن]]، خود [[راه هدایت]] را بیابد و در [[صراط مستقیم]] [[هدایت]] حرکت کند. علاوه بر این، [[رسول اکرم]]{{صل}} بارها به [[مقام]] علمای [[اسلام]] در میان [[امّت]] اشاره کردند و آنان را [[وارثان]] [[انبیاء]]{{عم}} معرفی نمودند. معنای این سخن آن است که بعد از [[رحلت رسول خدا]]{{صل}}، این [[علماء]] امّت‌اند که [[وارث]] آن [[حضرت]] در [[تبیین]] [[قرآن]] و بیان [[احکام الهی]] برای [[مردم]] می‌باشند. در این صورت، دیگر نیازی به [[امام]] [[معصوم]] بعد از [[رسول خدا]]{{صل}} برای [[مردم]] نیست.