وظایف امت نسبت به امام: تفاوت میان نسخه‌ها
←وظایف امّت
(←مقدمه) |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==مقدمه== | ||
*[[امّت]] | *[[امّت]] در قبال [[امام]] [[تکالیف]] و وظایفی دارد که اگر آنها به این [[تکالیف]] عمل می‌کردند هرگز [[رهبری]] و [[حکومت]] بر آنها به دست [[ستمکاران]] و [[طاغوت‌ها]] نمی‌افتاد. [[امامان معصوم]] هرگز از انجام [[تکالیف]] خود تخطّی نکردند؛ ولی [[مردم]] در انجام [[وظایف]] خود کوتاهی کردند. اینک برخی از [[وظایف]] [[امّت]] مورد بررسی قرار می‌گیرد<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۹۰.</ref> | ||
====[[امام‌شناسی]]==== | ====[[امام‌شناسی]]==== | ||
*اوّلین و مهم‌ترین [[وظیفه امّت]] در قبال [[امام]]، [[معرفت]] نسبت به او است؛ زیرا [[بهره‌گیری از وجود امام]] و هدایت‌های او فرع بر [[شناخت]] او است و اگر کسی [[امام]] خود را نشناسد در [[گمراهی]] و [[جهل]] خواهد بود؛ به همین [[دلیل]] از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[نقل]] شده که فرمود: "هرکس بمیرد در حالی که [[امام زمان]] خود را نشناخته باشد، با [[مرگ]] [[جاهلیّت]] مرده است"<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}</ref>. در [[حدیثی]] از [[امام باقر]]{{ع}} می‌خوانیم: "هر کس که [[خداوند]] عزّوجل را [[عبادت]] کند (با عبادتی که خود را به زحمت می‌اندازد) در حالی که برای او [[امام]] و [[پیشوای الهی]] نباشد، در این صورت تلاشش پذیرفته نمی‌شود و در [[گمراهی]] و [[سرگردانی]] به سر می‌برد و [[خداوند]] اعمالش را [[دشمن]] می‌دارد و مثل او مثل گوسفندی است که چوپان خود را گم کرده است"<ref>اصول کافی، کتاب الحجة، باب معرفة الامام و الردالیه، ج۱، ص۲۵۹.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۹۰.</ref>. | *اوّلین و مهم‌ترین [[وظیفه امّت]] در قبال [[امام]]، [[معرفت]] نسبت به او است؛ زیرا [[بهره‌گیری از وجود امام]] و هدایت‌های او فرع بر [[شناخت]] او است و اگر کسی [[امام]] خود را نشناسد در [[گمراهی]] و [[جهل]] خواهد بود؛ به همین [[دلیل]] از [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[نقل]] شده که فرمود: "هرکس بمیرد در حالی که [[امام زمان]] خود را نشناخته باشد، با [[مرگ]] [[جاهلیّت]] مرده است"<ref>{{متن حدیث|مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً}}</ref>. در [[حدیثی]] از [[امام باقر]]{{ع}} می‌خوانیم: "هر کس که [[خداوند]] عزّوجل را [[عبادت]] کند (با عبادتی که خود را به زحمت می‌اندازد) در حالی که برای او [[امام]] و [[پیشوای الهی]] نباشد، در این صورت تلاشش پذیرفته نمی‌شود و در [[گمراهی]] و [[سرگردانی]] به سر می‌برد و [[خداوند]] اعمالش را [[دشمن]] می‌دارد و مثل او مثل گوسفندی است که چوپان خود را گم کرده است"<ref>اصول کافی، کتاب الحجة، باب معرفة الامام و الردالیه، ج۱، ص۲۵۹.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۹۰.</ref>. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
*یکی دیگر از [[وظایف]] امّت، [[خیرخواهی]] نسبت به [[حکومت]] و [[رهبر]] و پیشوای خود است. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} می‌فرماید: "امّا [[حق]] من بر شما آن است که نسبت به بیعتی که با من کردید، [[وفادار]] بمانید و در [[پنهان]] و [[آشکار]] [[خیرخواهی]] کنید و هر گاه شما را فرا خواندم [[اجابت]] کنید و هنگامی که بر شما [[دستور]] دادم [[اطاعت]] نمایید"<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، خطبه ۳۴، ص۱۴.</ref>. | *یکی دیگر از [[وظایف]] امّت، [[خیرخواهی]] نسبت به [[حکومت]] و [[رهبر]] و پیشوای خود است. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} می‌فرماید: "امّا [[حق]] من بر شما آن است که نسبت به بیعتی که با من کردید، [[وفادار]] بمانید و در [[پنهان]] و [[آشکار]] [[خیرخواهی]] کنید و هر گاه شما را فرا خواندم [[اجابت]] کنید و هنگامی که بر شما [[دستور]] دادم [[اطاعت]] نمایید"<ref>نهج البلاغه (فیض الاسلام)، خطبه ۳۴، ص۱۴.</ref>. | ||
*در سخن دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[پیامبر]] در [[مسجد]] خیف در [[منی]] [[سخنرانی]] کرد و فرمود: "سه چیز است که در [[قلب]] [[انسان]] [[مسلمان]] [[خیانت]] نسبت به آن راه ندارد. [[اخلاص]] عمل برای [[خدا]]، [[خیرخواهی]] برای [[پیشوایان]] [[مسلمانان]] و [[همراهی]] با [[جماعت]] [[مسلمانان]]"<ref>اصول کافی، باب أمر النبی{{صل}} بالنصیحة لائمة المسلمین و اللزوم لجماعتهم، ج۲، ص۲۹۸.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۹۲.</ref> | *در سخن دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[پیامبر]] در [[مسجد]] خیف در [[منی]] [[سخنرانی]] کرد و فرمود: "سه چیز است که در [[قلب]] [[انسان]] [[مسلمان]] [[خیانت]] نسبت به آن راه ندارد. [[اخلاص]] عمل برای [[خدا]]، [[خیرخواهی]] برای [[پیشوایان]] [[مسلمانان]] و [[همراهی]] با [[جماعت]] [[مسلمانان]]"<ref>اصول کافی، باب أمر النبی{{صل}} بالنصیحة لائمة المسلمین و اللزوم لجماعتهم، ج۲، ص۲۹۸.</ref><ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۹۲.</ref> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[انسان]] [[مسلمان]] نسبت به [[امام]] خود [[وظایف]] زیرا را باید انجام دهد: | *[[انسان]] [[مسلمان]] نسبت به [[امام]] خود [[وظایف]] زیرا را باید انجام دهد: | ||