تاریخ الأمم و الملوک (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان          = [[تاریخ الأمم و الملوک]]

| ناشر            = [[مکتبه ارومیه (ناشر)|مکتبه ارومیه]] (قم، ایران ۱۳۶۳ ش)، [[مؤسسة عزالدین (ناشر)|مؤسسة عزالدین]] (بیروت، لبنان ۱۴۱۳ ق)، [[الإستقامة (ناشر)|الإستقامة]] (قاهره، مصر ۱۳۵۷ ش)، [[دار المعارف (ناشر)|دار المعارف]]، [[دار سویدان (ناشر)|دار سویدان]]، [[دار الکتب العلمیة (ناشر)|دار الکتب العلمیة]]، [[مکتبة التجاریة الکبری (ناشر)|مکتبة التجاریة الکبری]] (قاهره، مصر ۱۳۵۷ ق)، [[مؤسسة الأعلمی (ناشر)|مؤسسة الأعلمی]] (بیروت، لبنان ۱۴۰۳ ق)، [[دار ابن حزم (ناشر)|دار ابن حزم]]، [[دار ابن کثیر (ناشر)|دار ابن کثیر]]، [[دار الفکر (ناشر)|دار الفکر]]، [[دار صادر (ناشر)|دار صادر]]

'''[[تاریخ الأمم و الملوک]]'''، کتابی است هشت جلدی که به نقل وقایع سیاسی از [[آغاز خلقت]] "پیش از [[اسلام]] و پس از آن" تا سال ۳۰۲ ق می‌پردازد. پدیدآورنده این اثر [[محمد بن جریر بن یزید طبری]] است و [[مکتبه ارومیه (ناشر)|انتشارات مکتبه ارومیه]] و برخی دیگر از ناشران انتشار آن را به عهده داشته‌اند. این کتاب توسط [[مؤسسة عزالدین (ناشر)|مؤسسة عزالدین]] در ۱۳ جلد به چاپ رسیده است.<ref>[http://www.ketab.ir/BookList.aspx?Type=BookSetId&Code=47985 وبگاه خانه کتاب]</ref>

*در معرفی این کتاب آمده است: «نام اصلی [[کتاب]] [[تاریخ الأمم و الرسل و الملوک (کتاب)|تاریخ الأمم و الرسل و الملوک]] است اما به [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] مشهور شده است. این کتاب به سبب تفصیل، قدمت و روش خاص مؤلف، اثری منحصر به فرد و معتبر است. [[تاریخ]] دقیقه آغاز تألیف آن معلوم نیست، ولی مسلم است که [[طبری]] پس از [[نوشتن]] [[جامع البیان (کتاب)|جامع البیان فی تفسیر القرآن]] به تألیف آن پرداخته است <ref>[[طبری]]، چاپ [[بیروت]]، مقدمه [[محمد ابوالفضل ابراهیم]]، ج ۱، ص ۲۲ـ۲۳.</ref>. وی [[تفسیر]] خود را از ۲۸۳ تا ۲۹۰ بر شاگردانش [[املا]] می‌‌کرده <ref>[[یاقوت حموی]]، ج ۱۸، ص ۴۲.</ref> و سپس اجازه [[روایت]] [[تاریخ]] خود را تا حوادث ۲۹۴، یعنی تا پیش از روی کار آمدن [[مقتدر]] "۲۹۵-۳۲۰"، به شاگردانش داده است <ref>همان، ج ۱۸، ص ۷۰.</ref>. به نوشته [[یاقوت حموی]] متوفی در [[قرن هفتم]]، تألیف [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] در ۳۰۳ به پایان رسیده است <ref>همان، ج ۱۸، ص ۴۴.</ref>.

:[[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] از دو بخش [[تاریخ]] [[جهان]] و [[تاریخ اسلام]] تشکیل می‌‌شود. قسمت اعظم این اثر، یعنی بخش [[تاریخ اسلام]] آن، به ترتیبِ سالشمار [[هجری]] و منحصر به رویدادهای [[سیاسی]] و شرح جنگ‌هاست. بخش [[تاریخ]] [[جهان]] ترتیب سالشمار ندارد و ترتیب آن موضوعی است، اگرچه در تنظیم مطالب تقدم زمانی [[حفظ]] شده است. [[طبری]] گفته است که هدفش در این [[کتاب]] ذکر [[تاریخ]] شاهان، از [[عاصی]] و [[مطیع]] و نیز [[تاریخ پیامبران]] است و [[تاریخ]] و زمان را به شب و روز [[تعیین]] کنند <ref>چاپ لیدن، سلسله اول، ص ۷۸.</ref> و درست به همین سبب، کتابش را با بحث درباره زمان و ماهیت و مقدار آن از ابتدای [[خلق آدم]] آغاز نموده و در این خصوص بعد از [[نقل]] گزارش‌های مفصل از [[راویان]] [[اخبار]]، به [[عقاید]] [[ادیان]] و امت‌های گوناگون و آرای [[زرتشتیان]] استناد کرده است. [[طبری]] مسلماً اولین کسی نبوده که وقایع نگاری را براساس سالشمار تنظیم کرده، اما می‌‌توان گفت که این روش را به کمال رسانده است.»

*در ادامه معرفی آمده است: «قسمت اعظم [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] مجموعه‌ای از [[روایات]] گوناگون از [[راویان]] مختلف است که به شکل معمولِ روایتِ خبر، [[نقل]] شده است، بدین صورت که ابتدا سلسله [[راویان]] و سپس خبر گزارش می‌‌شود؛ بنابراین [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] صرفاً [[نقلی]] است و مؤلف دخل و تصرفی در منابع خود نکرده و مطالب را بدون در نظر گرفتن صحت و سقم آنها ضبط نموده است <ref>برای سبب آن [[رجوع]] کنید به همان، سلسله اول، ص ۶-۷.</ref>. شیوه [[نقل]] [[طبری]] معلوم می‌‌دارد که وی از منابع مکتوب استفاده کرده است <ref>[[رجوع]] کنید به جواد [[علی]]، مجلة المجمع العلمی العراقی، ج ۱، ص ۱۴۳-۲۳۱، ج ۲، ص ۱۳۵-۱۹۰، ج ۳، جزء ۱، ص ۱۶-۵۶، ج ۸، ص ۴۲۵-۴۳۶.</ref>. او هرگاه از منابعی استفاده کرده که اجازه [[نقل حدیث]] از آنها داشته، با بیان "حَدِّثنا"، "أَخبَرنا"، "کَتَبَ الیّ" گزارش داده است و هرگاه از منابعی سود جسته که اجازه [[نقل حدیث]] نداشته، با ذکر "قالوا"، "حَدّثوا"، "رُوِیَ" و "ذُکِرَ" گزارش آورده است. وی گاه مطلبی را از یک [[روایت]] با ذکر "امّا" بیان کرده، مانند "امّا [[واقدی]]" یا "امّا [[ابن اسحاق]]"، اینگونه مطالب به احتمال بسیار [[تفسیر]] و تعبیر خود [[طبری]] از محتوای یک [[روایت]] بوده است. گذشته از این موارد، [[طبری]] بخصوص در [[تاریخ خلفا]] و فتوح، [[شعر]] و [[خطابه]] آورده و بدین ترتیب [[نقل]] مستمر خبر را [[قطع]] کرده است.

:[[روایات]] و منابع [[طبری]] ویژگی‌هایی دارد که وقوف نداشتن بر آنها ممکن است به نتیجه گیری‌های نادرست بینجامد، از جمله آنکه [[هدف]] ناقلان این [[روایات]] تألیف اثر [[تاریخی]] نبوده است. بی‌تردید گزارش‌های ناقلان نخستین که [[طبری]] از آنها استفاده کرده، شرح کامل یک حادثه نبوده است. [[راویان]] مختلف، صحنه‌هایی از یک واقعه را که خود دیده یا درباره آن شنیده بوده‌اند و [[انگیزه]] ای نیز برای گفتن آن داشته‌اند، [[نقل]] کرده‌اند؛ بنابراین، یک [[روایت]] گاه برگرفته از منابع گوناگونی است که احتمالاً [[سهو]] و خلط و حذف و اضافه‌های دلبخواهی در آنها -که تا زمان [[طبری]] لااقل دویست سال دست به دست شده بوده‌اند- راه یافته است. این ویژگی‌ها بر [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] -که مؤلف آن به منابع خود نگرش [[تاریخی]] داشته و کتاب را به ترتیب زمانی و موضوعی تدوین کرده- تأثیر نهاده است. [[طبری]] بر [[تاریخ]] خود ذیل نوشته است. پس از آن نیز ذیل‌هایی بر کتاب او نوشته شد که از آن جمله صلة [[تاریخ]] الطبری از عَریب بن سعد قُرطُبی "شامل ۲۹۰ تا ۳۲۰" و [[تکملة تاریخ الطبری (کتاب)|تکملة تاریخ الطبری]] از [[محمد بن عبدالملک همدانی]] "شرح حوادث ۲۹۵ تا ۵۱۲" است <ref>برای [[آگاهی]] از ذیل‌های [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] [[رجوع]] کنید به [[تاریخ نگاری]] در [[اسلام]].</ref>. [[تاریخ الأمم و الملوک|تاریخ طبری]] را بعضی مؤلفان تلخیص و اسانید آن را حذف کرده‌اند<ref>[[ابن ندیم]]، ص ۲۹۱.</ref>.»<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/3114 [[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|کتاب دانشنامه جهان اسلام]]، ج ۱، ص ۳۱۱۴.]</ref>