بحث:آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بحث:آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۳
، ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰جایگزینی متن - ']]' به ' [['
جز (جایگزینی متن - 'جامعۀ اسلامی' به 'جامعۀ اسلامی') |
جز (جایگزینی متن - ']]' به ' [[') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
*[[آثار اجتماعی انتظار]] همانند [[آثار انتظار]] به طور عام دارای مصادیق زیر است: | *[[آثار اجتماعی انتظار]] همانند [[آثار انتظار]] به طور عام دارای مصادیق زیر است: | ||
===آثار [[فکری]] و [[اعتقادی]] یا [[علمی]] و معرفتی=== | ===آثار [[فکری]] و [[اعتقادی]] یا [[علمی]] و معرفتی=== | ||
*[[فکر]] زیربنای [[اعمال]] و [[رفتار]] [[انسان]] است و [[باورهای اساسی]] حیات [[آدمی]] را در حصار خود حفظ میکند. درواقع [[تربیت]] [[انسانها]] و رها ساختن آنان از [[جهل]] و [[نادانی]] و عرضۀ حقایق [[اسلام]] به روان حقجوی [[آدمیان]]، از [[برترین]] رسالتهای [[انبیاء]] و أولیاء بوده است. فردی که [[معتقد]] به [[امام زمان]] {{ع}} است، در واقع در جریان [[انتظار]]، تحت [[تربیت ولی]] عصر {{ع}} است و این امر در [[طهارت]] [[فکری]] و [[عقلی]] او رشد چشمگیری دارد<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.</ref>. بیگمان [[حضرت مهدی]] {{ع}} به پا میخیزد تا بیش از آنکه چگونگی [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایۀ [[عدالت]] سامان دهد، باورهای آنان را رشد داده، کمال بخشد. اگرچه [[قسط]] و [[عدل]] [[اقتصادی]] در جای خود بسیار بایسته و نقشآفرین است، اما آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلابها]] متمایز و ممتاز میسازد، دگرگونیهای [[اعتقادی]] و [[باور]] انسانهاست که در پرتو تلاشهای او و همۀ یارانش پدید خواهد آمد. دگرگونیهایی که سبب میشود تا نگاه [[مردم]] در فصل پایانی [[زندگی]] به طور فراگیر و گسترده به [[اهداف ]][[آفرینش انسان]] دوخته شده، راههای کمال و [[نیکبختی]] را یکی پس از دیگری سپری کنند و این شکل نخواهد گرفت مگر به دگرگونی اساسی در [[فرهنگ]] جامعۀ انسانی؛ که آن نیز شکل نخواهد گرفت مگر با فراهمشدن زمینههای بایسته. البته مقصود از [[آمادگی]] در عرصه [[باورها]]، بیشتر [[آمادگی]] در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. | *[[فکر]] زیربنای [[اعمال]] و [[رفتار]] [[انسان]] است و [[باورهای اساسی]] حیات [[آدمی]] را در حصار خود حفظ میکند. درواقع [[تربیت]] [[انسانها]] و رها ساختن آنان از [[جهل]] و [[نادانی]] و عرضۀ حقایق [[اسلام]] به روان حقجوی [[آدمیان]]، از [[برترین]] رسالتهای [[انبیاء]] و أولیاء بوده است. فردی که [[معتقد]] به [[امام زمان]] {{ع}} است، در واقع در جریان [[انتظار]]، تحت [[تربیت ولی]] عصر {{ع}} است و این امر در [[طهارت]] [[فکری]] و [[عقلی]] او رشد چشمگیری دارد<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.</ref>. بیگمان [[حضرت مهدی]] {{ع}} به پا میخیزد تا بیش از آنکه چگونگی [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایۀ [[عدالت]] سامان دهد، باورهای آنان را رشد داده، کمال بخشد. اگرچه [[قسط]] و [[عدل]] [[اقتصادی]] در جای خود بسیار بایسته و نقشآفرین است، اما آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] آن [[حضرت]] را از دیگر [[انقلابها]] متمایز و ممتاز میسازد، دگرگونیهای [[اعتقادی]] و [[باور]] انسانهاست که در پرتو تلاشهای او و همۀ یارانش پدید خواهد آمد. دگرگونیهایی که سبب میشود تا نگاه [[مردم]] در فصل پایانی [[زندگی]] به طور فراگیر و گسترده به [[اهداف ]] [[آفرینش انسان]] دوخته شده، راههای کمال و [[نیکبختی]] را یکی پس از دیگری سپری کنند و این شکل نخواهد گرفت مگر به دگرگونی اساسی در [[فرهنگ]] جامعۀ انسانی؛ که آن نیز شکل نخواهد گرفت مگر با فراهمشدن زمینههای بایسته. البته مقصود از [[آمادگی]] در عرصه [[باورها]]، بیشتر [[آمادگی]] در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. | ||
*از آثار [[فکری]] که میتوان برای [[جامعه]] نام برد [[جهانی شدن]] [[تفکر]] [[انتظار]] در میان [[مردم]] است. [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] باید آنچنان رشد و تعالی یابد که ویژگیهای قومی و جغرافیایی، تفاوت زبانها، [[آداب و رسوم]] نتوانند [[مانع]] رسیدن [[بشر]] به [[حقیقت]] باشند<ref>ر.ک. الهینژاد، حسین،ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۶۰-۲۶۱.</ref>. همچنین باید توجه داشت یکی دیگر از [[آثار انتظار]] را میتوان [[بصیرت]] و [[آگاهی]] عمومی برشمرد. همانگونه که [[انتظار]] موجب [[بصیرت]] فردی است، باعث [[بصیرت]] عمومی نیز خواهد بود؛ زیرا از جمله [[ویژگیهای یاران امام مهدی]] {{ع}} و [[منتظران]] آن [[حضرت]] بالابردن سطح [[معرفت]] و [[شناخت]] از اجزای مختلف [[دین]] در حوزههای گوناگون [[اعتقادی]]، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]]، [[فرهنگی]] و... است. نکتهای که نباید از آن [[غفلت]] کرد این است که این [[یاران]] به تدریج و در [[جامعه]] [[قبل از ظهور]] یعنی [[جامعۀ منتظر]] [[تربیت]] شدهاند و خود از [[منتظران]] محسوب میشوند. پس [[جامعۀ منتظر]] از چنان ظرفیتی برخوردار است که توانسته چنین افرادی را پرورش دهد و [[تربیت]] کند؛ بنابراین [[جامعه منتظر]]، [[جامعه]] [[آگاه]] و [[بصیر]] خواهد بود<ref>ر.ک. ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه سازی ظهور، ص ۵۵.</ref>. | *از آثار [[فکری]] که میتوان برای [[جامعه]] نام برد [[جهانی شدن]] [[تفکر]] [[انتظار]] در میان [[مردم]] است. [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] باید آنچنان رشد و تعالی یابد که ویژگیهای قومی و جغرافیایی، تفاوت زبانها، [[آداب و رسوم]] نتوانند [[مانع]] رسیدن [[بشر]] به [[حقیقت]] باشند<ref>ر.ک. الهینژاد، حسین،ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۶۰-۲۶۱.</ref>. همچنین باید توجه داشت یکی دیگر از [[آثار انتظار]] را میتوان [[بصیرت]] و [[آگاهی]] عمومی برشمرد. همانگونه که [[انتظار]] موجب [[بصیرت]] فردی است، باعث [[بصیرت]] عمومی نیز خواهد بود؛ زیرا از جمله [[ویژگیهای یاران امام مهدی]] {{ع}} و [[منتظران]] آن [[حضرت]] بالابردن سطح [[معرفت]] و [[شناخت]] از اجزای مختلف [[دین]] در حوزههای گوناگون [[اعتقادی]]، [[سیاسی]]، [[اجتماعی]]، [[فرهنگی]] و... است. نکتهای که نباید از آن [[غفلت]] کرد این است که این [[یاران]] به تدریج و در [[جامعه]] [[قبل از ظهور]] یعنی [[جامعۀ منتظر]] [[تربیت]] شدهاند و خود از [[منتظران]] محسوب میشوند. پس [[جامعۀ منتظر]] از چنان ظرفیتی برخوردار است که توانسته چنین افرادی را پرورش دهد و [[تربیت]] کند؛ بنابراین [[جامعه منتظر]]، [[جامعه]] [[آگاه]] و [[بصیر]] خواهد بود<ref>ر.ک. ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه سازی ظهور، ص ۵۵.</ref>. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
#حرکت: حرکت، رهآورد طبیعی [[انتظار]] است و با [[امید به آینده]]، حرکت به سمت مطلوب شکل میگیرد، زیرا [[امید]] چنان نیرویی به کالبد اجتماع میبخشد که نمیتواند در جا بایستد، مگر آنکه گرفتار آفت [[انتظار منفی]] شود. ثمرۀ این حرکت، میتواند [[دعوت]] [[مردم]] به [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[دعوت]] به سوی [[خدا]]، [[آمادهسازی]] زمینۀ [[ظهور امام عصر]] {{ع}} و برپایی [[دولت جهانی]] او و ایجاد آمادگیهای بینشی، ایمانی و تشکیلاتی و ایجاد [[توانایی]] در [[نسل]] مؤمنانی باشد که برای [[یاری امام]] و برای [[زمینهسازی]] ظهورش [[قیام]] میکنند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵</ref>. [[انتظار]] در ابعاد گوناگون حیات انسانی آثار ژرف میگذارد، و بیشترین اثرگذاری آن در بعد تعهدها و مسئولیتهای [[اجتماعی]] و احساس دیگر خواهی و [[احسان]] [[دوستی]] عینیت مییابد؛ زیرا که در مفهوم [[انتظار]]، [[انسانگرایی]] نهفته است. [[انسان]] [[منتظر]] پیوندی ناگسستنی با [[هدفها]] و آرمانهای [[امام]] [[منتظر]] و [[موعود]] خود دارد و در آن راستا گام بر میدارد و همسان و همسوی آن اهداف و [[آرمانها]] حرکت میکند و تمام جهت گیریها و [[گرایشها]] و گزینشهایش در آن چارچوب قرار میگیرد<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۸۷، ۸۸.</ref>. | #حرکت: حرکت، رهآورد طبیعی [[انتظار]] است و با [[امید به آینده]]، حرکت به سمت مطلوب شکل میگیرد، زیرا [[امید]] چنان نیرویی به کالبد اجتماع میبخشد که نمیتواند در جا بایستد، مگر آنکه گرفتار آفت [[انتظار منفی]] شود. ثمرۀ این حرکت، میتواند [[دعوت]] [[مردم]] به [[امر به معروف و نهی از منکر]]، [[دعوت]] به سوی [[خدا]]، [[آمادهسازی]] زمینۀ [[ظهور امام عصر]] {{ع}} و برپایی [[دولت جهانی]] او و ایجاد آمادگیهای بینشی، ایمانی و تشکیلاتی و ایجاد [[توانایی]] در [[نسل]] مؤمنانی باشد که برای [[یاری امام]] و برای [[زمینهسازی]] ظهورش [[قیام]] میکنند<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵</ref>. [[انتظار]] در ابعاد گوناگون حیات انسانی آثار ژرف میگذارد، و بیشترین اثرگذاری آن در بعد تعهدها و مسئولیتهای [[اجتماعی]] و احساس دیگر خواهی و [[احسان]] [[دوستی]] عینیت مییابد؛ زیرا که در مفهوم [[انتظار]]، [[انسانگرایی]] نهفته است. [[انسان]] [[منتظر]] پیوندی ناگسستنی با [[هدفها]] و آرمانهای [[امام]] [[منتظر]] و [[موعود]] خود دارد و در آن راستا گام بر میدارد و همسان و همسوی آن اهداف و [[آرمانها]] حرکت میکند و تمام جهت گیریها و [[گرایشها]] و گزینشهایش در آن چارچوب قرار میگیرد<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۸۷، ۸۸.</ref>. | ||
#[[مقاومت]]: [[مقاومت]] و برخورد [[فکری]] و [[رفتاری]] با حرکتهای [[اجتماعی]] منحط و تخریبگر و یا نهضتهای مخالف و حفظ [[امت اسلام]] از [[مبتلا]] شدن به انحرافهای [[فکری]] و [[رفتاری]] در سطح اجتماع، همچنین [[ظلمستیزی]] و [[بیداری]] [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] در برابر حکومتهای [[جور]] و [[ستم]] و مدعیان [[غاصب]] [[منصب ولایت]]، از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. اگر [[امید]] بود و حرکت به دنبالش تحقق یافت و اگر افراد [[جامعه]] [[بصیرت]] روشنی دربارۀ [[منتظر]] خود داشته و مهدیباور باشند و حضورش را لمس کنند و در تکاپوی [[حضرت]] باشند، دیگر جایی برای عقبنشینی نیست، بلکه نیروی لازم برای [[مقاومت]] در برابر [[جبهه]] [[باطل]] فراهم خواهد شد<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵.</ref>. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در توصیف [[یاران امام مهدی]] {{ع}} میفرماید: «[[اصحاب]] [[مهدی]] {{ع}} مانند شیرهاییاند که از جنگل بیرون آمدهاند. قلبهای آنان تکههای آهن است. اگر بخواهند کوهی را از جا درآورند از جا در خواهند آورد. روش و [[لباس]] یکسانی دارند، مثل اینکه همه از یک پدرند»<ref>معجم احادیث الامام المهدی، ج۲، ص۹۴</ref>.<ref>ر.ک. ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه سازی ظهور، ص ۵۵.</ref> از آنجا که [[شرط ظهور]] [[دولت حق]]، [[آمادگی]] جمعی است، هر کس به اندازۀ [[توان]] خود برای [[اصلاح جامعه]] میکوشد و در برابر ناهنجاریهای [[اجتماعی]]، ساکت و بیتفاوت نمیماند؛ چراکه [[منتظر]] [[مصلح جهانی]] در [[اندیشه]] و عمل، مسیر [[صلاح]] و [[راستی]] را طی میکند<ref>ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۴۲.</ref>. [[مسلمان]] [[معتقد]] به اصل [[انتظار]] در برابر [[بیعدالتیها]] [[ایستادگی]] میکند و هرگز [[تسلیم]] زورگوییهای [[مستکبران]] نمیشود و همواره تلاش مینماید تا از طریق برطرف ساختن تمام نارساییها زمینه برای تشکیل [[حکومت عدل جهانی]] فراهم شود<ref>ر.ک. عبدیپور، حسن، نقش اجتماعی انتظار، ص ۵۳-۶۱. </ref>. | #[[مقاومت]]: [[مقاومت]] و برخورد [[فکری]] و [[رفتاری]] با حرکتهای [[اجتماعی]] منحط و تخریبگر و یا نهضتهای مخالف و حفظ [[امت اسلام]] از [[مبتلا]] شدن به انحرافهای [[فکری]] و [[رفتاری]] در سطح اجتماع، همچنین [[ظلمستیزی]] و [[بیداری]] [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] در برابر حکومتهای [[جور]] و [[ستم]] و مدعیان [[غاصب]] [[منصب ولایت]]، از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. اگر [[امید]] بود و حرکت به دنبالش تحقق یافت و اگر افراد [[جامعه]] [[بصیرت]] روشنی دربارۀ [[منتظر]] خود داشته و مهدیباور باشند و حضورش را لمس کنند و در تکاپوی [[حضرت]] باشند، دیگر جایی برای عقبنشینی نیست، بلکه نیروی لازم برای [[مقاومت]] در برابر [[جبهه]] [[باطل]] فراهم خواهد شد<ref>ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۱۱۲ الی ۱۱۵.</ref>. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در توصیف [[یاران امام مهدی]] {{ع}} میفرماید: «[[اصحاب]] [[مهدی]] {{ع}} مانند شیرهاییاند که از جنگل بیرون آمدهاند. قلبهای آنان تکههای آهن است. اگر بخواهند کوهی را از جا درآورند از جا در خواهند آورد. روش و [[لباس]] یکسانی دارند، مثل اینکه همه از یک پدرند»<ref>معجم احادیث الامام المهدی، ج۲، ص۹۴</ref>.<ref>ر.ک. ملکی راد، محمود، خانواده و زمینه سازی ظهور، ص ۵۵.</ref> از آنجا که [[شرط ظهور]] [[دولت حق]]، [[آمادگی]] جمعی است، هر کس به اندازۀ [[توان]] خود برای [[اصلاح جامعه]] میکوشد و در برابر ناهنجاریهای [[اجتماعی]]، ساکت و بیتفاوت نمیماند؛ چراکه [[منتظر]] [[مصلح جهانی]] در [[اندیشه]] و عمل، مسیر [[صلاح]] و [[راستی]] را طی میکند<ref>ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۴۲.</ref>. [[مسلمان]] [[معتقد]] به اصل [[انتظار]] در برابر [[بیعدالتیها]] [[ایستادگی]] میکند و هرگز [[تسلیم]] زورگوییهای [[مستکبران]] نمیشود و همواره تلاش مینماید تا از طریق برطرف ساختن تمام نارساییها زمینه برای تشکیل [[حکومت عدل جهانی]] فراهم شود<ref>ر.ک. عبدیپور، حسن، نقش اجتماعی انتظار، ص ۵۳-۶۱. </ref>. | ||
#احساس [[مسؤولیت]] در برابر مظلومین و محرومین: از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] [[حاکمیت]] [[روح]] [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] و [[فداکاری]] و هدایتگری و هدایتطلبی است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. [[انتظار]] در ابعاد گوناگون حیات انسانی آثار ژرف میگذارد، و بیشترین اثرگذاری آن در بعد تعهدها و مسئولیتهای [[اجتماعی]] و احساس دیگر خواهی عینیت مییابد. [[انسان]] [[منتظر]] پیوندی ناگسستنی با [[هدفها]] و آرمانهای [[امام]] [[منتظر]] و [[موعود]] خود دارد و در آن راستا گام بر میدارد. [[امام موعود]]، [[یار]] و [[یاور]] واقعی [[مظلومان]] است، پس [[جامعۀ منتظر]] و انسانهای دارای [[خصلت]] [[انتظار]] باید به [[یاری]] انسانهای [[مظلوم]] و [[محروم]] بشتابند و [[دل]] آزردگان را مرهم نهند و دشواریها و مشکلات [[مردم]] را تا [[حد ]][[توان]]، طبق خواسته و رضای امامشان برطرف سازند<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۸۷، ۸۸.</ref>. | #احساس [[مسؤولیت]] در برابر مظلومین و محرومین: از کارکردهای [[اجتماعی]] [[انتظار]] [[حاکمیت]] [[روح]] [[ایثار]] و [[از خودگذشتگی]] و [[فداکاری]] و هدایتگری و هدایتطلبی است<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. [[انتظار]] در ابعاد گوناگون حیات انسانی آثار ژرف میگذارد، و بیشترین اثرگذاری آن در بعد تعهدها و مسئولیتهای [[اجتماعی]] و احساس دیگر خواهی عینیت مییابد. [[انسان]] [[منتظر]] پیوندی ناگسستنی با [[هدفها]] و آرمانهای [[امام]] [[منتظر]] و [[موعود]] خود دارد و در آن راستا گام بر میدارد. [[امام موعود]]، [[یار]] و [[یاور]] واقعی [[مظلومان]] است، پس [[جامعۀ منتظر]] و انسانهای دارای [[خصلت]] [[انتظار]] باید به [[یاری]] انسانهای [[مظلوم]] و [[محروم]] بشتابند و [[دل]] آزردگان را مرهم نهند و دشواریها و مشکلات [[مردم]] را تا [[حد ]] [[توان]]، طبق خواسته و رضای امامشان برطرف سازند<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۸۷، ۸۸.</ref>. | ||
#تقویت [[فرهنگی]] و [[معنوی]] [[جبهه حق]]: تقویت [[جایگاه]] [[دین]] و استمرار عملی خط [[امامت]] در شریانهای حیات [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] و [[فکری]] و [[فرهنگی]] [[جامعه]] و [[برنامهریزی]] [[فرهنگی]] و [[دینی]] جهت تقویت روحیۀ مهدیباوری و ایجاد دلبستگی [[عاطفی]] و ارتباط [[فکری]] با آن [[حضرت]]<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. در تلاشهای [[اجتماعی]] آنچه مهم است، تقویت [[فرهنگی]] و [[معنوی]] جبهۀ [[حق]] است که این [[اقدام]] کیفی است، نه کمّی؛ یعنی آنچه مقدّمۀ [[ظهور]] است این نیست که به لحاظ شناسنامهای تعداد [[مسلمانان]] یا [[شیعیان]] افزایش یابد؛ بلکه آنچه [[اولویت]] بیشتری دارد، این است که [[انسانها]] تشنۀ [[حقیقت]] و [[عدالت]] شوند<ref>ر.ک. سوزنچی، حسین، مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱، ص ۷۶ـ ۷۸.</ref>. | #تقویت [[فرهنگی]] و [[معنوی]] [[جبهه حق]]: تقویت [[جایگاه]] [[دین]] و استمرار عملی خط [[امامت]] در شریانهای حیات [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] و [[فکری]] و [[فرهنگی]] [[جامعه]] و [[برنامهریزی]] [[فرهنگی]] و [[دینی]] جهت تقویت روحیۀ مهدیباوری و ایجاد دلبستگی [[عاطفی]] و ارتباط [[فکری]] با آن [[حضرت]]<ref>ر.ک. زینتی، علی، انتظار و امنیت روانی، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref>. در تلاشهای [[اجتماعی]] آنچه مهم است، تقویت [[فرهنگی]] و [[معنوی]] جبهۀ [[حق]] است که این [[اقدام]] کیفی است، نه کمّی؛ یعنی آنچه مقدّمۀ [[ظهور]] است این نیست که به لحاظ شناسنامهای تعداد [[مسلمانان]] یا [[شیعیان]] افزایش یابد؛ بلکه آنچه [[اولویت]] بیشتری دارد، این است که [[انسانها]] تشنۀ [[حقیقت]] و [[عدالت]] شوند<ref>ر.ک. سوزنچی، حسین، مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱، ص ۷۶ـ ۷۸.</ref>. | ||
#[[استقامت]] و شکیبورزی: مشکلات گوناگونی که از جوانب مختلف برای [[انسان]] پیش میآید و [[فتنهها]] و [[مصائب]] [[طاقت]] فرسایی که بر سر راه، باورمندانی چشم [[انتظار]] وارد میآید، احساس تنهایی، آنان را چنان میشکند که برای [[ناامید]] نشدن، استقامتی کوهسان میطلبد. از این روست که [[رسول خدا]]{{صل}} میفرماید: «خوشا به حال صبرکنندگان در [[دوران غیبت مهدی]]، خوشا به حال پا برجایان در [[مقام]] [[محبت]] او»<ref>«طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ طُوبَی لِلْمُقِیمِینَ عَلَی مَحَبَّتِهِ» مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۰۶.</ref>؛ [[امتحانات الهی]] یکی پس از دیگری برای [[مؤمنین]] پیش میآید و [[میزان]] [[صبر]] و [[استقامت]] آنان را به بوتۀ [[امتحان]] میگذارد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: «امر [[فرج]] برای شما نمیرسد مگر پس از نابودی، نه به [[خدا]] [[سوگند]]، نمیرسد مگر پس از آنکه خوب و بد از هم جدا شوند، نه به [[خدا]] نمیرسد مگر پس از آنکه در اثر آزمایشهای گوناگون [[خالص]] و [[پاک]] شوید»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَا یَأْتِیکُمْ إِلَّا بَعْدَ إِیَاسٍ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَیَّزُوا لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَحَّصُوا}}؛ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین، ج۲، ص۳۴۶؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج۵۲، ص۱۱۱.</ref>. اساساً [[انتظار]] با آن همه [[فضایل]] و برکتی که دارد جز با [[صبر]] و [[شکیبایی]] حاصل نمیشود<ref>ر.ک. عبدیپور، حسن، نقش اجتماعی انتظار، ص ۵۳-۶۱. </ref>. | #[[استقامت]] و شکیبورزی: مشکلات گوناگونی که از جوانب مختلف برای [[انسان]] پیش میآید و [[فتنهها]] و [[مصائب]] [[طاقت]] فرسایی که بر سر راه، باورمندانی چشم [[انتظار]] وارد میآید، احساس تنهایی، آنان را چنان میشکند که برای [[ناامید]] نشدن، استقامتی کوهسان میطلبد. از این روست که [[رسول خدا]]{{صل}} میفرماید: «خوشا به حال صبرکنندگان در [[دوران غیبت مهدی]]، خوشا به حال پا برجایان در [[مقام]] [[محبت]] او»<ref>«طُوبَی لِلصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ طُوبَی لِلْمُقِیمِینَ عَلَی مَحَبَّتِهِ» مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۰۶.</ref>؛ [[امتحانات الهی]] یکی پس از دیگری برای [[مؤمنین]] پیش میآید و [[میزان]] [[صبر]] و [[استقامت]] آنان را به بوتۀ [[امتحان]] میگذارد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: «امر [[فرج]] برای شما نمیرسد مگر پس از نابودی، نه به [[خدا]] [[سوگند]]، نمیرسد مگر پس از آنکه خوب و بد از هم جدا شوند، نه به [[خدا]] نمیرسد مگر پس از آنکه در اثر آزمایشهای گوناگون [[خالص]] و [[پاک]] شوید»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَا یَأْتِیکُمْ إِلَّا بَعْدَ إِیَاسٍ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَیَّزُوا لَا وَ اللَّهِ حَتَّی تُمَحَّصُوا}}؛ صدوق، محمد بن علی، کمال الدین، ج۲، ص۳۴۶؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج۵۲، ص۱۱۱.</ref>. اساساً [[انتظار]] با آن همه [[فضایل]] و برکتی که دارد جز با [[صبر]] و [[شکیبایی]] حاصل نمیشود<ref>ر.ک. عبدیپور، حسن، نقش اجتماعی انتظار، ص ۵۳-۶۱. </ref>. |