شئون امام در قیامت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'خودداری' به 'خودداری'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'خودداری' به 'خودداری') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*بیشترین توجه متكلمان درباره [[شئون]] [[اخروی]] [[امام]]، معطوف به [[روز قیامت]] است. دیدگاه ایشان را میتوان در چند محور بررسی کرد: | *بیشترین توجه متكلمان درباره [[شئون]] [[اخروی]] [[امام]]، معطوف به [[روز قیامت]] است. دیدگاه ایشان را میتوان در چند محور بررسی کرد: | ||
#'''[[جلوداری]]''': پیشتر یکی از [[شئون امام]] در [[قیامت]] را [[شأن]] [[جلوداری]] ایشان دانستیم. بر اساس جستوجوی نگارنده، تنها [[شیخ طوسی]] به این [[شأن]] اشاره کرده است. وی ذیل آیۀ {{عربی|اندازه=۱۵۵%| {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>اسراء (۱۷)، ۷۱.</ref> درباره مقصود از [[امام]] به بیان دیدگاههایی میپردازد.<ref>برخی دیدگاهها درباره چیستی امام در آیه مورد بحث، عبارتاند از: پیامبر، کتاب اعمال، آنچه به وسیله آن خدا را عبادت میکردند (ر.ک: محمد بن حسن طوسی، التبیان، ج ۶، ص ۵۰۴).</ref> یکی از آن دیدگاهها این است که مقصود از [[امام]] در [[آیه]] یادشده کسی است که [[مردم]] به او [[اقتدا]] میکردند. [[شیخ طوسی]] این دیدگاه را سخن امامین [[صادقین]]{{عم}} نیز میداند.<ref>همان.</ref> وی به صراحت از پرداختن به اینکه [[امامان]]{{عم}} نیز میتوانند مصداق این [[آیه]] باشند، | #'''[[جلوداری]]''': پیشتر یکی از [[شئون امام]] در [[قیامت]] را [[شأن]] [[جلوداری]] ایشان دانستیم. بر اساس جستوجوی نگارنده، تنها [[شیخ طوسی]] به این [[شأن]] اشاره کرده است. وی ذیل آیۀ {{عربی|اندازه=۱۵۵%| {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>اسراء (۱۷)، ۷۱.</ref> درباره مقصود از [[امام]] به بیان دیدگاههایی میپردازد.<ref>برخی دیدگاهها درباره چیستی امام در آیه مورد بحث، عبارتاند از: پیامبر، کتاب اعمال، آنچه به وسیله آن خدا را عبادت میکردند (ر.ک: محمد بن حسن طوسی، التبیان، ج ۶، ص ۵۰۴).</ref> یکی از آن دیدگاهها این است که مقصود از [[امام]] در [[آیه]] یادشده کسی است که [[مردم]] به او [[اقتدا]] میکردند. [[شیخ طوسی]] این دیدگاه را سخن امامین [[صادقین]]{{عم}} نیز میداند.<ref>همان.</ref> وی به صراحت از پرداختن به اینکه [[امامان]]{{عم}} نیز میتوانند مصداق این [[آیه]] باشند، خودداری کرده است، اما از آنجا که ایشان این نظر را قول امامین [[صادقین]]{{عم}} میداند، ممکن است بتوان گفت [[تفسیر]] خود او نیز همین است. | ||
#'''[[پرچمداری]]:''' برخی [[متکلمان]] به [[شأن]] [[پرچمداری]] [[امام]] اشاره کردهاند. [[شیخ مفید]] که بیشتر دیدگاههایش درباره [[شئون]] [[اخروی]] [[امام]]، در باب [[فضایل]] [[امام علی]]{{ع}} در [[قیامت]] است، بر اساس [[روایات]]، [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} را [[پرچمدار]] [[بهشت]] میداند.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، تفضیل [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}}، ص۲۹-۳۱.</ref> او روایتی [[نقل]] میکند که در آن، از [[پرچمدار]] بودن [[امام علی]]{{ع}} برای [[پیامبر]] [[سخن]] به میان آمده است.<ref>همو، الامالی، ص ۱۶۸.</ref> کراجکی نیز [[روایت]] دیگری را [[نقل]] کرده که [[امام علی]]{{ع}} خود را [[پرچمدار]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} معرفی میکند.<ref>ابوالفتح کراجکی، الاستنصار، ص ۲۱-۲۲.</ref> همچنین [[شیخ طوسی]] روایاتی [[نقل]] میکند که در آنها، از شئونی برای [[امام علی]]{{ع}} مانند [[پرچمداری]] برای [[پیامبر]] یاد شده است.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، الامالی، ص ۱۹۰.</ref> [[علامه حلی]] تنها در جایی روایتی [[نقل]] میکند که در آن [[روایت]]، [[امام علی]]{{ع}} به عنوان [[پرچمدار]] [[پیامبر]] در [[قیامت]] معرفی شده است.<ref>حسن بن یوسف حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ص۲۶۱-۲۶۲.</ref> در [[روایات]] دیگر نیز او را [[صاحب لواء]] الحمد میداند.<ref>همو، کشف الیقین، ص ۲۷۱.</ref> دیگر [[متکلمان]] دراینباره سخنی بیان نکردهاند. | #'''[[پرچمداری]]:''' برخی [[متکلمان]] به [[شأن]] [[پرچمداری]] [[امام]] اشاره کردهاند. [[شیخ مفید]] که بیشتر دیدگاههایش درباره [[شئون]] [[اخروی]] [[امام]]، در باب [[فضایل]] [[امام علی]]{{ع}} در [[قیامت]] است، بر اساس [[روایات]]، [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}} را [[پرچمدار]] [[بهشت]] میداند.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، تفضیل [[امام علی|امیرمؤمنان]]{{ع}}، ص۲۹-۳۱.</ref> او روایتی [[نقل]] میکند که در آن، از [[پرچمدار]] بودن [[امام علی]]{{ع}} برای [[پیامبر]] [[سخن]] به میان آمده است.<ref>همو، الامالی، ص ۱۶۸.</ref> کراجکی نیز [[روایت]] دیگری را [[نقل]] کرده که [[امام علی]]{{ع}} خود را [[پرچمدار]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} معرفی میکند.<ref>ابوالفتح کراجکی، الاستنصار، ص ۲۱-۲۲.</ref> همچنین [[شیخ طوسی]] روایاتی [[نقل]] میکند که در آنها، از شئونی برای [[امام علی]]{{ع}} مانند [[پرچمداری]] برای [[پیامبر]] یاد شده است.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، الامالی، ص ۱۹۰.</ref> [[علامه حلی]] تنها در جایی روایتی [[نقل]] میکند که در آن [[روایت]]، [[امام علی]]{{ع}} به عنوان [[پرچمدار]] [[پیامبر]] در [[قیامت]] معرفی شده است.<ref>حسن بن یوسف حلی، نهج الحق و کشف الصدق، ص۲۶۱-۲۶۲.</ref> در [[روایات]] دیگر نیز او را [[صاحب لواء]] الحمد میداند.<ref>همو، کشف الیقین، ص ۲۷۱.</ref> دیگر [[متکلمان]] دراینباره سخنی بیان نکردهاند. | ||
#'''[[حسابرسی بندگان|بازگشتگاه و حسابرس مردم]]''': از دیگر [[شئون تکوینی]] [[امام]] در سرای [[آخرت]]، نقش ایشان در [[حسابرسی بندگان]] است. از میان [[متکلمان]] تنها [[شیخ مفید]] به این مسئله توجه کرده است. او [[مسئولیت]] [[حسابرسی]] [[مؤمنان]] [[گنهکار]] را بر عهده [[پیامبر خاتم|رسول الله]] و [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} میداند. [[شیخ مفید]] بر این [[باور]] است که [[خداوند]] این [[مقام]] را به ایشان داده تا [[برتری]] آنها بر سایر [[بندگان]] را نشان دهد. شیخ، [[دلیل]] مدعای خود را [[اخبار]] [[مستفیض]] [[صادقین]]{{عم}} بیان میکند و پس از ذکر [[آیه]] {{عربی|اندازه=۱۵۵%| {{متن قرآن|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ}}<ref>توبه (۹)، ۱۰۵.</ref> مقصود از «مؤمنون» را [[ائمه]]{{عم}} میداند.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، اوائل المقالات، ص ۷۸-۷۹.</ref> | #'''[[حسابرسی بندگان|بازگشتگاه و حسابرس مردم]]''': از دیگر [[شئون تکوینی]] [[امام]] در سرای [[آخرت]]، نقش ایشان در [[حسابرسی بندگان]] است. از میان [[متکلمان]] تنها [[شیخ مفید]] به این مسئله توجه کرده است. او [[مسئولیت]] [[حسابرسی]] [[مؤمنان]] [[گنهکار]] را بر عهده [[پیامبر خاتم|رسول الله]] و [[ائمه|ائمه اطهار]]{{عم}} میداند. [[شیخ مفید]] بر این [[باور]] است که [[خداوند]] این [[مقام]] را به ایشان داده تا [[برتری]] آنها بر سایر [[بندگان]] را نشان دهد. شیخ، [[دلیل]] مدعای خود را [[اخبار]] [[مستفیض]] [[صادقین]]{{عم}} بیان میکند و پس از ذکر [[آیه]] {{عربی|اندازه=۱۵۵%| {{متن قرآن|وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ}}<ref>توبه (۹)، ۱۰۵.</ref> مقصود از «مؤمنون» را [[ائمه]]{{عم}} میداند.<ref>محمد بن محمد بن نعمان مفید، اوائل المقالات، ص ۷۸-۷۹.</ref> |