پرش به محتوا

تثبیط: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[تثبیط]]: منصرف‌ کردن، حبس‌ کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۲.</ref>، بی‌تکلیفی، بی‌تصمیم‌ گذاشتن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.</ref>، بازداشتن از کاری به [[چشم‌پوشی]] از آن<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.</ref>. در مقابل انبعاث به معنای تحریک و ارسال سریع.   
*تثبیط: منصرف‌ کردن، حبس‌ کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۲.</ref>، بی‌تکلیفی، بی‌تصمیم‌ گذاشتن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.</ref>، بازداشتن از کاری به [[چشم‌پوشی]] از آن<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.</ref>. در مقابل انبعاث به معنای تحریک و ارسال سریع.   
*{{متن قرآن|وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}}<ref>«ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.</ref>.
*{{متن قرآن|وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}}<ref>«ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.</ref>.
*[[آیه شریفه]] در مورد [[منافقان]] [[مدینه]] است که از [[آمادگی]] برای شرکت در [[جهاد]] استنکاف می‌کردند؛ لذا [[خداوند]] به آنها امر به نشستن و [[قعود]] می‌کند {{متن قرآن|قِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}} که این [[امر تشریعی]] نیست؛ بلکه برای [[توبیخ]] و [[افشاگری]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۱.</ref>.
*[[آیه شریفه]] در مورد [[منافقان]] [[مدینه]] است که از [[آمادگی]] برای شرکت در [[جهاد]] استنکاف می‌کردند؛ لذا [[خداوند]] به آنها امر به نشستن و [[قعود]] می‌کند {{متن قرآن|قِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ}} که این [[امر تشریعی]] نیست؛ بلکه برای [[توبیخ]] و [[افشاگری]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۱.</ref>.
۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش