ذوالثدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ذوالثدیه''' از سران خوارج که در [[جنگ نهروان]] کشته شد. نامش حرقوص بن زهیر بود<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۷۰.</ref>.

*ازاین‌رو به او ذو الثّدیه (صاحب پستان) می‌گفتند که پستانش مثل پستان زنان بود و کشیده می‌شد و به اندازۀ دست می‌رسید و چون رها می‌کردند، به حال اوّل برمی‌گشت.<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶</ref> [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] از او به عنوان شیطان ردهه (گودالی که جنازه‌اش آنجا افتاده بود) یاد کرده است که با بانگ صاعقه‌ای از پای درآمد.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ بند ۱۱۳</ref> پس از پایان یافتن نبرد نهروان، [[امام علی|امیر مؤمنان]] بشدّت در میان کشتگان میدان درپی او می‌گشت و می‌فرمود: به خدا به من دروغ گفته نشده است، بگردید او را پیدا کنید، او در میان این گروه بود. تا آنکه جنازۀ او را در زیر کشته‌های دیگر یافتند و آوردند. [[امام]] و دیگران تکبیر گفتند و [[امام علی|علی]]{{ع}} سجدۀ شکر کرد.<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج ۲ ص ۲۷۶</ref> در برخی منابع از او به عنوان "ذو الخویصره" هم نام برده شده است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۷۰.</ref>