فتوای شیخ شلتوت: تفاوت میان نسخه‌ها

*در پی مجاهدات عالمان [[شیعه]] و مناظرات و احتجاج‌های علمی و منطقی، برخی از مفتیان [[اهل سنت]] که از انصاف برخوردار بودند، انحصارشکنی کردند و عمل به فقه جعفری و طبق مذهب شیعه را هم صحیح و جایز اعلام کردند و این تحوّل عظیمی به شمار رفت. از جملۀ آنان شیخ محمود شلتوت، رئیس دانشگاه الأزهر مصر بود که فتوای او به جواز تعبّد به مذهب شیعه اثنی عشریه در سال ۱۹۶۰ م مشهور است. در فتوای او چنین آمده است: مذهب جعفری معروف به مذهب شیعۀ اثنی عشری مذهبی است که شرعا می‌توان متعبد و عامل به آن بود، مثل مذاهب اهل سنت. پس سزاوار است مسلمانان این را بشناسند و از تعصّب ناحق نسبت به مذاهب معیّنی خود را رها سازند.<ref>{{عربی|إنّ مذهب الجعفریة المعروف بمذهب الشّیعة الإمامیّة الإثنی عشریة، مذهب یجوز التّعبّد به شرعا کسائر مذاهب أهل السّنّة، فینبغی للمسلمین ان یعرفوا ذلک و یتخلّصوا من العصبیّة بغیر الحقّ لمذاهب معیّنة...}}؛ مسائل خلافیّه، علی آل محسن، ص ۲۷۰</ref> این تحوّل، از برکات تأسیس "[[دار التقریب|دار التقریب بین المذاهب]]" در قاهره بود. پیش از او نیز شیخ سلیم البشری که رئیس قبلی الازهر بود و با [[سید عبدالحسین شرف الدین عاملی]] با نامه‌نگاریهایی که داشت بحث علمی می‌کرد، در آخرین نامه‌اش<ref> المراجعات، نامۀ ۱۱۱، ص ۳۱۸</ref> تصریح کرد که: گواهی می‌دهم شما شیعیان در اصول و فروع، بر همان مذهبی هستید که خاندان [[پیامبر]] بودند و تو این حقیقت را آشکار ساختی و جایی برای شکّ و تشکیک نیست. این از برکات جهاد علمی و خالصانۀ عالمان خالص و ژرف‌اندیش در نشر مکتب [[اهل بیت]] و تبیین حقانیّت ولایت علوی است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵۲.</ref>.