ینبع: تفاوت میان نسخه‌ها

*شهری است در هفت منزلی مدینه، کنار دریای سرخ که در راه قدیم حجّاج مصر بوده و قلعه‌ای در آن است. هنگامی‌که [[پیامبر]]{{صل}} آن‌جا را قسمت نمود، قطعه زمینی سهم [[امام علی|علی]]{{ع}} شد. حضرت چاهی در آن حفر کرد. آب از آن چاه به‌سان گردن شتر جوشیدن گرفت.<ref>مجمع البحرین، واژه نبع</ref> [[امام علی|علی]]{{ع}} در آنجا باغ‌هایی احداث نمود و معیشت خود را از آن باغستان‌ها تأمین می‌کرد، حتی در دورانی که در کوفه، متصدّی حکومت اسلامی بود. گاهی اسامة بن زید از آن حضرت مالی طلب کرد. حضرت فرمود: از بیت‌المال چیزی به تو نرسد، که آن ویژۀ رزمندگان است، ولی اگر خواهی از درآمد املاک شخصی‌ام در ینبع به تو دهم<ref>معارف و معاریف، ج ۵ ص ۲۴۳۷</ref>. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} آن چاه را وقف زائران خانۀ خدا و رهروان راه خدا و در راه‌ماندگان کرد و اظهار امیدواری نمود که خداوند پاداش اخروی آن را نجات از آتش قرار دهد. متن مفصّل وقفنامۀ حضرت امیر {{ع}} در کتب روایی آمده است<ref>.کافی، ج ۷ ص ۴۹ حدیث ۷ </ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۶۱۳.</ref>