الهام در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'عرض' به 'عرض'
(←تفکر) |
جز (جایگزینی متن - 'عرض' به 'عرض') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
*نتیجه آنکه هرچند [[الهام]] از جانب خداست، بدون پیدایش صلاحیت در [[انسان]] که با [[تلاش]] کوشش خود او فراهم میآید، [[افاضه]] نمیشود. | *نتیجه آنکه هرچند [[الهام]] از جانب خداست، بدون پیدایش صلاحیت در [[انسان]] که با [[تلاش]] کوشش خود او فراهم میآید، [[افاضه]] نمیشود. | ||
*بر مبنای این آموزه [[قرآنی]] است که [[ائمه]]{{ع}} در [[مقام]] [[ستایش]]، بر انتساب [[الهام]] به [[خدا]] به عنوان یکی از ستودگیهای آن [[ذات مقدس]]، انگشت تأکید نهادهاند. | *بر مبنای این آموزه [[قرآنی]] است که [[ائمه]]{{ع}} در [[مقام]] [[ستایش]]، بر انتساب [[الهام]] به [[خدا]] به عنوان یکی از ستودگیهای آن [[ذات مقدس]]، انگشت تأکید نهادهاند. | ||
*[[امام حسین]]{{ع}} در [[دعای عرفه]] | *[[امام حسین]]{{ع}} در [[دعای عرفه]] عرض میکند: "تویی که [[نور]] در [[قلوب]] دوستانت تاباندی تا تو را بشناسند"<ref>{{متن حدیث|أَنْتَ اَلَّذِي أَشْرَقْتَ اَلْأَنْوَارَ فِي قُلُوبِ أَوْلِيَائِكَ حَتَّى عَرَفُوكَ}}؛ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۱۵، ص۲۲۶.</ref>. | ||
*[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مناجات]] محبين | *[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مناجات]] محبين عرض میکند: "ای کسی که [[انوار]] مقدسش پیوسته تابان است و تابش [[نور]] چهرهاش [[قلوب]] [[عارفان]] را به [[هیجان]] آورده است"<ref>{{متن حدیث|يا من انوار قدسة لا تزال شارقة و سبحات نور وجهه القلوب عارفيه شائقه}}؛ صحیفه سجادیه، مناجات محبین، شماره ۱۹۰، ص۴۱۴.</ref>. | ||
*و در [[مناجات]] ذاکرین | *و در [[مناجات]] ذاکرین عرض میکند: "الاهی! لحظات یاد تو چقدر برای [[دل]]، لذيذ و شیرین است"<ref>{{متن حدیث|مَا أَلَذَّ خَوَاطِرَ اَلْإِلْهَامِ بِذِكْرِكَ عَلَى اَلْقُلُوبِ}}؛ صحیفه سجادیه، مناجات محبین، شماره ۱۹۳، ص۴۱۸.</ref>. | ||
*و در [[مناجات]] محتاجان | *و در [[مناجات]] محتاجان عرض میکند: "و [[وسواس]]، سینهام را جز امر تو دور نخواهد ساخت"<ref>{{متن حدیث|و وسواس لا يزيحه الا امرک}}؛ صحیفه سجادیه، مناجات محبین، شماره ۱۹۲، ص۴۱۶.</ref><ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)|اخلاق الاهی]]، ج۱،ص۳۳۶-۳۳۷.</ref>. | ||
==اقسام [[الهام]]== | ==اقسام [[الهام]]== |