آخر الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[آخر الزمان]] در موعودنامه==

*"[[آخرالزمان]]" اصطلاحی است در [[فرهنگ]] [[ادیان]] بزرگ [[دنیا]]، به‌معنای آخرین دوران [[حیات]] [[بشر]] و قبل از [[برپایی قیامت]]. در [[فرهنگ]] [[اسلامی]]، [[آخرالزمان]]، هم دوران [[نبوت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}}، تا وقوع [[قیامت]] را شامل می‌شود و هم [[دوران غیبت]] و [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} را. در دوران معاصر، عده‌ای از [[مفسران]] و متفکران [[مسلمان]] از قبیل: مرحوم [[علامه طباطبایی]]، استاد [[شهید مرتضی مطهری]]، [[سید]] [[قطب]]، [[محمد رشید رضا]]، [[شهید]] [[سید محمد باقر صدر]] و... با اتکا به آیاتی از [[قرآن کریم]] ([[اعراف]]: ۱۳۸، [[انبیاء]]: ۱۰۵، صافات: ۱۷۱ و ۱۷۲) [[استخلاف]] [[انسان]] در [[زمین]]، [[فرمانروا]] شدن [[نیکوکاران]] [[زمین]] ([[وراثت]] [[صالحان]]) و [[پیروزی]] [[حق]] بر [[باطل]] را به رغم جولان دائمی [[باطل]]، به عنوان [[سرنوشت]] [[آینده]] [[بشر]] مطرح کرده‌اند و [[آیات]] و [[روایات]] مربوط‍‌ به تحولات [[آخرالزمان]] را بیانگر نوعی [[فلسفه]] [[تاریخ]] می‌دانند و به [[اعتقاد]] ایشان، عصر [[آخرالزمان]] عبارت است از دوران [[شکوفایی]] [[تکامل]] [[اجتماعی]] و طبیعی نوع [[انسان]]. چنین آینده‌ای امری است محتوم که [[مسلمانان]] باید [[انتظار]] آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به "[[حوادث واقعه]]" بنگرند، بلکه با حالتی پر نشاط‍‌ و خواهان [[صلاح]] [[جامعه انسانی]] و [[آگاه]] از تحقق [[اهداف]] [[تاریخی]] [[انتظار]]، باید سرشار از [[امید]]، [[آمادگی]] و کوشش درخور این [[انتظار]] [[مقدس]] باشند. در چارچوب این برداشت، [[آخرالزمان]] قطعه معینی از [[تاریخ]] نوع [[انسان]] است که او باید در آن، حرکت تکاملی تدریجی خود را تا تحقق [[وعده الهی]] ادامه دهد. در حالی که در کتب علمای متقدم همچون "[[کمال الدین]]" [[شیخ صدوق]] رحمه [[الله]] و "[[کتاب الغیبه]]" [[شیخ طوسی]] رحمه [[الله]]، چنین تفسیری از [[تاریخ]] نبوده و تحولات [[آخرالزمان]] امری است غیر عادی که در آخرین بخش از [[زندگی]] نوع [[انسان]] واقع می‌گردد و به تحولات قبلی [[جامعه انسانی]] مربوط‍‌ نمی‌شود.  

*در [[احادیث]] بسیاری آمده است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] ظاهر می‌شود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} بر فراز [[منبر]] فرمود: "[[مهدی]] از [[عترت]] و [[اهل بیت]] من است. او در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند"<ref>غیبة طوسى، ص ۱۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۴. </ref>. و نیز فرمود: "مژده باد شما را به [[ظهور مهدی]] که او در [[آخرالزمان]] به هنگام [[سختی]] روزگار و [[فتنه]] و [[اختلاف]] و عدم [[امنیت]] می‌آید و [[خداوند]] به [[وسیله]] او [[زمین]] را پر از [[قسط‍‌ و عدل]] می‌نماید"<ref>منتخب الأثر، ص ۱۷۱. </ref>.  

[[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "[[دولت ما]] آخرین دولت‌هاست... "<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶. </ref>. [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} دست‌ها را به سوی [[آسمان]] برافراشت و گفت: خداوندا! برادرانم را به من بنمایان. یکی از [[اصحاب]] گفت: مگر ما [[برادران]] شما نیستیم‌؟ فرمود: نه، شما [[یاران]] من هستید. [[برادران]] من کسانی هستند که در [[آخرالزمان]] می‌آیند و به من ندیده [[ایمان]] می‌آورند. [[خداوند]] آنها را پیش از آن‌که از صلب [[پدران]] به رحم [[مادران]] درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرّفی نموده است که [[استقامت]] هریک از آنها در [[دین]] خود، از کندن خارهای گون در [[شب]] تاریک، و به دست گرفتن [[آتش]] گداخته سخت‌تر است. آنها مشعل‌های [[هدایت]] هستند که [[خداوند]] آنها را از فتنه‌های تیره‌وتار [[نجات]] می‌بخشد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۵۱۵؛ الزام الناصب، ص ۱۳۷. </ref>.