ویژگی‌های امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

===قله [[کمالات انسانی]] – [[الهی]] ([[انسان کامل]])===

*به [[دلیل]] برخورداری [[امام]] از [[علم]] و [[عصمت]]، [[امامت]] در نگاه [[شیعه]]، یک [[مقام]] و [[منصب]] عادی و معلمولی فاقد [[ارزش‌ها]] و [[کمالات معنوی]] نیست، بلکه مقامی است بس [[عظیم]] و جایگاهی رفیع که همه [[کمالات انسانی]] و [[الهی]] را در خود جمع کرده و در قله [[کمالات]] والا و "[[انسان کامل]]" قرار گرفته است، به طوری که به تصریح [[امام رضا]]{{ع}}، [[امامان]]{{عم}} یگانه روزگار خویش بوده و کسی در [[کمالات]] و [[فضایل]] به گرد پای آنان نمی‌رسد.

*به عنوان نمونه، [[احمد بن حنبل]]، پیشوای [[فرقه]] [[حنبلیان]]، می‌گوید: برای هیچ کس از [[صحابه]] [[رسول خدا]]{{صل}} اندازه [[علی]]{{ع}} [[فضایل]] [[روایت]] نشده است<ref>المستدرک، حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۰۷؛ الصواعق المحرقه، ابن حجر هیثمی، ص۱۲۰ ۱۲۱.</ref>.

*[[سعدالدین تفتازانی]]، با [[نقل]] نمونه‌هایی از [[آیات]] دالّ بر [[فضایل]] و [[برتری]] [[معنوی]] [[اهل بیت]]{{عم}} به این [[حقیقت]] اعتراف می‌کند<ref>ر.ک: شرح المقاصد، ج۵، ص۲۹۵ - ۲۹۸. </ref> که در [[آیه مباهله]]: {{متن قرآن|فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ}}<ref> «بگو: بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref>، [[خداوند]] از زبان [[پیامبر]]{{صل}} تعبیر به {{متن قرآن|أَنْفُسَنَا}} آورده است و [[پیامبر اکرم]]{{صل}} خود و [[علی]]{{ع}} را به منزله یک تن فرض کرده است. این جمله سخن [[تفتازانی]] است که می‌گوید: شکی نیست که کسی که به منزله [[جان]] [[پیامبر]]{{صل}} قلمداد می‌شود، او [[برترین]] و بافضل‌ترین فرد (از میان [[امت]] [[مسلمان]]) است<ref>{{عربی|و لا شك انّه من كان بمنزلة نفس النبي كان أفضل}}</ref>.