عمل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'میفرماید' به 'میفرماید'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'میفرماید' به 'میفرماید') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''نتیجه''': در [[آیات]] فوق این نکته مطرح گردیده است: | '''نتیجه''': در [[آیات]] فوق این نکته مطرح گردیده است: | ||
#نقش اساسی در عمل را [[نیت]] افراد تشکیل میدهد و این مسئله مهم است که [[انگیزه]] عمل برای [[نزدیکی به خداوند]] - [[قربة الی الله]] - است یا انگیزه‌های منعفت‌طلبانه و یا [[روحیه]] اشرافی‌گری وجود دارد که [[خداوند]] در مقابل درخواست سران اشرافی [[شرک]] که خواهان دور کردن فقرای [[مؤمن]] از اطراف [[پیامبر]] بودند و آن را شرط نزدیکی خود به [[پیامبر]] قرار دادند به [[پیامبر]] میگوید کسانی را که [[صبح و شام]] [[پروردگار]] خود را میخوانند و جز ذات [[پاک]] او - [[نیت]] – انگیزه‌ای ندارند، هرگز از خود دور مکن و {{متن قرآن|وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ}} دلیلی ندارد که این‌گونه اشخاص با [[ایمان]] را از خود دور سازی، برای این که نه حساب آنها بر توست و نه حساب تو بر آنها {{متن قرآن|مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ}} با این حال اگر آنها را از خود برانی از [[ستمگران]] خواهی بود {{متن قرآن|فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ}}؛ | #نقش اساسی در عمل را [[نیت]] افراد تشکیل میدهد و این مسئله مهم است که [[انگیزه]] عمل برای [[نزدیکی به خداوند]] - [[قربة الی الله]] - است یا انگیزه‌های منعفت‌طلبانه و یا [[روحیه]] اشرافی‌گری وجود دارد که [[خداوند]] در مقابل درخواست سران اشرافی [[شرک]] که خواهان دور کردن فقرای [[مؤمن]] از اطراف [[پیامبر]] بودند و آن را شرط نزدیکی خود به [[پیامبر]] قرار دادند به [[پیامبر]] میگوید کسانی را که [[صبح و شام]] [[پروردگار]] خود را میخوانند و جز ذات [[پاک]] او - [[نیت]] – انگیزه‌ای ندارند، هرگز از خود دور مکن و {{متن قرآن|وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ}} دلیلی ندارد که این‌گونه اشخاص با [[ایمان]] را از خود دور سازی، برای این که نه حساب آنها بر توست و نه حساب تو بر آنها {{متن قرآن|مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ}} با این حال اگر آنها را از خود برانی از [[ستمگران]] خواهی بود {{متن قرآن|فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ}}؛ | ||
# [[خداوند]] خطاب به [[پیامبر]] و [[مردم]] میگوید: هنگامی که شما از [[جنگ تبوک]] به [[مدینه]] باز می‌گردید، [[منافقان]] به سراغ شما می‌آیند و عذرخواهی می‌کنند {{متن قرآن|يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ}} و به [[پیامبر]] | # [[خداوند]] خطاب به [[پیامبر]] و [[مردم]] میگوید: هنگامی که شما از [[جنگ تبوک]] به [[مدینه]] باز می‌گردید، [[منافقان]] به سراغ شما می‌آیند و عذرخواهی می‌کنند {{متن قرآن|يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ}} و به [[پیامبر]] میفرماید: به [[منافقان]] بگو: عذرخواهی مکنید، ما هرگز به سخنان شما [[ایمان]] نخواهیم آورد {{متن قرآن|قُلْ لَا تَعْتَذِرُوا لَنْ نُؤْمِنَ لَكُمْ}} چرا که [[خداوند]] ما را از [[اخبار]] شما - [[نیت]] – و [[انگیزه]] شما [[آگاه]] ساخته بنابراین ما از نقشه‌های [[شیطانی]] شما به خوبی باخبریم {{متن قرآن|قَدْ نَبَّأَنَا اللَّهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ}} و به زودی [[خداوند]] و پیامبرش [[اعمال]] شما را می‌بینند {{متن قرآن|وَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ}} بعد میفرماید: همه [[اعمال]] و نیات شما امروز [[ثبت]] و بایگانی می‌شود، سپس به سوی کسی که [[اسرار]] [[پنهان]] و [[آشکار]] را می‌داند باز می‌گردید، و او شما را به اعمالتان [[آگاه]] می‌کند {{متن قرآن|ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}}؛ | ||
# [[مأموریت پیامبر]]، برای توجه [[مردم]] به موجبات [[خسران]]، در [[اعمال]] بر اساس - [[نیت]] – و انگیزه‌های منفعت‌طلبانه غیر [[الهی]] و [[پرهیز]] از توهم و [[خیال]] انجام [[عمل صالح]] با ارتکاب [[اعمال]] [[ناپسند]]: {{متن قرآن|قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا}}. | # [[مأموریت پیامبر]]، برای توجه [[مردم]] به موجبات [[خسران]]، در [[اعمال]] بر اساس - [[نیت]] – و انگیزه‌های منفعت‌طلبانه غیر [[الهی]] و [[پرهیز]] از توهم و [[خیال]] انجام [[عمل صالح]] با ارتکاب [[اعمال]] [[ناپسند]]: {{متن قرآن|قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا}}. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
*'''نکته:''' و از آنجا که [[یهود]] و غیر آنها گاه با [[مسلمانان]] به [[محاجه]] و [[گفتگو]] بر می‌خاستند و می‌گفتند: تمام [[پیامبران]] از میان جمعیت ما برخاسته، و [[دین]] ما قدیمی‌ترین [[ادیان]] و کتاب ما کهن‌ترین [[کتب آسمانی]] است، اگر [[محمد]]{{صل}} نیز [[پیامبر]] بود باید از میان ما [[مبعوث]] شده باشد! [[قرآن]] خط بطلان به روی همه این پندارها کشیده، نخست به [[پیامبر]] میگوید: “به آنها بگو: آیا درباره [[خداوند]] با ما [[گفتگو]] می‌کنید؟ در حالی که او [[پروردگار]] ما و [[پروردگار]] شما است {{متن قرآن|قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ}} این را نیز بدانید که ما در گرو [[اعمال]] خویشیم و شما هم در گرو [[اعمال]] خود و هیچ امتیازی برای هیچ کس جز در پرتو اعمالش نمی‌باشد {{متن قرآن|وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ}} با این تفاوت که ما با [[اخلاص]] او را [[پرستش]] می‌کنیم و [[موحد]] خالصیم اما بسیاری از شما [[توحید]] را به [[شرک]] در [[عمل]] [[آلوده]] کرده‌اند {{متن قرآن|وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ}} و باید ادعای [[توحید]] بازتاب در عمل [[خالص]] بدون شائبه [[شرک]] داشته باشد. | *'''نکته:''' و از آنجا که [[یهود]] و غیر آنها گاه با [[مسلمانان]] به [[محاجه]] و [[گفتگو]] بر می‌خاستند و می‌گفتند: تمام [[پیامبران]] از میان جمعیت ما برخاسته، و [[دین]] ما قدیمی‌ترین [[ادیان]] و کتاب ما کهن‌ترین [[کتب آسمانی]] است، اگر [[محمد]]{{صل}} نیز [[پیامبر]] بود باید از میان ما [[مبعوث]] شده باشد! [[قرآن]] خط بطلان به روی همه این پندارها کشیده، نخست به [[پیامبر]] میگوید: “به آنها بگو: آیا درباره [[خداوند]] با ما [[گفتگو]] می‌کنید؟ در حالی که او [[پروردگار]] ما و [[پروردگار]] شما است {{متن قرآن|قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ}} این را نیز بدانید که ما در گرو [[اعمال]] خویشیم و شما هم در گرو [[اعمال]] خود و هیچ امتیازی برای هیچ کس جز در پرتو اعمالش نمی‌باشد {{متن قرآن|وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ}} با این تفاوت که ما با [[اخلاص]] او را [[پرستش]] می‌کنیم و [[موحد]] خالصیم اما بسیاری از شما [[توحید]] را به [[شرک]] در [[عمل]] [[آلوده]] کرده‌اند {{متن قرآن|وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ}} و باید ادعای [[توحید]] بازتاب در عمل [[خالص]] بدون شائبه [[شرک]] داشته باشد. | ||
*{{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref>. | *{{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>«و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده» سوره بقره، آیه ۱۴۳.</ref>. | ||
'''نکته''': [[خداوند]] خطاب به [[پیامبر]]{{صل}} | '''نکته''': [[خداوند]] خطاب به [[پیامبر]]{{صل}} میفرماید: ما آن قبله‌ای را که قبلاً بر آن بودی - [[بیت المقدس]] - تنها برای این قرار دادیم که افرادی که از [[رسول خدا]]{{صل}} [[پیروی]] می‌کنند از آنها که به [[جاهلیت]] باز میگردند باز شناخته شوند و [[آزمایش]] شوند {{متن قرآن|وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ}} و بازخورد عمل در ادعای آنان دیده شود اگر چه موفقیت در این [[آزمایش]] جز برای کسانی که [[خداوند]] هدایتشان کرده دشوار است {{متن قرآن|وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ}} و مرحوم طالقانی مینویسد: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا}} نخست خطاب به سوی [[رسول]] برگشت آن‌گاه در این [[آیه]] به سوی [[مسلمانان]]: و کذلک، عطف و بیان {{متن قرآن|يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ}} و سرّ دیگری از تحول [[قبله]] و مشعر بر توسعه آن است: همچنان که با تحول [[قبله]] [[خداوند]] مردمی را مطابق [[مشیت]] خود از [[انحراف]] و [[جمود]] می‌رهاند و به [[صراط مستقیم]] [[هدایت]] می‌نماید، با این [[هدایت]] و این تحول و [[نسخ]] و این‌گونه [[احکام]] و این برگرداندن به سوی [[کعبه]] است که شما [[امت اسلام]] را از [[انحراف]] می‌رهاند و سطح [[عقول]] شما را بالا می‌برد تا از آن محیط بلند، [[گواه]] دیگران باشید، و این [[میانه روی]] و [[برتری]] پیوسته راه و روش و [[خوی]] شما گردد: {{متن قرآن|لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ}} [[رسول]] و راه و روش او هم همواره [[میزان]] و [[گواه]] شما باشد: {{متن قرآن|وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا}} در [[حقیقت]] [[تغییر قبله]] به سوی [[کعبه]]، برگرداندن توجه است به سوی [[ملت]] [[ابراهیم]] که مبدأ [[آیین]] و [[روح]] [[اسلام]] است تا پیوسته در شبانه روز دورنمای [[ملت]] [[ابراهیم]] و راه و روش او در برابر چشم [[مسلمانان]] نمایان گردد و از [[جمود]] و انحراف‌هایی که [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] و [[عرب]] که همه خود را منتسب به او می‌دانند برهند. این وسعت نظر چون در [[مسلمانان]] [[تکوین]] یافت: {{متن قرآن|لِتَكُونُوا}} [[شهداء]] [[پیروان]] دیگر [[ادیان]] خواهند شد. دیگر از [[اسرار]] [[تغییر قبله]] این است که [[خوی]] فرمان‌بری و [[پیروی]] از [[رسول]] پیشرو در [[مسلمانان]] [[ثابت]] و نمایان گردد: {{متن قرآن|وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ}} و این گروه از [[مسلمانان]] از آنها که به عقب برمی‌گردند (مرتجعند) ممتاز و جدا شوند: {{متن قرآن|مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ}} و برای آنکه هسته و نطفه [[ایمان]] در [[قلوب]] آنها ضایع نشود و محکم بسته شود و [[رشد]] نماید: {{متن قرآن|وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ}} در پایان همه این [[قوانین]] و [[احکام]] و تغییرات از مبدأ [[رؤوف]] و [[رحیم]] می‌باشد: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ}}<ref>پرتوی از قرآن، ج۱، ص۳۲۵.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}}<ref>«و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید و به سوی داننده پنهان و آشکار بازگردانده خواهید شد و او شما را از آنچه انجام می‌داده‌اید آگاه خواهد ساخت» سوره توبه، آیه ۱۰۵.</ref>. | #{{متن قرآن|وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}}<ref>«و بگو (آنچه در سر دارید) انجام دهید، به زودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را خواهند دید و به سوی داننده پنهان و آشکار بازگردانده خواهید شد و او شما را از آنچه انجام می‌داده‌اید آگاه خواهد ساخت» سوره توبه، آیه ۱۰۵.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ}}<ref>«و او را بر آنان چیرگی نبود مگر برای آنکه: آن کس را که به جهان واپسین ایمان دارد از آن کس که بدان در شک است معلوم داریم. و پروردگار تو بر هر چیزی نگاهبان است» سوره سبأ، آیه ۲۱.</ref>. | #{{متن قرآن|وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ}}<ref>«و او را بر آنان چیرگی نبود مگر برای آنکه: آن کس را که به جهان واپسین ایمان دارد از آن کس که بدان در شک است معلوم داریم. و پروردگار تو بر هر چیزی نگاهبان است» سوره سبأ، آیه ۲۱.</ref>. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
#درباره وسوسه‌های [[ابلیس]] و کسانی که در حوزه [[نفوذ]] او قرار می‌گیرند [[قرآن]] این نکته را مطرح می‌کند که [[شیطان]] سلطه‌ای بر آنها نداشت و کسی را به [[پیروی]] خود نمی‌تواند مجبور کند {{متن قرآن|وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ}} ولی پیداست بعد از [[اجابت]] [[دعوت]] او از [[ناحیه]] افراد [[بی‌ایمان]] و هوی‌پرست او آرام نمی‌نشیند و پایه‌های [[سلطه]] خود را بر وجود آنان مستحکم می‌کند. لذا در دنباله [[آیه]] می‌افزاید: [[هدف]] از [[آزادی]] [[ابلیس]] در وسوسه‌هایش این بود، که [[مؤمنان]] به [[آخرت]] از افراد [[بی‌ایمان]] و کسانی که در شکّند شناخته شوند {{متن قرآن|إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ}} و [[پروردگار]] تو [[حافظ]] همه چیز و نگاهبان آن است {{متن قرآن|وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ}} تا [[پیروان]] [[شیطان]] [[تصور]] نکنند چیزی از [[اعمال]] و گفتار آنها در این [[جهان]] از بین می‌رود یا [[خداوند]] آن را فراموش می‌کند؛ | #درباره وسوسه‌های [[ابلیس]] و کسانی که در حوزه [[نفوذ]] او قرار می‌گیرند [[قرآن]] این نکته را مطرح می‌کند که [[شیطان]] سلطه‌ای بر آنها نداشت و کسی را به [[پیروی]] خود نمی‌تواند مجبور کند {{متن قرآن|وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ}} ولی پیداست بعد از [[اجابت]] [[دعوت]] او از [[ناحیه]] افراد [[بی‌ایمان]] و هوی‌پرست او آرام نمی‌نشیند و پایه‌های [[سلطه]] خود را بر وجود آنان مستحکم می‌کند. لذا در دنباله [[آیه]] می‌افزاید: [[هدف]] از [[آزادی]] [[ابلیس]] در وسوسه‌هایش این بود، که [[مؤمنان]] به [[آخرت]] از افراد [[بی‌ایمان]] و کسانی که در شکّند شناخته شوند {{متن قرآن|إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ}} و [[پروردگار]] تو [[حافظ]] همه چیز و نگاهبان آن است {{متن قرآن|وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ}} تا [[پیروان]] [[شیطان]] [[تصور]] نکنند چیزی از [[اعمال]] و گفتار آنها در این [[جهان]] از بین می‌رود یا [[خداوند]] آن را فراموش می‌کند؛ | ||
# [[عبادت]] مخلصانه به دور از شائبه [[شرک]] در [[عمل]] [[دستور خداوند]] به [[پیامبر]] {{متن قرآن|قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ * قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِينِي}}؛ | # [[عبادت]] مخلصانه به دور از شائبه [[شرک]] در [[عمل]] [[دستور خداوند]] به [[پیامبر]] {{متن قرآن|قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ * قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِينِي}}؛ | ||
# [[خداوند]] درباره بعضی از [[مشرکان]] و مدعیان [[توحید]] | # [[خداوند]] درباره بعضی از [[مشرکان]] و مدعیان [[توحید]] میفرماید: زمانی که سوار کشتی میشوند {{متن قرآن|فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ}} و یا گرفتار امواج طوفانی دریا میشوند {{متن قرآن|وَإِذَا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ}} با [[رجوع]] به [[فطرت]] [[خدا]] را خالصانه میخوانند {{متن قرآن|دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ}} و خواهان [[نجات]] از آن وضعیت هستند اما زمانی که [[خدا]] آنها را [[نجات]] میدهد {{متن قرآن|فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ}} بعضی از آنها در عمل پای‌بند به [[تعهد]] [[فطرت]] خویش میمانند و به راه [[اعتدال]] می‌روند {{متن قرآن|فَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ}} و برخی از آنها به [[شرک]] باز میگردند {{متن قرآن|إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ}}. | ||
==نقش [[پیامبر]] در [[ترویج]] به عمل== | ==نقش [[پیامبر]] در [[ترویج]] به عمل== | ||