پرش به محتوا

آب در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'نداری' به 'نداری'
جز (جایگزینی متن - 'نداری' به 'نداری')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*در [[حادثه کربلا]]، آب و عطش لازم و ملزوم یکدیگرند. کاروان [[امام حسین|اباعبد الله]]، کنار [[فرات]] فرود آمد، لکن [[سپاه]] [[ابن سعد]]، [[فرات]] را به محاصره گرفت و آب را به روی [[امام حسین]] و [[اهل بیت]] و اصحابش بست و میان [[امام]] و آب فاصله انداختند تا هم زودتر [[حسین]] را به [[تسلیم]] وادارند و هم از [[خاندان]] [[رسالت]] [[انتقام]] بگیرند. به [[نقل]] مورخان،از سه روز قبل از [[عاشورا]] با [[محاصره]] [[فرات]]، [[خیمه]] گاه [[امام]] در مضیقه بی آبی قرار گرفت و [[کودکان]] [[اهل بیت]] را با دیدن رودفرات، تاب [[تحمل]] عطش کمتر می‌شد منع آب از [[زنان]] و [[کودکان]] و افراد عادی (به‌ویژه غیرنظامیان)در همه [[ادیان]] و [[مذاهب]]، غیر قانونی و عملی غیر [[انسانی]] است، به‌ویژه در [[اسلام]]. [[سپاه]] [[اموی]] با [[بستن آب]] به روی [[یاران]] و [[فرزندان]] [[حسین]]، این کار خلاف [[شرع]] و مغایر با [[شرافت]] [[انسانی]] و [[جرم]] [[جنگی]] را مرتکب شدند و کسانی همچون [[مهاجرین]] [[اوس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[عبداالله بن حصین]] به این عمل [[مباهات]] می‌کردند و زخم زبان می‌زدند که: [[حسین]]! از این آب، درندگان و پرندگان می‌خورند ولی تو [[حق]] [[نداری]] از آن بچشی! مسأله آب، در ابعاد و صحنه‌های مختلف [[نهضت]] [[عاشورا]] مطرح است، از قبیل: [[فرات]] و نهر [[علقمه]]، مشک و [[عباس]]، [[کودکان]] و العطش، [[علی اصغر]] و تیر حرمله، سقایی و علمداری، سنگابخانه، آب خنک و [[سلام]] بر [[حسین]]، [[غسل زیارت]]، لب‌های [[تشنه]]، [[بستن آب]] در [[کربلا]]، مراسم طشت گذاری، [[مهریه]] [[فاطمه]]، برداشتن کام با آب [[فرات]]، [[سیراب کردن]] [[سپاه]] حر و... که در باره هر کدام می‌توانید به عنوان خاص آن در این [[فرهنگ]] مراجعه کنید. [[تشنگی]] [[کودکان]] و [[شهادت]] [[حسین]] با لب [[تشنه]] از فرازهای برجسته این حادثه است. وقتی [[امام سجاد]]{{ع}} نیز پیکر [[امام]] را [[دفن]] کرد، با انگشت روی [[قبر]] [[پدر]] نوشت {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ ابيطالِب، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشاناً}}. آب، رمز طلب و [[تشنگی]] و الگوی عطش‌های [[حیات]] بخش است و آنان که از آب هم استغنا و [[بی‌نیازی]] نشان می‌دهند و [[تشنگی]] را طالبند، به آب [[حیات]] و [[سیرابی]] [[جان]] می‌رسند<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۱.</ref>
*در [[حادثه کربلا]]، آب و عطش لازم و ملزوم یکدیگرند. کاروان [[امام حسین|اباعبد الله]]، کنار [[فرات]] فرود آمد، لکن [[سپاه]] [[ابن سعد]]، [[فرات]] را به محاصره گرفت و آب را به روی [[امام حسین]] و [[اهل بیت]] و اصحابش بست و میان [[امام]] و آب فاصله انداختند تا هم زودتر [[حسین]] را به [[تسلیم]] وادارند و هم از [[خاندان]] [[رسالت]] [[انتقام]] بگیرند. به [[نقل]] مورخان،از سه روز قبل از [[عاشورا]] با [[محاصره]] [[فرات]]، [[خیمه]] گاه [[امام]] در مضیقه بی آبی قرار گرفت و [[کودکان]] [[اهل بیت]] را با دیدن رودفرات، تاب [[تحمل]] عطش کمتر می‌شد منع آب از [[زنان]] و [[کودکان]] و افراد عادی (به‌ویژه غیرنظامیان)در همه [[ادیان]] و [[مذاهب]]، غیر قانونی و عملی غیر [[انسانی]] است، به‌ویژه در [[اسلام]]. [[سپاه]] [[اموی]] با [[بستن آب]] به روی [[یاران]] و [[فرزندان]] [[حسین]]، این کار خلاف [[شرع]] و مغایر با [[شرافت]] [[انسانی]] و [[جرم]] [[جنگی]] را مرتکب شدند و کسانی همچون [[مهاجرین]] [[اوس]]، [[عمرو بن حجاج]] و [[عبداالله بن حصین]] به این عمل [[مباهات]] می‌کردند و زخم زبان می‌زدند که: [[حسین]]! از این آب، درندگان و پرندگان می‌خورند ولی تو [[حق]] نداری از آن بچشی! مسأله آب، در ابعاد و صحنه‌های مختلف [[نهضت]] [[عاشورا]] مطرح است، از قبیل: [[فرات]] و نهر [[علقمه]]، مشک و [[عباس]]، [[کودکان]] و العطش، [[علی اصغر]] و تیر حرمله، سقایی و علمداری، سنگابخانه، آب خنک و [[سلام]] بر [[حسین]]، [[غسل زیارت]]، لب‌های [[تشنه]]، [[بستن آب]] در [[کربلا]]، مراسم طشت گذاری، [[مهریه]] [[فاطمه]]، برداشتن کام با آب [[فرات]]، [[سیراب کردن]] [[سپاه]] حر و... که در باره هر کدام می‌توانید به عنوان خاص آن در این [[فرهنگ]] مراجعه کنید. [[تشنگی]] [[کودکان]] و [[شهادت]] [[حسین]] با لب [[تشنه]] از فرازهای برجسته این حادثه است. وقتی [[امام سجاد]]{{ع}} نیز پیکر [[امام]] را [[دفن]] کرد، با انگشت روی [[قبر]] [[پدر]] نوشت {{متن حدیث|هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ ابيطالِب، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشاناً}}. آب، رمز طلب و [[تشنگی]] و الگوی عطش‌های [[حیات]] بخش است و آنان که از آب هم استغنا و [[بی‌نیازی]] نشان می‌دهند و [[تشنگی]] را طالبند، به آب [[حیات]] و [[سیرابی]] [[جان]] می‌رسند<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۲۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش