آیات مربوط به ظهور امام مهدی کدامند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#برقراری فرامین [[الهی]] در‌ سرتاسر‌ کره‌ خاکی‌

:::::#برقراری‌ آرامش‌ و [[امنیت]] کامل در روی [[زمین]] و از بین رفتن [[ترس]] و نگرانی و [[ناامنی]]. در [[تفسیر]] [[مجمع البیان]] ذیل این [[آیه]] از [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}}[[نقل]] شده که فرمود: {{متن حدیث| هُمْ وَ اللَّهِ شِيعَتُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يَفْعَلُ اللَّهُ ذَلِكَ بِهِمْ عَلَى يَدَيْ رَجُلٍ مِنَّا وَ هُوَ مَهْدِيُّ هَذِهِ الْأُمَّةِ}}: این‌ گروه به [[خدا]] قسم! همان [[پیروان]] ما هستند که [[خداوند]] به وسیله مردی‌ از‌ [[خاندان]] ما، این‌ موضوع را تحقق می‌بخشد و او [[مهدی این امت]] است.

::::::[[آیه]] دیگری که در [[شأن]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نازل شده است: {{متن قرآن|الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ}}<ref>«(همان) کسانی که اگر آنان را در زمین توانمندی دهیم نماز بر پا می‌دارند و زکات می‌پردازند و به کار شایسته فرمان می‌دهند و از کار ناپسند باز می‌دارند و پایان کارها با خداوند است» سوره حج، آیه ۴۱.</ref>. در حیاة‌ القلوب‌ در‌ ادامه توضیح آمده است ایضا ابن ماهیار از [[حضرت باقر]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که آیه‌ در [[شأن]] [[مهدی]] [[آل محمد]]{{ع}} و [[اصحاب]] او نازل شده است که‌ خدا‌ ایشان را [[پادشاهی]] می‌دهد‌ در‌ [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]] و دینم [[حق]] را به آنها ظاهر می‌گرداند و می‌میراند و زایل می‌گرداند به او و به [[اصحاب]] او بدعت‌های [[باطل]] را، چنان‌که‌ سفیهان و [[ظالمان]]، [[حق]] را می‌میراندند و چنان خواهند کرد که‌ اثری از [[ظلم و ستم]] نماند و امر خواهند کرد [[مردم]] را به نیکی‌ها و رفع خواهند نمود از [[بدی‌ها]] و مر [[خدا]] راست عاقبت‌ امور و همچنین در [[آیه]] دیگری چنین آمده است: {{متن قرآن|بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}}<ref>«برنهاده خداوند برای شما بهتر است اگر مؤمن باشید» سوره هود، آیه ۸۶.</ref>. در همان [[سند]] در ادامه [[تفسیر]] [[آیه]] آمده است: از [[حضرت]] [[امام محمد باقر]]{{ع}} منقول‌ است‌ که چون [[صاحب الامر]] ظاهر شود اول سخنی‌ که می‌گوید همین [[آیه]] است پس می‌گوید منم بقیة [[خدا]]، [[محبت خدا]] و [[خلیفه]] [[خدا]] بر شما. و هرکه به آن [[حضرت]] سلام‌ کند‌ خواهد‌ گفت: {{متن حدیث|السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ}}.

::::::در [[تفسیر]] [[علی بن ابراهیم]] از [[ابی الجارود]]، او از [[باقر]]{{ع}} در خصوص قول خدای عز و جل {{متن قرآن|قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا}}<ref>«بگو: مرا خبر دهید که اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام یا روز به سراغتان آید..». سوره یونس، آیه ۵۰.</ref> یعنی شب یا روز{{متن قرآن|مَاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ}}<ref>«(دیگر) گنهکاران از او چه چیزی را به شتاب می‌خواهند؟» سوره یونس، آیه ۵۰.</ref>. [[روایت]] نموده که آن [[حضرت]] فرمود مراد از [[عذاب]] در این [[آیه]] عذابی است که‌ در آخر‌ الزمان‌ به‌ [[فاسقان]] اهل [[قبله]] یعنی اهل [[اسلام]] نازل می‌شود در حالی‌ که می‌گویند [[عذاب]] بر ما نازل نخواهد شد.