پرش به محتوا

رجم: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه')
خط ۱۴: خط ۱۴:
در داستان [[ابراهیم]]، [[شعیب]]، [[موسی]]، [[اصحاب کهف]]، و [[اصحاب]] القریه در [[سوره یس]]، اشاره می‌کند که چگونه [[مخالفان]] آنان تهدید به سنگسار کردن آنان کرده‌اند، و رجم روشی برای ترساندن دیگران و مجازات شخص بوده است و در [[قرآن]] مجازات‌های سخت‌گیرانه‌ای در باره مجازات [[محارب]] و زانی وضع کرده، و [[حکم]] رجم در [[یهودیت]]، [[خاصه]] در [[تورات]]، آمده؛ اما حکمی در [[تأیید]] [[رجم]] به عنوان مجازات نیامده و آنچه [[نقل]] شده منقول از [[سنت]] و [[حدیث]] و در کتاب‌های [[فقهی]] است؛ اهمیت این نگفتن و نیاوردن، کمتر از آوردن [[احکام]] دیگر نیست، زیرا [[سکوت]] و [[تشریع]] نکردن با همه تداول و عملی بودن، بسیار معنادار است. همان گونه که گفتن‌های [[قرآن]] معنادار است، نگفتن‌های [[قرآن]] هم معنادار است. از سویی برخی از [[شرایع]] [[یهودیت]] در [[قرآن]] مورد [[تأیید]] قرار گرفته و برخی از [[احکام]] [[تورات]]، به درست یا نادرست، حکمی [[اسلامی]] انگاشته شده است.[[تورات]] به صراحت برای چند [[جرم]] مجازات سنگسار را مقرر کرده که در [[اسلام]] قطعا نیامده است، مانند: [[قربانی]] برای [[خدایان]] غیر (لاویان ۲۰:۲)، جادوگری (لاویان ۲۰:۲۷)، [[کفرگویی]] (لاویان ۲۴:۱۶)، بی‌حرمتی به روز [[شنبه]] (اعداد ۱۵:۳۵)، [[بت‌پرستی]] (تثنیه ۱۷۱۰:۵-۱۳:۹) مجازات پسر [[سرکش]] و [[فتنه‌انگیز]] (تثنیه ۲۱:۲۱)، [[زنا]] با دختر نامزددار (تثنیه ۲۱ ۲۲:۲۴). [[کتاب مقدس]] [[یهودی]] اجرای این مجازات را نیز گزارش کرده است: (لاویان ۲۴:۲۳؛ اعداد ۱۵:۳۶؛ اول [[پادشاهان]] ۲۱:۱۳؛ دوم تواریخ ۲۴:۲۱). چنان‌که از تلمود، گنجینه [[شریعت]] شفاهی [[یهودی]] که در نزد [[یهودیان]] اعتباری همپایه [[تورات]] مکتوب دارد، بر می‌آید سنگسار شدیدترین نوع مجازات اعدام است که برای هجده [[جرم]] در نظر گرفته شده است. نحوه اجرای این مجازات و شرایط آنها به تفصیل در تلمود مورد بحث [[عالمان]] [[یهودی]] واقع شده است. (رک: [[حسین]] سلیمانی، [[عدالت کیفری]] در [[آیین یهود]]، ص ۲۸۶-۲۸۵). به این [[دلیل]] ما نیاوردن [[حکم]] رجم و موضع [[پیامبر]] در باره رجم [[گناه‌کار]] را مدخلی قرار دادیم تا نشان داده شود که [[حکم]] رجم برای زانی در [[قرآن]] نیامده و این کلمه در [[ارتباط]] با [[پیامبر]] ناظر به امور دیگر است.
در داستان [[ابراهیم]]، [[شعیب]]، [[موسی]]، [[اصحاب کهف]]، و [[اصحاب]] القریه در [[سوره یس]]، اشاره می‌کند که چگونه [[مخالفان]] آنان تهدید به سنگسار کردن آنان کرده‌اند، و رجم روشی برای ترساندن دیگران و مجازات شخص بوده است و در [[قرآن]] مجازات‌های سخت‌گیرانه‌ای در باره مجازات [[محارب]] و زانی وضع کرده، و [[حکم]] رجم در [[یهودیت]]، [[خاصه]] در [[تورات]]، آمده؛ اما حکمی در [[تأیید]] [[رجم]] به عنوان مجازات نیامده و آنچه [[نقل]] شده منقول از [[سنت]] و [[حدیث]] و در کتاب‌های [[فقهی]] است؛ اهمیت این نگفتن و نیاوردن، کمتر از آوردن [[احکام]] دیگر نیست، زیرا [[سکوت]] و [[تشریع]] نکردن با همه تداول و عملی بودن، بسیار معنادار است. همان گونه که گفتن‌های [[قرآن]] معنادار است، نگفتن‌های [[قرآن]] هم معنادار است. از سویی برخی از [[شرایع]] [[یهودیت]] در [[قرآن]] مورد [[تأیید]] قرار گرفته و برخی از [[احکام]] [[تورات]]، به درست یا نادرست، حکمی [[اسلامی]] انگاشته شده است.[[تورات]] به صراحت برای چند [[جرم]] مجازات سنگسار را مقرر کرده که در [[اسلام]] قطعا نیامده است، مانند: [[قربانی]] برای [[خدایان]] غیر (لاویان ۲۰:۲)، جادوگری (لاویان ۲۰:۲۷)، [[کفرگویی]] (لاویان ۲۴:۱۶)، بی‌حرمتی به روز [[شنبه]] (اعداد ۱۵:۳۵)، [[بت‌پرستی]] (تثنیه ۱۷۱۰:۵-۱۳:۹) مجازات پسر [[سرکش]] و [[فتنه‌انگیز]] (تثنیه ۲۱:۲۱)، [[زنا]] با دختر نامزددار (تثنیه ۲۱ ۲۲:۲۴). [[کتاب مقدس]] [[یهودی]] اجرای این مجازات را نیز گزارش کرده است: (لاویان ۲۴:۲۳؛ اعداد ۱۵:۳۶؛ اول [[پادشاهان]] ۲۱:۱۳؛ دوم تواریخ ۲۴:۲۱). چنان‌که از تلمود، گنجینه [[شریعت]] شفاهی [[یهودی]] که در نزد [[یهودیان]] اعتباری همپایه [[تورات]] مکتوب دارد، بر می‌آید سنگسار شدیدترین نوع مجازات اعدام است که برای هجده [[جرم]] در نظر گرفته شده است. نحوه اجرای این مجازات و شرایط آنها به تفصیل در تلمود مورد بحث [[عالمان]] [[یهودی]] واقع شده است. (رک: [[حسین]] سلیمانی، [[عدالت کیفری]] در [[آیین یهود]]، ص ۲۸۶-۲۸۵). به این [[دلیل]] ما نیاوردن [[حکم]] رجم و موضع [[پیامبر]] در باره رجم [[گناه‌کار]] را مدخلی قرار دادیم تا نشان داده شود که [[حکم]] رجم برای زانی در [[قرآن]] نیامده و این کلمه در [[ارتباط]] با [[پیامبر]] ناظر به امور دیگر است.


از سوی دیگر مواردی که از تهدید به سنگسار در میان [[اقوام]] پیشین نسبت به [[پیامبران]] و فرستادگان [[الهی]] را [[نقل]] می‌کند، بدین جهت است تا به [[پیامبر]] [[تسلی]] دهد که اذیت و [[آزار]] و تهدید به رجم سابقه داشته و خطاب به آن [[حضرت]] است که ای [[پیامبر]] تو نگران آن نباش.[[شاهد]] این معنا پس از [[نقل]] این تهدید: {{متن قرآن|قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«گفتند: ما به شما فال بد می‌زنیم، اگر دست نکشید، سنگسارتان خواهیم کرد و از ما به شما عذابی دردناک خواهد رسید» سوره یس، آیه ۱۸.</ref> و سخنان آن [[پیامبران]]، نتیجه‌گیری می‌شود: {{متن قرآن|يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ}}<ref>«دریغا بر آن بندگان! هیچ فرستاده‌ای نزدشان نمی‌آمد مگر که او را ریشخند می‌کردند» سوره یس، آیه ۳۰.</ref> * {{متن قرآن|أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ}}<ref>«آیا ندیده‌اند چه بسیار نسل‌ها را پیش از ایشان نابود کردیم که آنان به سویشان باز نمی‌گردند؟» سوره یس، آیه ۳۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۶۱۶.</ref>.
از سوی دیگر مواردی که از تهدید به سنگسار در میان [[اقوام]] پیشین نسبت به [[پیامبران]] و فرستادگان [[الهی]] را [[نقل]] می‌کند، بدین جهت است تا به [[پیامبر]] [[تسلی]] دهد که اذیت و [[آزار]] و تهدید به رجم سابقه داشته و خطاب به آن [[حضرت]] است که ای [[پیامبر]] تو نگران آن نباش.[[شاهد]] این معنا پس از [[نقل]] این تهدید: {{متن قرآن|قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ}}<ref>«گفتند: ما به شما فال بد می‌زنیم، اگر دست نکشید، سنگسارتان خواهیم کرد و از ما به شما عذابی دردناک خواهد رسید» سوره یس، آیه ۱۸.</ref> و سخنان آن [[پیامبران]]، نتیجه‌گیری می‌شود: {{متن قرآن|يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ}}<ref>«دریغا بر آن بندگان! هیچ فرستاده‌ای نزدشان نمی‌آمد مگر که او را ریشخند می‌کردند» سوره یس، آیه ۳۰.</ref> * {{متن قرآن|أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ}}<ref>«آیا ندیده‌اند چه بسیار نسل‌ها را پیش از ایشان نابود کردیم که آنان به سویشان باز نمی‌گردند؟» سوره یس، آیه ۳۱.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۶۱۶.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش