عبادت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خدا]] به [[پیامبر]] میگوید بگو: “آیا جز [[خدا]] چیزی را می‌پرستید، {{متن قرآن|قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ}} که مالک هیچ سود و زیانی برای شما نیست‌؟! {{متن قرآن|مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا}} در حالی که تنها [[خدا]]، شنوا و داناست”. {{متن قرآن|وَاللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ}} اگر [[پرستش]] مخلوقی جایز باشد، باید [[بت‌پرستی]] نیز مجاز شمرده شود؛ زیرا هر دو در [[مخلوق بودن]] و مالک نبودنِ نفع و ضرر مساوی هستند و یکی از ریشه‌های [[پرستش]]، رفع [[نیاز]] و جلب [[منفعت]] و دفع ضرر است و [[انسان]] را به [[عقل]] و [[وجدان]] خویش [[رجوع]] می‌دهد، تا با [[تفکّر]] بفهمد که [[عبادت غیر خدا]] روا نیست؛ زیرا سودی به حال [[انسان]] ندارد و ضرری را از او دفع نمی‌کند؛

#استمرار [[عبادت]] ([[رکوع]] و [[سجود]]) [[پیامبر]] و [[اصحاب]] او باعث برخورداری از [[فضل الهی]]: {{متن قرآن|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ... تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا}}؛

==منابع==