پرش به محتوا

پیام: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۱ اوت ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه'
جز (جایگزینی متن - 'سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، [[فرهنگ‌نامه' به 'سعیدیان‌فر و ایازی، [[فرهنگ‌نامه')
خط ۲۰: خط ۲۰:
#{{متن قرآن|فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ}}<ref>«و از خداوند فرمان برید و از پیامبر فرمانبرداری کنید پس اگر پشت کنید بر عهده پیامبر ما، تنها پیام‌رسانی آشکار است» سوره تغابن، آیه ۱۲.</ref>
#{{متن قرآن|فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ}}<ref>«و از خداوند فرمان برید و از پیامبر فرمانبرداری کنید پس اگر پشت کنید بر عهده پیامبر ما، تنها پیام‌رسانی آشکار است» سوره تغابن، آیه ۱۲.</ref>
==نکات==
==نکات==
[[آیات]] [[ابلاغ]] [[مردم]] را متوجه این نکته می‌کند که [[پیامبر]] در امر [[دعوت]]، فقط پیام رسان از طرف [[خداوند]] است و از خودش چیزی نیاورده است؛ اسطوره نیست، و [[سحر]]، و [[جادو]] هم نمی‌کند، فقط سفیر [[خداوند]] است و در راه ارسال پیام [[تحمل]] هر [[سختی]] را می‌کند، و پیام او روشن و [[آشکار]] است و قاعدتا باید پیام رسان و سفیر همان گونه که در عرف [[دنیا]] است، [[مصونیت]] داشته باشد. ولی [[مخالفان]] با این همه تأکید [[قرآن]] برپیام رسان بودن [[پیامبر]] در مقابل او و یارانش آن چه توانستند انجام دادند و [[قرآن]] به [[پیامبر]] می‌گوید: تو پیام را برسان و اگر توجه نکردند نگران مباش که حساب آنها با ماست و روزی به آن رسیدگی خواهیم نمود: {{متن قرآن|فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ}}<ref>«و اگر ما برخی از چیزهایی را که به آنان وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم و یا جان تو را بستانیم؛ بر تو تنها پیام رسانی و بر ما حسابرسی است» سوره رعد، آیه ۴۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۵۲.</ref>.
[[آیات]] [[ابلاغ]] [[مردم]] را متوجه این نکته می‌کند که [[پیامبر]] در امر [[دعوت]]، فقط پیام رسان از طرف [[خداوند]] است و از خودش چیزی نیاورده است؛ اسطوره نیست، و [[سحر]]، و [[جادو]] هم نمی‌کند، فقط سفیر [[خداوند]] است و در راه ارسال پیام [[تحمل]] هر [[سختی]] را می‌کند، و پیام او روشن و [[آشکار]] است و قاعدتا باید پیام رسان و سفیر همان گونه که در عرف [[دنیا]] است، [[مصونیت]] داشته باشد. ولی [[مخالفان]] با این همه تأکید [[قرآن]] برپیام رسان بودن [[پیامبر]] در مقابل او و یارانش آن چه توانستند انجام دادند و [[قرآن]] به [[پیامبر]] می‌گوید: تو پیام را برسان و اگر توجه نکردند نگران مباش که حساب آنها با ماست و روزی به آن رسیدگی خواهیم نمود: {{متن قرآن|فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ}}<ref>«و اگر ما برخی از چیزهایی را که به آنان وعده می‌دهیم به تو نشان دهیم و یا جان تو را بستانیم؛ بر تو تنها پیام رسانی و بر ما حسابرسی است» سوره رعد، آیه ۴۰.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۲۵۲.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۲۷: خط ۲۷:


==منابع==
==منابع==
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر، محمد جعفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]


==پانویس==
==پانویس==
۲۱۷٬۶۸۰

ویرایش