راههای شناخت امام مهدی: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
*عمده راههایی که در [[شناخت امام]] میتوان از آن استفاده کرد، سه راه است: | *عمده راههایی که در [[شناخت امام]] میتوان از آن استفاده کرد، سه راه است: | ||
#'''[[نص]]:''' یعنی، [[تعیین]] و تصریح [[پیغمبر]]{{صل}} که مفادش خبر دادن از [[نصب الهی]] و یا [[نصب امام]] به [[امر الهی]] است. در نوع اول [[نصب]] بدون واسطه انجام شده و فعل [[الهی]] است و [[نص]] [[پیغمبر]]{{صل}}، مثل خبر دادن از آن است. در نوع دوم فعل [[الهی]]، با واسطه [[پیغمبر]]{{صل}} است که به امر [[خدا]] انجام میشود و استناد آن به او، مانند استناد [[افعال]] [[ملائکه]] به [[خداوند]] است. | #'''[[نص]]:''' یعنی، [[تعیین]] و تصریح [[پیغمبر]]{{صل}} که مفادش خبر دادن از [[نصب الهی]] و یا [[نصب امام]] به [[امر الهی]] است. در نوع اول [[نصب]] بدون واسطه انجام شده و فعل [[الهی]] است و [[نص]] [[پیغمبر]]{{صل}}، مثل خبر دادن از آن است. در نوع دوم فعل [[الهی]]، با واسطه [[پیغمبر]]{{صل}} است که به امر [[خدا]] انجام میشود و استناد آن به او، مانند استناد [[افعال]] [[ملائکه]] به [[خداوند]] است. | ||
#''' | #'''[[کرامت]]:''' [[ظهور]] [[کرامت]] به دست کسی که مدعی [[امامت]] باشد، [[دلیل]] بر [[صدق]] ادعای او است و به بیان برخی از بزرگان، [[دلیل]] بر [[نص]] و [[نصب]] او از جانب [[خداوند]] است. در این مسأله دو دیدگاه هست: یکی اینکه [[کرامت]] مستقلا [[دلیل]] بر [[امامت]] است و دیگری اینکه [[دلیل]] اصلی، [[نصب]] و [[نص]] [[پیغمبر]]{{صل}} یا [[امام]] سابق است و [[کرامت]]، [[دلیل]] بر [[نصب]] است. اگر [[نص]] مفقود باشد و [[کرامت]] باشد، [[کرامت]]، دلالت میکند که [[نص]] بر صاحب [[کرامت]] بوده و به دست ما نرسیده است. | ||
#'''[[سیره]] عملی:''' [[اخلاق]] و [[رفتار]]، وضع [[زندگی]] و [[علم]] و [[دانش]] یکی از [[راههای شناخت امام]]، برای کسانی است که اهلیت تشخیص را داشته باشند و بتوانند از [[اخلاق]]، [[سلوک]]، گفتار و برخوردهای گوناگون، صاحب این [[مقام]] را بشناسند<ref>ر.ک: [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف الله]]، پیرامون معرفت امام{{ع}}، صص ۷۷- ۷۸.</ref>. | #'''[[سیره]] عملی:''' [[اخلاق]] و [[رفتار]]، وضع [[زندگی]] و [[علم]] و [[دانش]] یکی از [[راههای شناخت امام]]، برای کسانی است که اهلیت تشخیص را داشته باشند و بتوانند از [[اخلاق]]، [[سلوک]]، گفتار و برخوردهای گوناگون، صاحب این [[مقام]] را بشناسند<ref>ر.ک: [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی گلپایگانی، لطف الله]]، پیرامون معرفت امام{{ع}}، صص ۷۷- ۷۸.</ref>. | ||
*امروزه با توجه به انبوه [[روایات معتبر]]، راه برای [[شناخت امام زمان]]{{ع}} باز است. هشتمین پیشوای [[شیعیان]] [[امام]] [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|اَلْإِمَامُ أَمِينُ اَللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلاَدِهِ وَ اَلدَّاعِي إِلَى اَللَّهِ وَ اَلذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اَللَّهِ اَلْإِمَامُ اَلْمُطَهَّرُ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ اَلْمُبَرَّأُ عَنِ اَلْعُيُوبِ اَلْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ اَلْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ اَلدِّينِ وَ عِزُّ اَلْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ اَلْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ اَلْكَافِرِينَ اَلْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لاَ يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لاَ يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لاَ يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لاَ لَهُ مِثْلٌ وَ لاَ نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لاَ اِكْتِسَابٍ بَلِ اِخْتِصَاصٌ مِنَ اَلْمُفْضِلِ اَلْوَهَّابِ}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۰۱.</ref>؛ "[[امام]] [[امانت]] دار [[الهی]] در میان خلقش، [[حجت]] او بر بندگانش، [[خلیفه]] او در سرزمینهایش، دعوتکننده به سوی [[خدا]] و [[دفاع]] کننده از [[حقوق]] [[واجب]] او بر [[بندگان]] است. [[امام]] [[پاک]] از [[گناه]] و به دور از [[عیبها]] است. [[دانشها]] به او اختصاص دارد و او به [[بردباری]] شناخته میشود. [[امام]] نظامدهنده به [[دین]] و باعث سربلندی [[مسلمانان]] و [[خشم]] [[منافقان]] و از بین رفتن [[کافران]] است. [[امام]] یگانه روزگار خویش است. هیچکس در [[مقام]]، به [[منزلت]] او نزدیک نمیشود و هیچ دانشمندی با او [[برابری]] نمیکند و [[جایگزینی]] برای او پیدا نمیشود و شبیه و مانند ندارد. همه [[فضیلتها]] مخصوص او است، بدون آنکه آنها را [[طلب]] کرده باشد. این امتیازی از طرف [[فضل]] کننده بسیار [[بخشنده]]، برای [[امام]] است..."<ref>این روایت مفصل است که علاقهمندان میتوانند به متن کامل آن مراجعه میکنند.</ref>. | *امروزه با توجه به انبوه [[روایات معتبر]]، راه برای [[شناخت امام زمان]]{{ع}} باز است. هشتمین پیشوای [[شیعیان]] [[امام]] [[علی بن موسی الرضا]]{{ع}} میفرماید: {{متن حدیث|اَلْإِمَامُ أَمِينُ اَللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى عِبَادِهِ وَ خَلِيفَتُهُ فِي بِلاَدِهِ وَ اَلدَّاعِي إِلَى اَللَّهِ وَ اَلذَّابُّ عَنْ حُرَمِ اَللَّهِ اَلْإِمَامُ اَلْمُطَهَّرُ مِنَ اَلذُّنُوبِ وَ اَلْمُبَرَّأُ عَنِ اَلْعُيُوبِ اَلْمَخْصُوصُ بِالْعِلْمِ اَلْمَوْسُومُ بِالْحِلْمِ نِظَامُ اَلدِّينِ وَ عِزُّ اَلْمُسْلِمِينَ وَ غَيْظُ اَلْمُنَافِقِينَ وَ بَوَارُ اَلْكَافِرِينَ اَلْإِمَامُ وَاحِدُ دَهْرِهِ لاَ يُدَانِيهِ أَحَدٌ وَ لاَ يُعَادِلُهُ عَالِمٌ وَ لاَ يُوجَدُ مِنْهُ بَدَلٌ وَ لاَ لَهُ مِثْلٌ وَ لاَ نَظِيرٌ مَخْصُوصٌ بِالْفَضْلِ كُلِّهِ مِنْ غَيْرِ طَلَبٍ مِنْهُ لَهُ وَ لاَ اِكْتِسَابٍ بَلِ اِخْتِصَاصٌ مِنَ اَلْمُفْضِلِ اَلْوَهَّابِ}}<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۰۱.</ref>؛ "[[امام]] [[امانت]] دار [[الهی]] در میان خلقش، [[حجت]] او بر بندگانش، [[خلیفه]] او در سرزمینهایش، دعوتکننده به سوی [[خدا]] و [[دفاع]] کننده از [[حقوق]] [[واجب]] او بر [[بندگان]] است. [[امام]] [[پاک]] از [[گناه]] و به دور از [[عیبها]] است. [[دانشها]] به او اختصاص دارد و او به [[بردباری]] شناخته میشود. [[امام]] نظامدهنده به [[دین]] و باعث سربلندی [[مسلمانان]] و [[خشم]] [[منافقان]] و از بین رفتن [[کافران]] است. [[امام]] یگانه روزگار خویش است. هیچکس در [[مقام]]، به [[منزلت]] او نزدیک نمیشود و هیچ دانشمندی با او [[برابری]] نمیکند و [[جایگزینی]] برای او پیدا نمیشود و شبیه و مانند ندارد. همه [[فضیلتها]] مخصوص او است، بدون آنکه آنها را [[طلب]] کرده باشد. این امتیازی از طرف [[فضل]] کننده بسیار [[بخشنده]]، برای [[امام]] است..."<ref>این روایت مفصل است که علاقهمندان میتوانند به متن کامل آن مراجعه میکنند.</ref>. |