آخر الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'وسیله' به 'وسیله') |
||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
==[[آخر الزمان]] در [[قرآن]] == | ==[[آخر الزمان]] در [[قرآن]] == | ||
{{همچنین ببینید|آخر الزمان در قرآن}} | {{همچنین ببینید|آخر الزمان در قرآن}} | ||
*واژه "[[آخر الزمان]]" در [[قرآن]] به کار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از [[آیات]] قابل استفاده است. [[قرآن]] به طور کلی، جهانیان را به دو بخش {{متن قرآن|الأَوَّلِینَ }}<ref> پیشینیان؛ سوره واقعه، آیه ۱۳.</ref> و {{متن قرآن|الآخِرِينَ}}<ref> پسینیان؛ سوره واقعه، آیه ۳۹.</ref>، {{متن قرآن|الْمُسْتَأْخِرِينَ }}<ref> پیشینیان؛ سوره حجر، آیه ۲۴.</ref>افزون بر آن، آیاتی در [[قرآن]] از میراث‌بری [[زمین]] به | *واژه "[[آخر الزمان]]" در [[قرآن]] به کار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از [[آیات]] قابل استفاده است. [[قرآن]] به طور کلی، جهانیان را به دو بخش {{متن قرآن|الأَوَّلِینَ }}<ref> پیشینیان؛ سوره واقعه، آیه ۱۳.</ref> و {{متن قرآن|الآخِرِينَ}}<ref> پسینیان؛ سوره واقعه، آیه ۳۹.</ref>، {{متن قرآن|الْمُسْتَأْخِرِينَ }}<ref> پیشینیان؛ سوره حجر، آیه ۲۴.</ref>افزون بر آن، آیاتی در [[قرآن]] از میراث‌بری [[زمین]] به وسیله [[صالحان]] و [[مستضعفان]]، [[پیروزی]] نهایی [[حق]] بر [[باطل]] و گسترش [[اسلام]] در سرتاسر [[جهان]] [[سخن]] می‌گوید که پس از وقوع [[بلاها]] و فتنه‌های بسیار محقق می‌شود. | ||
*{{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref> موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است؛ سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>؛ | *{{متن قرآن|قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اسْتَعِينُوا بِاللَّهِ وَاصْبِرُواْ إِنَّ الأَرْضَ لِلَّهِ يُورِثُهَا مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ }}<ref> موسی به قوم خود گفت: از خداوند یاری بخواهید و شکیبا باشید، بی‌گمان زمین از آن خداوند است، به هر کس از بندگان خویش که بخواهد به میراث می‌دهد و سرانجام (نیکو) از آن پرهیزگاران است؛ سوره اعراف، آیه ۱۲۸.</ref>؛ | ||
*{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref> خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه ۵۵.</ref>؛ | *{{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref> خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر می‌گرداند؛ (آنان) مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نمی‌گردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه ۵۵.</ref>؛ | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
==[[آخر الزمان]] در آیین‌های دیگر == | ==[[آخر الزمان]] در آیین‌های دیگر == | ||
{{همچنین ببینید|موعودباوری}} | {{همچنین ببینید|موعودباوری}} | ||
* در [[ادیان ابراهیمی]]، بیش از [[آیین‌ها]] و مکاتب دیگر بر [[دوره طلایی بشر]] در [[پایان تاریخ]]، تأکید شده است. در [[عهد عتیق]]، برقراری [[سعادت]] و [[عدالت]] در سرتاسر [[جهان]] [[پیش‌بینی]] شده که به | * در [[ادیان ابراهیمی]]، بیش از [[آیین‌ها]] و مکاتب دیگر بر [[دوره طلایی بشر]] در [[پایان تاریخ]]، تأکید شده است. در [[عهد عتیق]]، برقراری [[سعادت]] و [[عدالت]] در سرتاسر [[جهان]] [[پیش‌بینی]] شده که به وسیله "[[مشیح]]" محقّق می‌شود<ref>کتاب مقدس، اشعیاء ۱۱ و ۱۲، یوئیل ۳ و ۴، زکریا ۹، دانیال ۲: ۴۴، و۷: ۱۳ و ۲۷.</ref> در [[عهد]] [[جدید]] نیز به این مطلب پرداخته شده <ref>کتاب مقدس، متی ۲۴: ۱۵ ـ ۴۴، و‌رسل ۲: ۱۷ ـ ۲۱.</ref> و [[مکاشفه]] [[یوحنا]] به طور کامل به حوادث ناگوار [[آخر الزمان]]، اختصاص یافته و در پایان آن، به [[برقراری صلح]] و [[آرامش]] [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] [[مؤمنان]] اشاره شده است <ref>کتاب مقدس، مکاشفه یوحنا ۴ ـ ۲۲؛ نجات بخشی در ادیان، ص۱۱۳ و ۱۳۳.</ref><ref>[http://maarefquran.com/maarefLibrary/templates/farsi/dmaarefbooks/Books/1/10.htm [[علی معموری|معموری، علی]]، دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴]</ref>. | ||
*در ميان [[مسيحيان]] از دورانى سخن گفته مى‌شود كه در آن بازگشت [[حضرت عيسى]]{{ع}} روى خواهد داد. [[رجعت مسيح]] در كتاب [[مقدس]] بيش از سيصد بار ذكر شده است و چندين باب كامل به اين موضوع اختصاص دارد. <ref>انجيل متى۲۴ و ۲۵، انجيل مرقس ۱۳، انجيل لوقا ۲۱</ref>. حتى بعضى ادعا كرده‌اند كه درك صحيح [[رجعت مسيح]]، كليد كتاب [[مقدس]] است <ref>الاهيات مسيحى، ص ۳۲۷</ref>. طبق عقيده ايشان، مسيح دوباره در [[آخر الزمان]] مى‌آيد و برنامه [[نجات]] را كامل خواهد كرد <ref>يوحنا ۴:۴۲ عبرانيان ۹:۲۸</ref> آنان بر اين باورند كه در [[بازگشت مسيح]]، [[جهان]] روى [[سعادت]] را خواهد ديد و [[جهان]] پس از [[ظهور]] آن [[منجى]] در [[صلح]] و صفاى كامل به سر خواهد برد <ref>اشعيا۲:۷</ref>. و [[جنگ]] و [[خون]] ريزى از [[جهان]] رخت برمى‌بندد و امتى بر امتى شمشير نخواهد كشيد <ref>اشعيا۲:۴</ref>. در [[فرهنگ]] مسيحى و كتاب [[مقدس]] [[اعتقاد]] [[غلبه]] [[حق]] بر [[باطل]] در اين دوران روشن است <ref>يوحنا۴: ۴۲</ref> و از ديدگاه ايشان منجى كل، [[مسيح]] مى‌باشد. <ref>اشعيا۲:۷ مرقس۹:۱۱ـ ۱۳</ref> و اوست كه پايان [[جهان]] را بسيار نزديك مى‌ديد و [[مردمان]] را به [[توبه]] و بازگشت به سوى [[خدا]] [[دعوت]] مى‌كرد و مى‌گفت تنها كسانى بخشوده و [[رستگار]] خواهند شد كه پيش از رسيدن آن روز، خود را از [[گناه]] شسته و شايسته برخوردارى از [[رحمت]] الهى باشند<ref>مرقس۱:۱۴ـ ۱۵، متى ۳:۲و۶</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23021/1/2 [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، دانشنامه کلام اسلامی، ج ۱، ص ۲]</ref>. | *در ميان [[مسيحيان]] از دورانى سخن گفته مى‌شود كه در آن بازگشت [[حضرت عيسى]]{{ع}} روى خواهد داد. [[رجعت مسيح]] در كتاب [[مقدس]] بيش از سيصد بار ذكر شده است و چندين باب كامل به اين موضوع اختصاص دارد. <ref>انجيل متى۲۴ و ۲۵، انجيل مرقس ۱۳، انجيل لوقا ۲۱</ref>. حتى بعضى ادعا كرده‌اند كه درك صحيح [[رجعت مسيح]]، كليد كتاب [[مقدس]] است <ref>الاهيات مسيحى، ص ۳۲۷</ref>. طبق عقيده ايشان، مسيح دوباره در [[آخر الزمان]] مى‌آيد و برنامه [[نجات]] را كامل خواهد كرد <ref>يوحنا ۴:۴۲ عبرانيان ۹:۲۸</ref> آنان بر اين باورند كه در [[بازگشت مسيح]]، [[جهان]] روى [[سعادت]] را خواهد ديد و [[جهان]] پس از [[ظهور]] آن [[منجى]] در [[صلح]] و صفاى كامل به سر خواهد برد <ref>اشعيا۲:۷</ref>. و [[جنگ]] و [[خون]] ريزى از [[جهان]] رخت برمى‌بندد و امتى بر امتى شمشير نخواهد كشيد <ref>اشعيا۲:۴</ref>. در [[فرهنگ]] مسيحى و كتاب [[مقدس]] [[اعتقاد]] [[غلبه]] [[حق]] بر [[باطل]] در اين دوران روشن است <ref>يوحنا۴: ۴۲</ref> و از ديدگاه ايشان منجى كل، [[مسيح]] مى‌باشد. <ref>اشعيا۲:۷ مرقس۹:۱۱ـ ۱۳</ref> و اوست كه پايان [[جهان]] را بسيار نزديك مى‌ديد و [[مردمان]] را به [[توبه]] و بازگشت به سوى [[خدا]] [[دعوت]] مى‌كرد و مى‌گفت تنها كسانى بخشوده و [[رستگار]] خواهند شد كه پيش از رسيدن آن روز، خود را از [[گناه]] شسته و شايسته برخوردارى از [[رحمت]] الهى باشند<ref>مرقس۱:۱۴ـ ۱۵، متى ۳:۲و۶</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23021/1/2 [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، دانشنامه کلام اسلامی، ج ۱، ص ۲]</ref>. | ||
*در دين [[يهود]] هم بارها به روزهاى آخر يا روز [[خداوند]] "يوم يهوه" اشاره شده كه دورانى است كه در آن [[عظمت]] ملى يهود به آخرين حدّ اعتلاى خود خواهد رسيد و [[گناه]] كاران نابود خواهند شد <ref>عاموس۵:۱۸ـ ۲۰، ۲:۱۲ـ ۱۷</ref>) و پادشاهى از [[نسل]] يسى "[[پدر]] [[داود]]" كه [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار گرفته و حكيم و [[خداترس]] است، [[ظهور]] خواهد كرد و [[جهان]] را از [[عدل]] و خير و بركت، پُر خواهد نمود؛ چنان كه گرگ با برّه سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابيد <ref>عاموس۱۱: ۱ـ۸؛ هوشع۲:۲۰ـ ۲۵؛ ميكاه۵:۲ـ۶؛ ارميا ۲۳:۵ـ۶؛ حزقيال ۱۱:۱۷ـ۲۰، ملاكى۳:۱ـ۶ و ۴4:۵</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23021/1/2 [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، دانشنامه کلام اسلامی، ج ۱، ص ۲]</ref>. | *در دين [[يهود]] هم بارها به روزهاى آخر يا روز [[خداوند]] "يوم يهوه" اشاره شده كه دورانى است كه در آن [[عظمت]] ملى يهود به آخرين حدّ اعتلاى خود خواهد رسيد و [[گناه]] كاران نابود خواهند شد <ref>عاموس۵:۱۸ـ ۲۰، ۲:۱۲ـ ۱۷</ref>) و پادشاهى از [[نسل]] يسى "[[پدر]] [[داود]]" كه [[روح]] [[خداوند]] بر او قرار گرفته و حكيم و [[خداترس]] است، [[ظهور]] خواهد كرد و [[جهان]] را از [[عدل]] و خير و بركت، پُر خواهد نمود؛ چنان كه گرگ با برّه سكونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابيد <ref>عاموس۱۱: ۱ـ۸؛ هوشع۲:۲۰ـ ۲۵؛ ميكاه۵:۲ـ۶؛ ارميا ۲۳:۵ـ۶؛ حزقيال ۱۱:۱۷ـ۲۰، ملاكى۳:۱ـ۶ و ۴4:۵</ref><ref>[http://lib.eshia.ir/23021/1/2 [[محمد جواد اصغری|اصغری، محمد جواد]]، دانشنامه کلام اسلامی، ج ۱، ص ۲]</ref>. | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
*"[[آخرالزمان]]" اصطلاحی است در [[فرهنگ]] [[ادیان]] بزرگ [[دنیا]]، به‌معنای آخرین دوران [[حیات]] [[بشر]] و قبل از [[برپایی قیامت]]. در [[فرهنگ]] [[اسلامی]]، [[آخرالزمان]]، هم دوران [[نبوت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}}، تا وقوع [[قیامت]] را شامل می‌شود و هم [[دوران غیبت]] و [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} را. در دوران معاصر، عده‌ای از [[مفسران]] و متفکران [[مسلمان]] از قبیل: مرحوم [[علامه طباطبایی]]، استاد [[شهید مرتضی مطهری]]، [[سید]] [[قطب]]، [[محمد رشید رضا]]، [[شهید]] [[سید محمد باقر صدر]] و... با اتکا به آیاتی از [[قرآن کریم]] ([[اعراف]]: ۱۳۸، [[انبیاء]]: ۱۰۵، صافات: ۱۷۱ و ۱۷۲) [[استخلاف]] [[انسان]] در [[زمین]]، [[فرمانروا]] شدن [[نیکوکاران]] [[زمین]] ([[وراثت]] [[صالحان]]) و [[پیروزی]] [[حق]] بر [[باطل]] را به رغم جولان دائمی [[باطل]]، به عنوان [[سرنوشت]] [[آینده]] [[بشر]] مطرح کرده‌اند و [[آیات]] و [[روایات]] مربوط به تحولات [[آخرالزمان]] را بیانگر نوعی [[فلسفه]] [[تاریخ]] می‌دانند و به [[اعتقاد]] ایشان، عصر [[آخرالزمان]] عبارت است از دوران [[شکوفایی]] [[تکامل]] [[اجتماعی]] و طبیعی نوع [[انسان]]. چنین آینده‌ای امری است محتوم که [[مسلمانان]] باید [[انتظار]] آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به "[[حوادث واقعه]]" بنگرند، بلکه با حالتی پر نشاط و خواهان [[صلاح]] [[جامعه انسانی]] و [[آگاه]] از تحقق [[اهداف]] [[تاریخی]] [[انتظار]]، باید سرشار از [[امید]]، [[آمادگی]] و کوشش درخور این [[انتظار]] [[مقدس]] باشند. در چارچوب این برداشت، [[آخرالزمان]] قطعه معینی از [[تاریخ]] نوع [[انسان]] است که او باید در آن، حرکت تکاملی تدریجی خود را تا تحقق [[وعده الهی]] ادامه دهد. در حالی که در کتب علمای متقدم همچون "[[کمال الدین]]" [[شیخ صدوق]] رحمه [[الله]] و "[[کتاب الغیبه]]" [[شیخ طوسی]] رحمه [[الله]]، چنین تفسیری از [[تاریخ]] نبوده و تحولات [[آخرالزمان]] امری است غیر عادی که در آخرین بخش از [[زندگی]] نوع [[انسان]] واقع می‌گردد و به تحولات قبلی [[جامعه انسانی]] مربوط نمی‌شود. | *"[[آخرالزمان]]" اصطلاحی است در [[فرهنگ]] [[ادیان]] بزرگ [[دنیا]]، به‌معنای آخرین دوران [[حیات]] [[بشر]] و قبل از [[برپایی قیامت]]. در [[فرهنگ]] [[اسلامی]]، [[آخرالزمان]]، هم دوران [[نبوت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}}، تا وقوع [[قیامت]] را شامل می‌شود و هم [[دوران غیبت]] و [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} را. در دوران معاصر، عده‌ای از [[مفسران]] و متفکران [[مسلمان]] از قبیل: مرحوم [[علامه طباطبایی]]، استاد [[شهید مرتضی مطهری]]، [[سید]] [[قطب]]، [[محمد رشید رضا]]، [[شهید]] [[سید محمد باقر صدر]] و... با اتکا به آیاتی از [[قرآن کریم]] ([[اعراف]]: ۱۳۸، [[انبیاء]]: ۱۰۵، صافات: ۱۷۱ و ۱۷۲) [[استخلاف]] [[انسان]] در [[زمین]]، [[فرمانروا]] شدن [[نیکوکاران]] [[زمین]] ([[وراثت]] [[صالحان]]) و [[پیروزی]] [[حق]] بر [[باطل]] را به رغم جولان دائمی [[باطل]]، به عنوان [[سرنوشت]] [[آینده]] [[بشر]] مطرح کرده‌اند و [[آیات]] و [[روایات]] مربوط به تحولات [[آخرالزمان]] را بیانگر نوعی [[فلسفه]] [[تاریخ]] می‌دانند و به [[اعتقاد]] ایشان، عصر [[آخرالزمان]] عبارت است از دوران [[شکوفایی]] [[تکامل]] [[اجتماعی]] و طبیعی نوع [[انسان]]. چنین آینده‌ای امری است محتوم که [[مسلمانان]] باید [[انتظار]] آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به "[[حوادث واقعه]]" بنگرند، بلکه با حالتی پر نشاط و خواهان [[صلاح]] [[جامعه انسانی]] و [[آگاه]] از تحقق [[اهداف]] [[تاریخی]] [[انتظار]]، باید سرشار از [[امید]]، [[آمادگی]] و کوشش درخور این [[انتظار]] [[مقدس]] باشند. در چارچوب این برداشت، [[آخرالزمان]] قطعه معینی از [[تاریخ]] نوع [[انسان]] است که او باید در آن، حرکت تکاملی تدریجی خود را تا تحقق [[وعده الهی]] ادامه دهد. در حالی که در کتب علمای متقدم همچون "[[کمال الدین]]" [[شیخ صدوق]] رحمه [[الله]] و "[[کتاب الغیبه]]" [[شیخ طوسی]] رحمه [[الله]]، چنین تفسیری از [[تاریخ]] نبوده و تحولات [[آخرالزمان]] امری است غیر عادی که در آخرین بخش از [[زندگی]] نوع [[انسان]] واقع می‌گردد و به تحولات قبلی [[جامعه انسانی]] مربوط نمی‌شود. | ||
* [[شناخت]] "[[آخرالزمان]]" یا فرجام‌شناسی (Eschatologie) در [[ادیان]] [[یهود]]، [[مسیحیت]] و زرتشتی نیز حائز اهمیت است. نگاهی به دردها و آلام [[بشر]] [[اندیشمند]] امروز و [[غربت]] او در زوال [[فطرت]] [[پاک]] [[آدمی]]، چنین می‌نمایاند که در میان همه خواسته‌های ضد و نقیضش، امروز یکی هست که همه در آن مشترکند؛ همه [[اقوام]] و [[ملل]] یکصدا خواهان "[[آزادی]]"اند. <ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۵۴. </ref> | * [[شناخت]] "[[آخرالزمان]]" یا فرجام‌شناسی (Eschatologie) در [[ادیان]] [[یهود]]، [[مسیحیت]] و زرتشتی نیز حائز اهمیت است. نگاهی به دردها و آلام [[بشر]] [[اندیشمند]] امروز و [[غربت]] او در زوال [[فطرت]] [[پاک]] [[آدمی]]، چنین می‌نمایاند که در میان همه خواسته‌های ضد و نقیضش، امروز یکی هست که همه در آن مشترکند؛ همه [[اقوام]] و [[ملل]] یکصدا خواهان "[[آزادی]]"اند. <ref>نشریه موعود، شماره ۱۱ و ۱۰، ص ۵۴. </ref> | ||
*در [[احادیث]] بسیاری آمده است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] ظاهر می‌شود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} بر فراز [[منبر]] فرمود: "[[مهدی]] از [[عترت]] و [[اهل بیت]] من است. او در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند"<ref>غیبة طوسى، ص ۱۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۴. </ref>. و نیز فرمود: "مژده باد شما را به [[ظهور مهدی]] که او در [[آخرالزمان]] به هنگام [[سختی]] روزگار و [[فتنه]] و [[اختلاف]] و عدم [[امنیت]] می‌آید و [[خداوند]] به | *در [[احادیث]] بسیاری آمده است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخرالزمان]] ظاهر می‌شود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} بر فراز [[منبر]] فرمود: "[[مهدی]] از [[عترت]] و [[اهل بیت]] من است. او در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند"<ref>غیبة طوسى، ص ۱۱۱؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۴. </ref>. و نیز فرمود: "مژده باد شما را به [[ظهور مهدی]] که او در [[آخرالزمان]] به هنگام [[سختی]] روزگار و [[فتنه]] و [[اختلاف]] و عدم [[امنیت]] می‌آید و [[خداوند]] به وسیله او [[زمین]] را پر از [[قسط و عدل]] می‌نماید"<ref>منتخب الأثر، ص ۱۷۱. </ref>. | ||
[[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "[[دولت ما]] آخرین دولت‌هاست... "<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶. </ref>. [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} دست‌ها را به سوی [[آسمان]] برافراشت و گفت: خداوندا! برادرانم را به من بنمایان. یکی از [[اصحاب]] گفت: مگر ما [[برادران]] شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما [[یاران]] من هستید. [[برادران]] من کسانی هستند که در [[آخرالزمان]] می‌آیند و به من ندیده [[ایمان]] می‌آورند. [[خداوند]] آنها را پیش از آنکه از صلب [[پدران]] به رحم [[مادران]] درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرّفی نموده است که [[استقامت]] هریک از آنها در [[دین]] خود، از کندن خارهای گون در [[شب]] تاریک، و به دست گرفتن [[آتش]] گداخته سخت‌تر است. آنها مشعل‌های [[هدایت]] هستند که [[خداوند]] آنها را از فتنه‌های تیره‌وتار [[نجات]] می‌بخشد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۵۱۵؛ الزام الناصب، ص ۱۳۷. </ref>. | [[امام باقر]]{{ع}} نیز می‌فرماید: "[[دولت ما]] آخرین دولت‌هاست... "<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۶. </ref>. [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{صل}} دست‌ها را به سوی [[آسمان]] برافراشت و گفت: خداوندا! برادرانم را به من بنمایان. یکی از [[اصحاب]] گفت: مگر ما [[برادران]] شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما [[یاران]] من هستید. [[برادران]] من کسانی هستند که در [[آخرالزمان]] می‌آیند و به من ندیده [[ایمان]] می‌آورند. [[خداوند]] آنها را پیش از آنکه از صلب [[پدران]] به رحم [[مادران]] درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرّفی نموده است که [[استقامت]] هریک از آنها در [[دین]] خود، از کندن خارهای گون در [[شب]] تاریک، و به دست گرفتن [[آتش]] گداخته سخت‌تر است. آنها مشعل‌های [[هدایت]] هستند که [[خداوند]] آنها را از فتنه‌های تیره‌وتار [[نجات]] می‌بخشد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۵۱۵؛ الزام الناصب، ص ۱۳۷. </ref>. | ||
*درباره [[فتن]] و حوادث [[آخرالزمان]]، [[احادیث]] بی‌شماری از [[پیامبر خاتم|حضرت ختمی‌مرتبت]]{{صل}} و حضرات [[ائمه]]{{عم}} در [[کتب حدیث]] به [[ثبت]] رسیده است. مجموعه‌هایی از آن [[احادیث]]، به صورت کتب مستقلی به نام "[[ملاحم]]"، "[[الغیبة]]" و دیگر نام‌ها نگاشته شده است. | *درباره [[فتن]] و حوادث [[آخرالزمان]]، [[احادیث]] بی‌شماری از [[پیامبر خاتم|حضرت ختمی‌مرتبت]]{{صل}} و حضرات [[ائمه]]{{عم}} در [[کتب حدیث]] به [[ثبت]] رسیده است. مجموعه‌هایی از آن [[احادیث]]، به صورت کتب مستقلی به نام "[[ملاحم]]"، "[[الغیبة]]" و دیگر نام‌ها نگاشته شده است. | ||
| خط ۱۶۷: | خط ۱۶۷: | ||
==پایان [[تاریخ]] در موعودنامه== | ==پایان [[تاریخ]] در موعودنامه== | ||
* [[انسان]] با توجه به طبع جستجوگرش، همواره به سرانجام [[دنیا]] می‌اندیشیده است. همه [[ادیان الهی]] و بیشتر مکاتب بشری درباره [[پایان تاریخ]] اظهارنظر کرده‌اند. در همه پیشگویی‌های مربوط به [[آخر الزمان]]، خبرهای نگران‌کننده‌ای وجود دارد، ولی اغلب بر این امر اتفاق دارند که پایان کار [[بشر]]، روشن و [[امیدوارکننده]] است. در متون زرتشتی به صراحت از دوره طلایی [[بشر]] در [[پایان جهان]] یاد شده که به [[آشوب‌ها]] و بلاهای بسیار مسبوق می‌گردد و با [[ظهور]] [[سوشیانس]] (واپسین [[منجی]]) محقق می‌شود. در [[ادیان]] ابراهیمی، بیش از [[آیین‌ها]] و مکاتب دیگر بر دوره طلایی [[بشر]] در [[پایان تاریخ]]، تأکید شده است. در [[عهد عتیق]]، برقراری [[سعادت]] و [[عدالت]] در سراسر [[جهان]] [[پیش بینی]] شده که به | * [[انسان]] با توجه به طبع جستجوگرش، همواره به سرانجام [[دنیا]] می‌اندیشیده است. همه [[ادیان الهی]] و بیشتر مکاتب بشری درباره [[پایان تاریخ]] اظهارنظر کرده‌اند. در همه پیشگویی‌های مربوط به [[آخر الزمان]]، خبرهای نگران‌کننده‌ای وجود دارد، ولی اغلب بر این امر اتفاق دارند که پایان کار [[بشر]]، روشن و [[امیدوارکننده]] است. در متون زرتشتی به صراحت از دوره طلایی [[بشر]] در [[پایان جهان]] یاد شده که به [[آشوب‌ها]] و بلاهای بسیار مسبوق می‌گردد و با [[ظهور]] [[سوشیانس]] (واپسین [[منجی]]) محقق می‌شود. در [[ادیان]] ابراهیمی، بیش از [[آیین‌ها]] و مکاتب دیگر بر دوره طلایی [[بشر]] در [[پایان تاریخ]]، تأکید شده است. در [[عهد عتیق]]، برقراری [[سعادت]] و [[عدالت]] در سراسر [[جهان]] [[پیش بینی]] شده که به وسیله "[[ماشیح]]" محقق می‌شود. در [[عهد]] [[جدید]] نیز به این مطلب پرداخته شده است. در [[مکاشفه]] [[یوحنّا]] نیز به [[برقراری صلح]] و [[آرامش]] [[جهان]] در پایان آن اشاره شده است. دیدگاه [[قرآن]] نیز درباره سرانجام [[بشر]]، خوش‌بینانه است و در آن، پایان [[دنیا]] روشن و سعادت‌آمیز دانسته شده است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۱.</ref>. | ||
==[[آخر الزمان]] در فرهنگ‌نامه [[دینی]]== | ==[[آخر الزمان]] در فرهنگ‌نامه [[دینی]]== | ||