موسی (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

*موسی بنا بر جبلت خویش مردی ظلم‌ستیز بود. روزی در [[دفاع]] از یکی از بنی‌اسرائیلیان یکی از قبطیان ([[کارگزاران]] [[فرعون]]) را به ضربت مشتی هلاک ساخت. پس از [[مصر]] بیرون رفت و به [[شهر]] [[مدین]] نزد [[شعیب]] [[پناه]] آورد و مدت ده سال به [[خدمت]] او پرداخت و یکی از [[دختران شعیب]]، به‌نام [[صفورا]]، را به همسری [[اختیار]] کرد. موسی{{ع}} هنگام بازگشت به همراه خانواده‌اش به [[مصر]] در شبی سرد و تاریک راه راگ گم کرد و در وادی طُوبی با مشاهده [[نور]] [[تجلی]] [[الهی]] به [[مقام نبوت]] [[منصوب]] شد.

*[[قرآن کریم]] واقعه را این‌گونه بیان می‌دارد: و چون موسی آن مدت را به پایان رسانید و همسرش را همراه برد، آتشی را از دور در کنار طور مشاهده کرد و به [[خانواده]] خود گفت: " اینجا بمانید که من آتشی از دور دیدم، شاید خبری از آن یا شعله‌ای [[آتش]] برایتان بیاورم، باشد که خود را گرم کنید پس چون به آن [[آتش]] رسید، از [[جانب راست وادی]]، در آن [[جایگاه مبارک]]، از آن درخت ندا آمد که: "ای موسی، منم، من، [[خداوند]]، [[پروردگار]] جهانیان<ref>{{متن قرآن| إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا مُوسَى إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى }}؛ سوره طه، آیه ۱۰-۱۲</ref>. [[خداوند]] به موسی امر کرد نزد [[فرعون]] برود و او را به [[یکتاپرستی]] و [[ایمان به خدا]] [[دعوت]] کند<ref>{{متن قرآن|اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى }}؛ سوره طه، آیه۲۴</ref>. [[خداوند]] برای اثبات [[حقانیت]] موسی، معجزاتی به او [[عنایت]] کرد، از جمله [[عصای موسی]] که به اژدها تبدیل شد و دستش که از گریبان بیرون می‌آورد و فروغی [[آشکار]] چون [[خورشید]] تابان می‌یافت<ref>{{متن قرآن|فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۱۰۷ – ۱۰۸ و {{متن قرآن|وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاء مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَى  لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى}}؛ سوره طه، آیه ۲۲– ۲۳</ref>. اما [[فرعون]] با دیدن این [[معجزات]] حاضر به پذیرش سخن [[حق]] نشد و آن را [[جادو]] و ساحری برشمرد، حتی آنجا که ساحران [[قوم]] نیز از موسی [[شکست]] خوردند و در برابر [[معجزات الهی]] سر به [[خشوع]] فرو آوردند و موسی را [[تصدیق]] کردند<ref>{{متن قرآن|فَغُلِبُواْ هُنَالِكَ وَانقَلَبُواْ صَاغِرِينَ وَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ }}؛ سوره اعراف، آیه ۱۱۹ – ۱۲۲</ref> [[فرعون]] حاضر به پذیرش [[حق]] نشد. سرانجام [[قوم]] [[بنی‌اسرائیل]] تصمیم به [[مهاجرت]] به سرزمین [[شام]] گرفتند و [[فرعونیان]] به تعقیب آنها پرداختند. به [[اذن الهی]] رود نیل برای گذر آنان به کناری رفت و پس از [[خروج]] [[بنی‌اسرائیل]] از نیل به [[فرمان الهی]]، [[فرعونیان]] همگی در [[آب]] [[غرق]] شدند و از بین رفتند. موسی بن عمران{{ع}} در زمان خویش، مصداق [[مبارزه]] با سه [[طاغوت]] بزرگ، [[فرعون]] ([[طاغوت]] [[سیاسی]])، [[هامان]] ([[طاغوت]] [[فرهنگی]]) و [[قارون]] ([[طاغوت]] [[اقتصادی]]) شد. [[قرآن کریم]] در فرازهای بسیاری وقایع مربوط به موسی را برای [[پندآموزی]] و بیان حقایق [[نقل]] کرده است.

== پرسش‌های وابسته ==