ابوموسی اشعری در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

*وی پس از [[قتل عثمان]] با امیرالمؤمنین علی{{ع}} [[بیعت]] کرد، اما از [[اطاعت]] آن [[حضرت]] سرباز زد و [[مردم کوفه]] را از رفتن به [[بصره]] در [[حمایت از امام]]{{ع}} منع نمود و همین امر سبب شد که [[حضرت]] او را [[عزل]] کند و دیگری را به [[امارت کوفه]] برگزیند. از این رو، [[ابوموسی]] همواره نسبت به [[حضرت علی]]{{ع}} [[خشمگین]] بود و می‌کوشید کارهایی بر ضد [[امام]]{{ع}} انجام دهد، از جمله در جریان [[حکمت]]، بزرگ‌ترین [[خیانت]] را به [[اسلام]] و [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} نمود. با توجه به مراتب فوق، اگر چه [[ابوموسی]] را نمی‌توان از [[یاران علی]]{{ع}} به شمار آورد اما چون در ابتدا در زمره [[اصحاب]] و [[کارگزاران]] [[حضرت]] بوده و مسائل مهمی از عملکرد او در عصر [[خلافت]] [[حضرت]] رخ داده، لذا به شرح حال او پرداختیم تا از زندگانی و نکات [[قوت]] و [[ضعف]] کارهای او [[آگاه]] شویم.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۲۸-۱۲۹.</ref>

*همان‌طور که گفتیم [[ابوموسی اشعری]] اگرچه از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} و از [[کارگزاران]] [[عمر بن خطاب]] و [[عثمان]] و چند صباحی از [[اصحاب]] و [[کارگزاران امام علی]]{{ع}} بود؛ اما در عین حال [[عاقبت]] خوبی نداشت و [[رفتار]] و کردارش او را از [[اصحاب]] خوب [[رسول خدا]]{{صل}} جدا کرد و [[عاقبت]] نافرجامی برای او رقم زد. لذا [[پیامبر خدا]]{{صل}} در یک [[خبر غیبی]] و با کنایه [[ابو موسی]] را به نافرجامی عاقبتش [[آگاهی]] داد تا شاید از [[گمراهی]] [[دست]] بردارد و به خود آید، اما هیهات که او [[عبرت]] نگرفت و به راهی رفت که مطابق میل و هوای نفسش بود. در این جا چند نمونه از [[بدفرجامی]] و کارهای منافقانه او را [[نقل]] می‌کنیم<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۱۲۹.</ref>: