پرش به محتوا

ظلم‌ستیزی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:


*[[فرد]] [[منتظر]] باید به سهم خود، در [[راه]] [[اصلاح جامعه]] و استقرار [[عدالت]] و [[رفع ظلم]] و [[تعدی]] بکوشد؛ آنکه [[منتظر]] مُصلح جهانی است، خود نیز باید [[صالح]] و مُصلح باشد. [[لزوم]] [[صالح]] بودنِ [[فرد]] [[منتظِر]] در محور شماره یک [[تبیین]] شد. اکنون توضیح کوتاهی در باب [[لزوم]] [[مصلح]] بودن [[منتظران]] ارایه می‌شود. در [[شریعت]] [[مقدس]] [[اسلام]]، تأکیدهای فراوانی مبنی بر [[لزوم]] [[مبارزه]] با هرگونه [[فساد]] [[اخلاقی]] - [[سیاسی]] - [[اجتماعی]] وارد شده است. [[شارع مقدس]] این حساسیت حکیمانه را در قالب تقنین به صورت "اصل [[امر به معروف و نهی از منکر]]" ابراز کرده است. [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] از دیدگاه [[فقه]] [[اسلام]]ی [[وظیفه شرعی]] و همگانی است. نتیجه مستقیم انجام این [[فریضه]]، "[[اصلاح]]" و مجری آن "مُصلح" نامیده می‌شود.
*[[فرد]] [[منتظر]] باید به سهم خود، در [[راه]] [[اصلاح جامعه]] و استقرار [[عدالت]] و [[رفع ظلم]] و [[تعدی]] بکوشد؛ آنکه [[منتظر]] مُصلح جهانی است، خود نیز باید [[صالح]] و مُصلح باشد. [[لزوم]] [[صالح]] بودنِ [[فرد]] [[منتظِر]] در محور شماره یک [[تبیین]] شد. اکنون توضیح کوتاهی در باب [[لزوم]] [[مصلح]] بودن [[منتظران]] ارایه می‌شود. در [[شریعت]] [[مقدس]] [[اسلام]]، تأکیدهای فراوانی مبنی بر [[لزوم]] [[مبارزه]] با هرگونه [[فساد]] [[اخلاقی]] - [[سیاسی]] - [[اجتماعی]] وارد شده است. [[شارع مقدس]] این حساسیت حکیمانه را در قالب تقنین به صورت "اصل [[امر به معروف و نهی از منکر]]" ابراز کرده است. [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] از دیدگاه [[فقه]] [[اسلام]]ی [[وظیفه شرعی]] و همگانی است. نتیجه مستقیم انجام این [[فریضه]]، "[[اصلاح]]" و مجری آن "مُصلح" نامیده می‌شود.
*برای [[درک]] اهمیت این اصل در [[اسلام]]، به ذکر یک [[آیه]] از [[قرآن کریم]] و دو [[حدیث]] از [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] بسنده می‌کنیم. [[خدای سبحان]] می‌فرماید: {{متن قرآن|كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ}}<ref>«شما بهترین گروهی بوده‌اید که (به عنوان سرمشق) برای مردم پدیدار شده‌اید؛ به کار پسندیده فرمان می‌دهید و از (کار) ناپسند باز می‌دارید و به خداوند ایمان دارید و اهل کتاب اگر ایمان می‌آوردند برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنها مؤمن امّا بسیاری از آنان نافرمانن» سوره آل عمران، آیه 110.</ref> <ref>به منظور آشنایی با ابعاد ادبی، روایی و اجتماعی آیه شریفه به ترتیب، تفاسیر ذیل را ملاحظه فرمایید: جوامع الجامع، طبرسی، ص ۶۶، چاپ مکتبه الکعبه، تهران - ۱۳۶۲؛ تفسیر کنزالدقائق و بحرالغرائب، شیخ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، ج ۳، صص ۱۹۹ - ۲00؛ پرتوی از قرآن، سیدمحمود طالقانی، ج ۳، صص ۲۷۵ - ۲۸۳.</ref>؛ همچنین [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: متن حدیث|یا أیها [[الناس]]! إن اللهَ یقولُ لکم: مُروا بالمعروف وانْهَوا عَن المُنکَرِ، قبلَ أنْ تَدعُوا فلا اُجیبَ لکم وتَسألونی فلا اُعطیکم وتَستَنْصِرُونی فلا أنصُرَکم }}<ref>الترغیب و الترهیب، منذری شامی، ج ۳، ص ۲۳۳.</ref> "ای [[مردم]]! [[خداوند]] می‌فرماید: [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنید پیش از آنکه مرا بخوانید و به شما پاسخ ندهم و از من درخواست کنید، شما را [[محروم]] سازم و از من یاری‌طلبید، شما را [[یاری]] نکنم".
*برای [[درک]] اهمیت این اصل در [[اسلام]]، به ذکر یک [[آیه]] از [[قرآن کریم]] و دو [[حدیث]] از [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] بسنده می‌کنیم. [[خدای سبحان]] می‌فرماید: {{متن قرآن|كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ}}<ref>«شما بهترین گروهی بوده‌اید که (به عنوان سرمشق) برای مردم پدیدار شده‌اید؛ به کار پسندیده فرمان می‌دهید و از (کار) ناپسند باز می‌دارید و به خداوند ایمان دارید و اهل کتاب اگر ایمان می‌آوردند برای آنان بهتر بود؛ برخی از آنها مؤمن امّا بسیاری از آنان نافرمانن» سوره آل عمران، آیه 110.</ref> <ref>به منظور آشنایی با ابعاد ادبی، روایی و اجتماعی آیه شریفه به ترتیب، تفاسیر ذیل را ملاحظه فرمایید: جوامع الجامع، طبرسی، ص ۶۶، چاپ مکتبه الکعبه، تهران - ۱۳۶۲؛ تفسیر کنزالدقائق و بحرالغرائب، شیخ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی، ج ۳، صص ۱۹۹ - ۲00؛ پرتوی از قرآن، سیدمحمود طالقانی، ج ۳، صص ۲۷۵ - ۲۸۳.</ref>؛ همچنین [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|یا أیها الناس! إن اللهَ یقولُ لکم: مُروا بالمعروف وانْهَوا عَن المُنکَرِ، قبلَ أنْ تَدعُوا فلا اُجیبَ لکم وتَسألونی فلا اُعطیکم وتَستَنْصِرُونی فلا أنصُرَکم }}<ref>الترغیب و الترهیب، منذری شامی، ج ۳، ص ۲۳۳.</ref> "ای [[مردم]]! [[خداوند]] می‌فرماید: [[امر به معروف و نهی از منکر]] کنید پیش از آنکه مرا بخوانید و به شما پاسخ ندهم و از من درخواست کنید، شما را [[محروم]] سازم و از من یاری‌طلبید، شما را [[یاری]] نکنم".
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:{{متن حدیث|إن الأمرَ بالمعروفِ والنَهی عَن المُنکرِ سبیلُ الانبیاءِ ومِنهاجُ الصُلحاءِ فریضه عظیمه بها تُقام الفرائضُ وتأمَن المذاهبُ وتحل المکاسبُ وترد المظالم وتعمر الأرضُ وینتَصف مِن الأعداء ویستقیم الأمرُ}}<ref>الکافی، ج ۵، ص ۵۶، ح ۱؛ التهذیب، طوسی، ج ۶، ص ۱۸0 و به همین مضمون روایت امام حسین{{ع}} در تحف العقول، ص ۲۳۷.</ref> بی‌تردید [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]]، [[راه]] [[انبیا]] و طریقه [[صالحان]] است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، وظیفه‌ای سترگ و خطیر است که سایر [[واجبات]] [[دینی]] به واسطه آن انجام می‌پذیرد و راه‌ها به وسیله آن [[امنیت]] می‌یابد و درآمدها به واسطه آن [[حلال]] و [[مشروع]] می‌گردند و [[مظالم]] دفع می‌گردد و [[زمین]] آباد می‌شود و از [[دشمنان]] [[انتقام]] گرفته می‌شود و امور سامان می‌یابد. همچنین [[روایات]] فراوانی بیانگر این نکته است که چنانچه این [[فریضه]] ترک شود، اشرار بر [[جامعه]] [[حاکم]] خواهند شد<ref>ر.ک: تهذیب الاحکام، طوسی، ج ۶، ص ۱۷۶؛ الأمالی، صدوق، ص ۲۵۴؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۶.</ref> و [[عذاب الهی]] بر آن [[جامعه]] نازل خواهد گشت<ref>ر.ک: ثواب الأعمال، صدوق، ص ۳0۴؛ کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۶؛ وسایل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴0۷؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۹؛ الخصال، صدوق، ص ۱۳۸.</ref>.  
*[[امام باقر]]{{ع}} فرمود:{{متن حدیث|إن الأمرَ بالمعروفِ والنَهی عَن المُنکرِ سبیلُ الانبیاءِ ومِنهاجُ الصُلحاءِ فریضه عظیمه بها تُقام الفرائضُ وتأمَن المذاهبُ وتحل المکاسبُ وترد المظالم وتعمر الأرضُ وینتَصف مِن الأعداء ویستقیم الأمرُ}}<ref>الکافی، ج ۵، ص ۵۶، ح ۱؛ التهذیب، طوسی، ج ۶، ص ۱۸0 و به همین مضمون روایت امام حسین{{ع}} در تحف العقول، ص ۲۳۷.</ref> بی‌تردید [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]]، [[راه]] [[انبیا]] و طریقه [[صالحان]] است. [[امر به معروف و نهی از منکر]]، وظیفه‌ای سترگ و خطیر است که سایر [[واجبات]] [[دینی]] به واسطه آن انجام می‌پذیرد و راه‌ها به وسیله آن [[امنیت]] می‌یابد و درآمدها به واسطه آن [[حلال]] و [[مشروع]] می‌گردند و [[مظالم]] دفع می‌گردد و [[زمین]] آباد می‌شود و از [[دشمنان]] [[انتقام]] گرفته می‌شود و امور سامان می‌یابد. همچنین [[روایات]] فراوانی بیانگر این نکته است که چنانچه این [[فریضه]] ترک شود، اشرار بر [[جامعه]] [[حاکم]] خواهند شد<ref>ر.ک: تهذیب الاحکام، طوسی، ج ۶، ص ۱۷۶؛ الأمالی، صدوق، ص ۲۵۴؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۶.</ref> و [[عذاب الهی]] بر آن [[جامعه]] نازل خواهد گشت<ref>ر.ک: ثواب الأعمال، صدوق، ص ۳0۴؛ کنزالعمال، ج ۳، ص ۶۶؛ وسایل الشیعه، ج ۱۱، ص ۴0۷؛ الکافی، ج ۵، ص ۵۹؛ الخصال، صدوق، ص ۱۳۸.</ref>.  
*[[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] در عصر [[غیبت]]، دو ویژگی دارد:
*[[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] در عصر [[غیبت]]، دو ویژگی دارد:
۱۹٬۴۱۸

ویرایش