خریت بن راشد ناجی: تفاوت میان نسخهها
←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*خریت بن راشد از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} به شمار | *خریت بن راشد از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} به شمار میآید؛ زیرا او به همراه جمعی از [[طایفه]] بنی سامة بن لؤی بین [[راه]] [[مکه]] و [[مدینه]] [[حضرت]] را [[زیارت]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۱۱۰ و الاصابه، ج۲، ص۲۷۴.</ref>. | ||
*وی در سال ۱۱ [[هجری]] پس از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} با گروهی از [[بنی ناجیه]] و نیز [[سلیمان بن صوحان عبدی]] با جمعی از عبدالقيس به [[یاری]] [[حذيفة بن محصن غلفانی]] که از طرف [[ابوبکر]] برای سرکوبی مرتدین [[مردم]] عمان رفته بود، شتافتند و مرتدین را در هم شکسته و [[مسلمانان]] را به [[پیروزی]] رساندند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۳، ص۳۱۶- ۳۱۸.</ref>. | *وی در سال ۱۱ [[هجری]] پس از [[رحلت پیامبر اسلام]]{{صل}} با گروهی از [[بنی ناجیه]] و نیز [[سلیمان بن صوحان عبدی]] با جمعی از عبدالقيس به [[یاری]] [[حذيفة بن محصن غلفانی]] که از طرف [[ابوبکر]] برای سرکوبی مرتدین [[مردم]] عمان رفته بود، شتافتند و مرتدین را در هم شکسته و [[مسلمانان]] را به [[پیروزی]] رساندند<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۳، ص۳۱۶- ۳۱۸.</ref>. | ||
*خریت پس از [[قتل عثمان]] به مخالفین [[حضرت امیر]]{{ع}} پیوست و [[طلحه]] و [[زبیر]] را در [[جنگ جمل]] [[یاری]] کرد و [[فرماندهی]] گروه [[مضر]] در این [[جنگ]] با او بود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، جج ۴، ص۵۰۵؛ اسد الغابه، ج۲، ص۱۰۰؛ البته ابن اثیر در تاريخ الكامل نوشته است که: خریت بن راشد نقل در جنگ جمل و صفین در رکاب حضرت جنگیده است. ولی به نظر میرسد این قول اشتباه باشد؛ زیرا طبق اکثر مورخان وی در جنگ جمل با طلحه و زبیر بوده است بنابراین او فقط در جنگ صفین حضرت را یاری کرده است.</ref>، ولی پس از [[جنگ جمل]] و [[پیروزی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر گروه [[ناکثین]]، او [[توبه]] کرد و با سیصد نفر از [[بنی ناجیه]] به [[کوفه]] آمد و به [[یاران]] على{{ع}} پیوست و در رکاب آن [[حضرت]] در [[جنگ صفین]] [[شرکت]] کرد. اما پس از داستان [[غم]] بار [[حکمیت]] باز او [[پرچم]] [[مخالفت]] برداشت و با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[اعلان]] [[جنگ]] نمود البته معلوم نیست که او در [[جنگ نهروان]] بر ضد [[حضرت علی]]{{ع}} [[شرکت]] کرده باشد و لذا بسیاری از مؤرخان مثل [[ابن حجر]] در الاصابه، و [[ابن اثیر]] در اسد الغابه و کامل [[ابن اثیر]] و دیگران نگفتهاند که خریت در [[جنگ نهروان]] با [[خوارج]] بوده است. پس معلوم نیست او در [[نهروان]] [[شرکت]] داشته است، نه بر ضد [[حضرت على]]{{ع}} و نه در رکاب آن [[حضرت]]. اما او همواره [[مخالفت]] با [[حضرت]] را ادامه میداد و سرانجام به [[دست]] [[یاران]] [[حضرت]] در سواحل دریای [[فارس]] ([[اهواز]]) به [[هلاکت]] رسید.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج،۴۸۲-۴۸۳.</ref>: | *خریت پس از [[قتل عثمان]] به مخالفین [[حضرت امیر]]{{ع}} پیوست و [[طلحه]] و [[زبیر]] را در [[جنگ جمل]] [[یاری]] کرد و [[فرماندهی]] گروه [[مضر]] در این [[جنگ]] با او بود<ref>ر.ک: تاریخ طبری، جج ۴، ص۵۰۵؛ اسد الغابه، ج۲، ص۱۰۰؛ البته ابن اثیر در تاريخ الكامل نوشته است که: خریت بن راشد نقل در جنگ جمل و صفین در رکاب حضرت جنگیده است. ولی به نظر میرسد این قول اشتباه باشد؛ زیرا طبق اکثر مورخان وی در جنگ جمل با طلحه و زبیر بوده است بنابراین او فقط در جنگ صفین حضرت را یاری کرده است.</ref>، ولی پس از [[جنگ جمل]] و [[پیروزی]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بر گروه [[ناکثین]]، او [[توبه]] کرد و با سیصد نفر از [[بنی ناجیه]] به [[کوفه]] آمد و به [[یاران]] على{{ع}} پیوست و در رکاب آن [[حضرت]] در [[جنگ صفین]] [[شرکت]] کرد. اما پس از داستان [[غم]] بار [[حکمیت]] باز او [[پرچم]] [[مخالفت]] برداشت و با [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} [[اعلان]] [[جنگ]] نمود البته معلوم نیست که او در [[جنگ نهروان]] بر ضد [[حضرت علی]]{{ع}} [[شرکت]] کرده باشد و لذا بسیاری از مؤرخان مثل [[ابن حجر]] در الاصابه، و [[ابن اثیر]] در اسد الغابه و کامل [[ابن اثیر]] و دیگران نگفتهاند که خریت در [[جنگ نهروان]] با [[خوارج]] بوده است. پس معلوم نیست او در [[نهروان]] [[شرکت]] داشته است، نه بر ضد [[حضرت على]]{{ع}} و نه در رکاب آن [[حضرت]]. اما او همواره [[مخالفت]] با [[حضرت]] را ادامه میداد و سرانجام به [[دست]] [[یاران]] [[حضرت]] در سواحل دریای [[فارس]] ([[اهواز]]) به [[هلاکت]] رسید.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج،۴۸۲-۴۸۳.</ref>: |